Het leek een herhaling van een dag eerder. Een boot met vier Nederlandse vrouwen en een boot met vier Britse vrouwen die om de haal de punt voor de andere boot drukten. Woensdag pakte de Britse dubbelvier de olympische titel op 0,15 seconden, donderdag was de Nederlandse vier-zonder – een boot zonder stuurman waarin vier roeiers één riem hanteren – 0,17 seconden sneller dan de boot uit Groot-Brittannië. Marloes Oldenburg, Hermijntje Drenth, Tinka Offereins en Benthe Boonstra versloegen op het olympische podium een boot die ze eerder dit jaar in elke wedstrijd te snel af was.
„We pieken gewoon weer op het juiste moment”, zei Offereins na afloop tegen de NOS. Daarmee doelt ze op de afgelopen WK in Belgrado, waar de Nederlanders ook van de dominante Britse vier-zonder wisten te winnen. Met deze olympische titel heeft de roeiploeg van hoofdcoach Eelco Meenhorst na twee van de vier finaledagen al geschiedenis geschreven door voor het eerst twee gouden medailles voor Nederland binnen te halen op een olympisch toernooi. Naast de vrouwen van de vier-zonder zijn de mannen van de dubbelvier de kersverse olympisch kampioenen.
Lees ook
Bij de mannen dubbelvier kwam alles samen zoals gepland, bij de vrouwen bijna
Twee keer goud was de doelstelling van de Nederlandse ploeg, die met tien boten actief is in Parijs. Die doelstelling is al behaald. Met nog twee zilveren medailles is de roeiploeg al goed voor vier medailles in totaal. En dan moeten de twee-zonder van Ymkje Clevering en Veronique Meester en de skiff van Karolien Florijn nog in actie komen, beiden boten zijn topfavoriet voor goud. En ook Simon van Dorp maakt in de skiff kans op de olympische titel.
Succes van nieuwe strategie
Het succes in Parijs kan worden gezien als het succes van de weg die het Nederlandse roeien na de Olympische Spelen van Tokio in 2021 is ingeslagen, onder leiding van Eelco Meenhorst. De strategie van Meenhorst richt zich op de breedte van de roeiploeg, en niet, zoals voorheen het geval was, op prioriteitsboten zoals de Holland Acht. De trainingsschema’s werden onder Meenhorst zwaarder en gedetailleerder. En het betaalde zich uit: vorig jaar won de ploeg vijf wereldtitels en Eelco Meenhorst werd bekroond tot Coach van het Jaar op het NOC-NSF Sportgala.
Lees ook
Hoe de roeiers uitgroeiden tot een medaillemachine
Marloes Oldenburg, de meest ervaren roeister van de vrouwen in de vier-zonder, brak kort na de WK van 2022 haar nek tijdens een vakantie. Ze revalideerde snel, en werd nog tijdens haar revalidatie door Meenhorst weer bij de ploeg gehaald. Haar snelle revalidatie bekroonde ze al met de wereldtitel in Belgrado, waarna ze het ongeluk en de revalidatieperiode mentaal afsloot. Ze kan nog altijd niet over haar schouder kijken. Wel kan haar nek nu een gouden medaille van een halve kilo dragen. „Eindelijk dat ding om, superzwaar, om mijn nek”, zei ze lachend na afloop van de medailleceremonie op de roeibaan in Vaires-sur-Marne.
Lees ook
het interview met Marloes Oldenburg. Haar nek was gebroken. Ze kon niet bewegen of slikken. Nu roeit ze weer op de EK