Beachvolleyballers Stefan Boermans en Yorick de Groot hebben op de Olympische Spelen van Parijs de kwartfinales bereikt. Het Nederlandse duo was in twee sets te sterk voor de Tsjechen Ondrej Perusic en David Schweiner, de regerend wereldkampioenen. De Nederlanders wonnen hun sets met 21-18 en 21-16.
Het Nederlandse koppel had eerder alle drie de groepsduels gewonnen, zonder ook maar een set te verliezen. Ook tegen de Tsjechen, die in de poule al een keer hadden verloren, bleef setverlies uit.
In de kwartfinales zijn de Duitsers Nils Ehlers en Clemens Wickler de tegenstanders. Zij zijn als vierde geplaatst, de Nederlanders als zevende. Ehlers en Wickler waren eerder op de dag met 2-0 de baas over het Braziliaanse koppel George/Andre, de nummers 2 van de wereld.
Boermans en De Groot waren begin juni in Ostrava nog te sterk voor de Duitsers op het toernooi waar ze olympische kwalificatie veiligstelden. Dat was wel de eerste keer dat ze van Ehlers en Wickler wonnen. (ANP)
Beachvolleyballers Stefan Boermans (L) en Yorick de Groot in actie tijdens de achtste finales tussen Nederland en Tsjechie op de Olympische Spelen. Foto Koen van Weel/ANP
Nederland is een land van tradities. Van normen en waarden. En nu mogen we een waarde vieren waarvan ik niet eens wist dat we hem hadden: 130 kilometer per uur rijden op de snelweg. Op drie stukjes snelweg, bedoel ik. Drie stukjes in heel Nederland. Maar god allemachtig, wat mogen we daar hard rijden.
Dit gegeven hield de Nederlandse televisie maandag flink bezig. Rond de paar plekken waar we nu lekker vroem-vroem konden doen werd weggebruikers gevraagd wat ze van deze ontwikkeling vonden. Voxpopjes doken overdag op in Goedemorgen Nederland (WNL), het NOS Journaal, RTL Nieuws en Nieuws van de dag (Talpa) en later op de avond mocht dan bijvoorbeeld René Froger bij Renze (RTL) weer op de voxpopjes uit RTL Nieuws reageren (het voxfrogje). Sommige Nederlanders waren blij, andere Nederlanders vonden het onzin en René Froger vond dat mensen ook 70 of 80 kilometer per uur konden blijven rijden als ze dat liever wilden; zo lang ze maar aan de rechterkant bleven, natuurlijk, want anders werd het gevaarlijk. Geknik aan tafel. Zo ontstond toch weer een mooi genuanceerd beeld over deze Nederlandse waarde.
Het was sowieso een leerzame tv-dag voor mensen die zich zo onderhand afvragen wat die Nederlandse normen, waarden en tradities nou eigenlijk zijn. Als ik het goed heb begrepen zijn door de NTR geproduceerde programma’s als Het Klokhuis en Het Sinterklaasjournaal wel een belangrijke Nederlandse traditie, maar de NTR zelf niet. Dat concludeerde ik uit het Kamerdebat met minister Eppo Bruins, dat te volgen was op NPO Politiek. En uit de woorden van Tweede Kamerlid André Flach (SGP) in zowel Goedemorgen Nederland als Nieuws van de dag – ook voor hem was het een lange maandag – concludeerde ik dat godsdienstvrijheid wel een belangrijke Nederlandse traditie is, maar het recht van moskeeën op versterkte gebedsoproepen niet. Dus: wél vroem-vroem, wél Sinterklaasjournaal, géén NTR, wél godsdienstvrijheid en géén versterkte gebedsoproepen. Verder nog iets?
Waterpistolen
Jawel. Bij Eva (AvroTros) was nog een belangrijke mediatraditie voelbaar: de ons-kent-onscultuur. Vader Pieter Jan Hagens was te gast met zoon Sam Hagens (door Jinek ook wel „schatje” genoemd). Ze hadden dezelfde oogopslag, alleen wezen de mondhoeken en het haar van Pieter Jan een beetje omlaag en die van Sam een beetje omhoog. Inhoudelijk waren er meer verschillen: Pieter Jan had altijd gewerkt voor de publieke omroep, terwijl zijn zoon bekend was geworden op SBS6. Daar was hij een tijd vaak te gast geweest bij Vandaag Inside. En hoewel Pieter Jan ’m eerst wel geknepen had toen zijn zoon daar aanschoof, was hij al gauw gaan beseffen dat het „een fantastische leerschool” en „een heel mooi podium” is om te laten zien wat je kunt. Dat vonden Sam en Jinek ook.
„Het mooie was ook echt dat VI op een gegeven moment heel serieus werd genomen”, zei Sam; „ook door politiek Den Haag. Zeker door dit kabinet, maar ook door het vorige. Het was heel belangrijk wat er in VI gezegd werd en met name wat er door Johan Derksen gezegd werd.” Johan Derksen – die van die kaars in de bewusteloze vrouw, weet je wel. Die nemen ze in Den Haag heel serieus. Daarom keek ik ook nog maar een stukje van VI. In minuut zes bekeken de mannen beelden van vrouwen die een spel deden met waterpistolen, waarna René van der Gijp gierde: „Ik spuit ze wel eens natter hoor. Jij niet?” En dat brengt me tot de laatste belangrijke traditie die ik maandagavond heb genoteerd. Hoe ging dat ene gedicht ook alweer? Heel oud, heel Hollands – ah ja, dat was ’m:
De aanpak van foute cookiebanners wordt harder. Nederlandse bedrijven die hun gebruikers geen duidelijke ‘weigerknop’ aanbieden, lopen een grotere kans op een boete dan voorheen. De Autoriteit Persoonsgegevens (AP) heeft extra mensen en een ‘bot’ op de handhaving gezet. Voorzitter Aleid Wolfsen: „Het wordt nu menens.”
Cookies en cookiebanners die gebruikers misleiden door het heel complex te maken om cookies te weigeren, zijn onderwerpen waarover de AP wekelijks boze telefoontjes en mailtjes van burgers binnenkrijgt. In 2024 ruim tweehonderd. „Het is een omvangrijk probleem en we hebben het idee dat de trucs en volgmethoden geraffineerder worden”, vertelt AP-voorzitter Wolfen telefonisch.
Die ergernissen en problemen zijn er al heel lang. Cookies werden ruim 25 jaar geleden uitgevonden. Nederland heeft sinds 2011 een wet die strenge eisen aan het gebruik ervan stelt. En sinds zeven jaar is er bovendien de Europese privacywet AVG met aanvullende consumentenbescherming.
Woud aan misleidende banners
In reactie op de wetten stopten bedrijven niet met het online volgen van gebruikers, zoals de bedoeling was, maar kwamen ze met een woud aan misleidende banners om toestemming te krijgen voor het plaatsen van cookies en voor het doorverkopen van gegevens. Consumenten werden zo moe van de pop-ups dat ze die in de regel gedachteloos wegklikken.
Lees ook
dit verhaal over de 25-ste verjaardag van het cookie en hoe ze werken
Het lukt de AP en de Autoriteit Consument en Markt (ACM) – die samen verantwoordelijk zijn – tot nu toe amper om de wet te handhaven. Pas in 2024 zijn door de AP voor het eerst boetes opgelegd (voor Kruidvat en Coolblue) vanwege het tracken van mensen zonder ze daar helder over te informeren en ze daarvoor zelf te laten kiezen.
Het budget van de AP is per 2025 verhoogd van 45,2 miljoen naar 49 miljoen per jaar. In september 2023 kreeg de privacytoezichthouder bovendien voor drie jaar een half miljoen extra per jaar, speciaal voor de strijd tegen volgsoftware en misleidende cookiebanners. Dat bedrag is onder meer gebruikt om de voorlichting aan bedrijven te verbeteren over hoe het wél moet.
‘Volgen als vanzelfsprekendheid’
Een van de boodschappen van de AP is dat een cookiebanner niet nodig is als een bedrijf zijn bezoekers niet profileert en blijft volgen. Louter statistieken bijhouden mag ook zonder banner. Het lijkt in de loop der jaren echter een soort vanzelfsprekendheid geworden om bij iedere website maar volgsystemen aan te leggen.
„Het gebeurt ook naïef en onnadenkend”, zegt Wolfsen: „En dat moet echt stoppen. Als je een winkel uitloopt, vind je het ook niet normaal om bij de uitgang te worden gevraagd welke producten je allemaal hebt overwogen en à propos, wie is uw partner? Bedrijven moeten zich afvragen of ze op zo’n manier online hun geld willen verdienen.”
Inmiddels heeft de AP met het extra geld ook een bot gebouwd die stelselmatig de banners controleert van tienduizend in Nederland gevestigde bedrijven. Die bot scant geautomatiseerd de instellingen van de cookiebanners. Daarop moet het net zo gemakkelijk zijn om cookies te weigeren als om die toe te staan. De vinkjes voor toestemming mogen niet vooraf zijn aangevinkt. De bot controleert ook wat voor cookies worden geplaatst en of dat al gebeurt voordat daarvoor toestemming is gegeven.
Tracking cookies blijven volgen
De grootste boosdoeners zijn de zogeheten tracking cookies. Die worden gebruikt om websitebezoekers te volgen terwijl ze surfen, dus niet alleen op de website waar ze op dat moment zijn, maar ook daarna. Die cookies worden gebruikt om profielen op te stellen en bijvoorbeeld gepersonaliseerde advertenties of aanbiedingen te tonen.
Dat lijkt misschien onschuldig, zegt Wolfsen, maar is dat niet. „Dat soort profielen kunnen ook gebruikt worden voor politieke targeting tijdens campagnes. Ze kunnen worden gekocht door buitenlandse inlichtingendiensten. Of bedrijven gaan selectief om met aanbiedingen. Die geven ze bijvoorbeeld niet aan mensen met bepaalde profielen of uit bepaalde postcodegebieden. Het kan tot uitsluiting leiden.”
Bedrijven met misleidende cookiebanners krijgen eerst een brief met een waarschuwing. De eerste vijftig gaan deze week de deur uit. Volgende maand de volgende vijftig. De bedrijven en organisaties krijgen drie maanden om hun cookiebeleid binnen de wet te brengen. Doen ze dat niet, dan start een formeel onderzoek, gericht op het opleggen van een boete. Die kan oplopen tot maximaal 4 procent van de jaaromzet van een bedrijf.
Door het aanhoudende geweld in Soedan heeft het Rode Kruis besloten om acht noodkeukens te sluiten in het vluchtelingenkamp Zamzam in Darfoer. Dat heeft de hulporganisatie dinsdag in een verklaring bekend gemaakt. In dat kamp wonen ongeveer 700.000 mensen, van wie zo’n 13.000 iedere dag bij de acht keukens van het Rode Kruis twee warme maaltijden haalden. Volgens Derk Segaar, het hoofd van van internationale hulp bij het Rode Kruis is het „levensgevaarlijk” in het vluchtelingenkamp en heerst er „hongersnood”.
Afgelopen weekend heeft de paramilitaire groep Rapid Support Forces (RSF) honderden mensen gedood in het vluchtelingenkamp Zamzam en Abu Shorouk, een nabijgelegen stad. Het exacte aantal is niet duidelijk, maar een woordvoerder van de Verenigde Naties (VN) spreekt over 400 doden in een interview met de BBC. Volgens de VN waren tenminste negen humanitaire hulpverleners het slachtoffer. Op zondag liet de RSF weten het vluchtelingenkamp „bevrijd” te hebben. Dit betekent dat het kamp nu in handen is van de paramilitaire groep RSF.
Een woordvoerder van het Rode Kruis liet dinsdagochtend aan NRC weten de keukens zo snel mogelijk weer te willen openen. „We zijn daar niet weg”, aldus de woordvoerder, die benadrukte dat het Rode Kruis ook in het kamp is voor andere zaken zoals medische hulp. Volgens hem maakt het voor het Rode Kruis niet uit wie het vluchtelingenkamp in handen heeft. „Er is geweld en dat betekent dat we even ons werk niet kunnen doen.” Wanneer de keukens weer open kunnen en hoe de huidige situatie nu is, blijft vooralsnog onduidelijk. „Het gebied kampt met veel problemen, waaronder communicatieblackouts”, aldus de woordvoerder.
Lees ook
Opnieuw honderden burgerdoden in een van grootste moordpartijen in Darfur tot nu toe
