De Russische oppositieleider Ilja Jasjin, die donderdag werd vrijgelaten tijdens de grote gevangenenruil, heeft aangekondigd zijn politieke strijd tegen Vladimir Poetin vanuit het buitenland voort te zetten. Tijdens een persconferentie in Bonn aan de zijde van andere vrijgelaten Kremlin-critici Vladimir Kara-Moerza en Andrej Pivovarov, uitte Jasjin zijn verontwaardiging over hoe de ruil tot stand is gekomen, door te spreken van een „gedwongen deportatie”.
Jasjin richtte zijn woede niet op de landen die zijn vrijlating hadden gefaciliteerd, maar beschuldigde het Kremlin ervan hem tegen zijn wil te hebben uitgezet.
Hij benadrukte dat hij geen toestemming had gegeven voor zijn deportatie en stelde dat anderen met dringender medische behoeften in zijn plaats hadden moeten gaan. „Vanaf mijn eerste dag achter de tralies heb ik gezegd dat ik niet bereid was deel te nemen aan welke uitwisseling dan ook”, aldus Jasjin, die vanwege kritiek op de Russische invasie van Oekraïne in 2022 werd gevangengenomen in zijn thuisland. „Meer dan wat dan ook wil ik nu terug naar huis.”
Lees ook
Historische ruil gevangenen tussen Rusland en Westen
De gevangenenruil, de grootste sinds de Koude Oorlog, ging om de uitwisseling van acht Russen voor zestien gevangenen uit Russische en Wit-Russische gevangenissen, voornamelijk dissidenten. Naast Jasjin, Kara-Moerza en Pivovarov maakten ook de Wall Street Journal-verslaggever Evan Gershkovich en de Amerikaanse marinier Paul Whelan onderdeel uit van de ruil. Veel landen, met name de VS en EU-leden, prezen de ruil als een overwinning, uit angst voor de levens van de dissidenten na de dood van politicus Aleksej Navalny vorig jaar in de gevangenis.
Kara-Moerza deed vrijdag ook een oproep om een onderscheid te maken tussen de Russische bevolking en president Vladimir Poetin. „Er zijn veel mensen in Rusland die tegen de oorlog zijn en niet in de propaganda van het Kremlin geloven.”
Een man die wordt verdacht van de aanranding van negen vrouwen in Rotterdam eind vorig jaar en begin dit jaar, werd afgelopen weekend gearresteerd in de Spaanse stad Barcelona. Dat heeft de politie vrijdagochtend gemeld. De 34-jarige man heeft geen vaste woon- of verblijfplaats en zit vast in Spanje totdat hij wordt uitgeleverd aan Nederland.
Afgelopen weekend voerde de lokale politie in Barcelona een controle uit, waarbij de agenten erachter kwamen dat tegen de 34-jarige man een arrestatiebevel was uitgevaardigd. In februari vermoedde de Nederlandse politie al dat de van aanranding verdachte man zich mogelijk in het buitenland bevond. Na een oproep in januari had de politie „tientallen tips” over de aanrandingen ontvangen.
De eerste meldingen van aanrandingen, in de stadsdelen Rotterdam Centrum en Rotterdam Noord, kwamen half november 2024 binnen bij de politie. De vrouwen die zich meldden, waren vooral tijdens het uitgaan lastiggevallen. De politie schreef destijds dat het waarschijnlijk om één verdachte ging en riep vrouwen op „extra alert” te zijn.
Het laatst gemelde incident met de verdachte heeft op 4 januari van dit jaar plaatsgevonden. Aanvankelijk deden zes slachtoffers aangifte, en dat aantal liep in de eerste maanden van dit jaar verder op tot negen.
Lees ook
Na middernacht safe in de Rotterdamse bus: ‘Ik begon te rennen, hij begon te rennen’
En wéér is er een BN’er gestorven voor onze zonden. Voor het vijftiende jaar op een rij legde een van onze grootste sterren ritueel het loodje. Je zou hopen dat je als samenleving zulke barbaarse praktijken ontgroeit, maar dat punt hebben we anno 2025 nog niet bereikt. Donderdag moest musicalacteur Dorian Bindels eraan geloven. Tragisch: woensdag vierde hij nog met de rest van de cast van 40-45, de musical (waarin hij een hoofdrol vertolkte) dat de productie de VriendenLoterij Publieksprijs had binnengesleept. En dan een dag later verraden worden door Eddy Zoëy en tot de dood veroordeeld worden door Richard Groenendijk in The Passion (KRO-NCRV)… Dat gun je echt niemand.
Gelukkig zijn er twee troostpunten. Ten eerste: veel grote namen zijn Bindels voorgegaan. Zo stierf Freek Bartels al eens voor onze zonden in 2021. En Jan Dulles in 2014. En Danny de Munk in 2012. En Jezus Christus in 33, tijdens de allereerste editie van The Passion, die in die tijd nog niet door de KRO-NCRV werd geproduceerd. Ook werd er toen, voor zover vermeld in De Bijbel, nog geen Nederpop gezongen bij zijn goddelijke lijdensweg. Maar een traditie die al wél vanaf het eerste uur gold – en dit is meteen het tweede punt van troost – is dat het Lam Gods na zijn kruisiging nooit lang dood blijft. Met Pasen is hij alweer aan de wandel.
Omdat het verhaal elk jaar hetzelfde is en het format toch een beetje doet denken aan een uit de hand gelopen ckv-project op een katholieke school, kijk ik met meer interesse naar napraatprogramma Passion Talk dan naar The Passion zelf. Zo zijn er meer programma’s waar ik met meer interesse naar kijk dan naar The Passion, maar uit respect voor Bindels’ offer laat ik het vandaag even bij Passion Talk. Hierin reflecteert presentator Klaas van Kruistum op het net opgevoerde muziekspektakel met mensen die eraan hebben meegewerkt én een dominee. Dat was dit jaar Corine Zonnenberg, die van de gelegenheid gebruikmaakte om kijkers die houvast zochten aan te raden naar de kerk te komen of een Alpha-cursus te volgen (een soort spoedcursus christendom). „Ga op zoek”, zei Zonnenberg: „Wie ís Jezus dan? Wat ís dat geloof? Is er méér? Want ik denk: als je zoekt, dan vind je ook.”
Verbeterpuntje
Naar de Jezus van die avond hoefde niet lang te worden gezocht, want vaste prik bij Passion Talk is dat de hoofdrolspeler van The Passion aanschuift bij de nabeschouwing van zijn eigen kruisiging. Bindels was dus ook van de partij. Veel te vroeg, want volgens de overlevering hoorde hij nog bijna drie dagen dood te zijn en een herrijzenis moet je niet afraffelen. Misschien een verbeterpuntje voor volgend jaar. Verder viel er natuurlijk niets op hem aan te merken: gekleed in smetteloos wit, bovenmenselijk genadige uitstraling op zijn engelengezicht. Eddy Zoëy had hij waarschijnlijk allang zijn zonden vergeven. Dat was een belangrijk thema in deze Passion: probeer er te zijn voor de mensen die dat nodig hebben.
Een paar zenders verderop hielden een paar boze buren zich niet aan dat advies in Mr. Frank Visser doet uitspraak (Talpa). In het kader van ‘zoekt en gij zult vinden’ werd in Arnhem de verantwoordelijke gezocht voor een nare lekkage in het huis van Wil en Elise. Volgens het echtpaar was hun bovenbuurman Mustafa verantwoordelijk; volgens bovenbuurman Mustafa was de Vereniging van Eigenaars verantwoordelijk. Hij zou uiteindelijk gelijk krijgen. Maar de echte pijn leek hem niet te zitten in vochtplekken en kostenplaatjes. Die zat hem in de bekoelde relatie tussen de buren, die lange tijd goed met elkaar waren omgegaan – tot Elise in een moment van ergernis haar stem had verheven naar Mustafa.
„Ze heeft haar excuses daarvoor aangeboden”, zei bemiddelaar Viktor Brand. „Kun je het dan vergeven, of vergeten?” „Nee”, antwoordde Mustafa resoluut. „Koffiekan. Theekan. Maar ik niet.” Hier werden geen naasten liefgehad. Eeuwig zonde. Ik ben benieuwd welke BN’er daar volgend jaar voor moet sterven.
De handelsoorlog die president Trump op 2 april ontketende, speelt zich deze week wat meer achter de schermen af dan daarvoor. Het speelveld is verschoven van persconferenties met aangekondigde heffingen of de tijdelijke terugtrekking daarvan naar bilateraal overleg. De president wil met veel landen deals sluiten, en doet intussen verwoede pogingen de koers van de Amerikaanse economie met onorthodoxe middelen de gewenste kant op te duwen.
Een overzicht van de gebeurtenissen van de afgelopen dagen:
Deze week liet ook de Wereldhandelsorganisatie van zich horen. Deze club, waar zo’n beetje alle landen van de wereld lid van zijn, is opmerkelijk stil terwijl de economische wereldorde die de WTO moet bewaken wordt afgebroken. Woensdag kwam naar buiten dat de WTO zich grote zorgen maakt over de mondiale economische groei. De WTO verwacht dat de wereldhandel niet meer groeit, zoals verwacht, maar krimpt met 0,2 tot 1,5 procent.
Eerder deze week lekte via de Irish Times uit dat Trump andere landen wil dwingen om afstand te nemen van China. De Ierse vice-premier Simon Harris kreeg deze week in Washington te horen dat de EU de banden met China zou moeten verbreken om kans te maken op een goede handelsovereenkomst met de VS.
De Italiaanse premier Giorgia Meloni was gisteren de eerste leider van een land van de Europese Unie die een bezoek bracht aan Trump sinds deze op 2 april de wereldwijde importheffingen afkondigde. Zij zit in een riante én ongemakkelijke positie: Trump is fan van haar (ze was bij zijn inauguratie) en kan zo haar nationale belangen goed op tafel krijgen in het Witte Huis. Tegelijkertijd ziet de Europese Commissie in haar een vooruitgeschoven post om de Europese belangen als geheel te behartigen. Meloni kwam met weinig concrete zaken het Witte Huis weer uit, behoudens een afspraak dat Trump binnenkort naar Rome komt. Volgens Trump gaat er “100 procent zeker een handelsdeal met Europa komen”. Hoe die eruit zal zien is ongewis.Een Japanse delegatie ging eerder deze week met lege handen naar huis, hoewel Trump ook daar zei dat hij een deal verwacht te kunnen sluiten.
Intussen zijn de importheffingen van 10 procent die de VS de rest van de wereld heeft opgelegd wel gewoon in gegaan. Dat leidt tot grote onrust bij veel naar de VS exporterende bedrijven. Zij stellen investeringen uit, omdat ze niet weten waar ze aan toe zijn. Daarbij zijn ook de kosten voor bedrijfsleningen fors opgelopen de afgelopen weken, hetgeen investeren – ook via private equity – sowieso duurder maakt.
Nu Trump het wereldnieuws wat minder kan domineren via heffingen-uitspraken, lijkt hij zijn koers te verleggen naar belendende percelen. Gisteren postte hij op zijn social media-platform Truth Social een nieuwe aanval op de voorzitter van het Amerikaanse stelsel van centrale banken, Fed-voorzitter Jerome Powell. Die is weer eens “Te Laat”, volgens Trump, met een door hem gewenste renteverlaging. Die heeft Trump nodig om de economie – die hij zelf heeft aangetast – te stutten. Powell geeft vooralsnog geen krimp, en Trump wil hem het liefst ontslaan, maar dat mag niet van de wet. Powells termijn loopt in mei 2026 af. Powell had deze week de onafhankelijkheid van zijn Fed benadrukt: wij koersen op economische data, niet op politiek, zei hij. Die data maken een renteverlaging onwaarschijnlijk. De inflatie loopt als gevolg van de heffingen juist op, iets wat de Fed met hoge rentes wil voorkomen. Grote vraag is of de economische groei zo ver inzakt dat de Fed een andere keuze moet maken. Dan valt eerder te denken aan monetaire steun via het opkopen vaan staatsobligaties dan via lagere rentes, overigens.
Aan onze kant van de Atlantische Oceaan zorgt Trumps beleid juist voor een snelle versoepeling van het monetaire beleid. De inflatie in de eurolanden is dicht bij de 2 procent aanbeland en uit zorg voor de economische ontwikkelingen verlaagde ECB-president Christine Lagarde gisteren de Europese rente met 0,25 procentpunt naar 2,25 procent. Ter vergelijking: in de VS ligt de rente nu tussen de 4,25 en 4,5 procent, het dubbele dus.
Liveblog Economieblog
VS zwakken havenheffingen af, Heineken niet van plan brouwerijen naar de VS te verplaatsen
