Turken verzetten zich tegen straathondenwet. ‘Een door God gegeven ziel mag je niet wegnemen’

Posted on July 28, 2024 by admin

In de lente van 1910 vond in Istanbul een massamoord plaats die de stad nooit vergeten is. Naar Europees voorbeeld besloten de Turkse autoriteiten dat er in een moderne stad geen plaats is voor straathonden. Daarop werden tienduizenden honden gevangen, per boot naar een piepklein rotseiland buiten de kust van Istanbul gebracht, en aan hun lot overgelaten.

Volgens de legende was tot op het vasteland te horen hoe de uitgehongerde beesten elkaar begonnen op te vreten en jankend de dood vonden. Een zware aardbeving twee jaar later werd alom gezien als de vloek van de honden, en tot op de dag van vandaag heet de plaats delict in de volksmond hayirsiz ada – het eiland des onheils. Pas in 2012 zetten dierenactivisten er een monument neer en kwam Istanbul in het reine met de vermoorde viervoeters.

Maar een nieuwe massamoord staat voor de deur. Althans, dat vrezen tegenstanders van een controversieel wetsvoorstel over de aanpak van straathonden waartegen al weken gedemonstreerd wordt. Dit weekend buigt het Turkse parlement zich bij hoge uitzondering buiten werktijden een zoveelste keer over de wet, want president Erdogan is vastbesloten deze vóór het zomerreces in augustus doorgevoerd te krijgen.

Het wetsvoorstel is al meermaals aangepast. De oorspronkelijke versie verplichtte gemeentes om straatdieren naar een asiel te brengen, waar ze een spuitje zouden krijgen als ze niet binnen een maand geadopteerd worden. Na fel protest kregen katten alvast een vrijstelling en werd besloten dat gezonde straathonden na sterilisatie in het asiel mogen blijven. Alleen honden die veel pijn lijden, agressief zijn of ziektes kunnen overbrengen mogen worden gedood.

Maar die amendementen stellen tegenstanders van de wet niet gerust, want de asielen in Turkije zitten zo vol dat gemeentes er volgens hen in de praktijk alsnog voor zullen kiezen om straathonden massaal af te maken. Om dat te voorkomen gingen de afgelopen dagen in verschillende Turkse steden dierenliefhebbers opnieuw de straat op.

Bloedbadwet

„We gaan net zolang door totdat deze bloedbadwet van tafel is”, zegt Melis Dogan (30), een kunstenares met zwart golvend haar die staat te demonstreren in de Istanbulse wijk Kadikoy. Het is een warme avond en er zijn honderden, voornamelijk vrouwelijke, betogers op de been. Een hondje met op zijn halsband de tekst ‘trek de wet in!’ loopt snuffelend door de menigte.

Dat de regering het over straathonden ‘zonder eigenaar’ (sahipsiz) heeft, vindt Dogan onterecht. „Ten eerste zijn deze honden van hun schepper. Ten tweede zijn wij er om hen te beschermen”, zegt de jonge vrouw, die zelf vier honden adopteerde en in haar vrije tijd voor straathonden zorgt. „Die dierenliefde zit in onze cultuur. Dat is al zo sinds de Ottomaanse tijd.”

Inderdaad keken negentiende-eeuwse Europese bezoekers van Istanbul al verbaasd op toen ze zagen hoeveel honden de stad telde. „Constantinopel is één groot hondenkennel”, schreef de Italiaan Edmondo De Amicis in 1874. „Iedere straat of buurt wordt bewoond, of beter gezegd beheerst, door honden […] Ze zijn verenigd in een grote Republiek van vrijbuiters, zonder halsband of baasje.”

Melis Dogan (30), de vrouw met zwart haar die een bord omhoog houdt, protesteert tegen een nieuwe wet over straathonden. “Wij zijn hier om hen te beschermen.”

Een hond in de menigte draagt een bordje op hun halsband met de tekst ‘trek de wet in!’

Honderden, voornamelijk vrouwelijke, betogers demonstreren in de Istanbulse wijk Kadikoy.

Tegenwoordig telt de megastad van 16 miljoen inwoners naar schatting meer dan 125.000 straathonden en minstens zoveel straatkatten. Hoewel de katten de echte publiekslievelingen zijn, onder meer vereeuwigd in de film Kedi (‘kat’, 2016), groeiden ook sommige honden uit tot lokale beroemdheden. Zo is er de Anatolische schaapshond ‘Boji’, die een eigen Instagrampagina heeft en een internethit werd omdat hij voortdurend de metro, tram of het pontje van Europa naar Azië pakt. En net zoals de katten weten ook de honden dat er altijd wel ergens welwillende stadsgenoten te vinden zijn die hondenbrokken of restjes vlees voor hen achterlaten.

Iskender Çayla (60) gaat daarin nog veel verder. De zakenman met zwarte zonnebril zit op de achterbank van zijn Toyota Hillux. Achter het stuur zit zijn chauffeur Metin Aydin (58), een kale reus met een verlegen glimlach. Samen rijden de twee mannen twee keer per week langs de randen van Istanbul om dolende straathonden te eten te geven. Dat doen ze al zes jaar.

Gewetenskwestie

„Het begon allemaal toen ik eens een stel uitgehongerde puppy’s langs de weg zag”, zegt Çayla, die normaal in de toerismesector werkt. „Als je dat eenmaal gezien hebt, moét je wel iets doen. Dat is een gewetenskwestie, want anders gaan ze dood. En als je daar eenmaal aan begint, kom je er vanzelf achter dat er nog veel meer honden zijn.”

Çayla houdt de weg scherp in de gaten. „Stop! Stop!”, roept hij wanneer hij drie puppy’s pal naast de snelweg ziet. Aydin rijdt behendig de vluchtstrook op en de mannen springen uit de terreinwagen, alsof ze op oorlogsmissie zijn. Wanneer de hondjes even later uit het struikgewas tevoorschijn komen en naar het achtergelaten eten kruipen, knikt Çayla tevreden. „Nu kan ik vannacht tenminste rustig slapen.”

Te weinig sterilisaties

Maar zelfs dat is niet genoeg. In de praktijk worden veel te weinig straatdieren gesteriliseerd, waardoor hun aantallen blijven toenemen. Volgens president Erdogan gaat het inmiddels landelijk om zo’n vier miljoen honden en zijn daarom drastische maatregelen nodig. „Sommige mensen negeren het, maar Turkije heeft een straathondenprobleem”, zei Erdogan afgelopen week. „Deze honden vallen kinderen, bejaarden en volwassenen aan en veroorzaken verkeersongelukken. Als we niets doen, loopt het probleem uit de hand.”

Volgens een recente peiling wil slechts 2,7 procent van de bevolking dat straatdieren worden afgemaakt, zoals het oorspronkelijke wetsvoorstel voorschreef

Om die boodschap kracht bij te zetten, zenden staatsmedia horror-reportages uit met opzwepende actiemuziek en beelden van straathonden die zich op peuters storten of oude vrouwen achterna zitten. Ook kwam het ministerie van Binnenlandse Zaken recent met nieuwe cijfers: sinds 2022 zouden tien doden en ruim tweeduizend gewonden zijn gevallen bij aanvallen van straathonden of door hen veroorzaakte verkeersongelukken.

Turkije telt zo’n vier miljoen zwerfhonden. Een nieuwe wet moet dit aantal verkleinen. Tegenstanders vrezen een bloedbad. „Dat is een gewetenskwestie, want anders gaan ze dood.”, vertelt Iskender Çayla.

Foto’s: Melvyn Ingleby

Çayla wuift de cijfers weg. „In Turkije doden mannen meer vrouwen dan dat honden mensen doden”, zegt de zakenman, die in de zes jaar dat hij straathonden voert naar eigen zeggen nog nooit is aangevallen. „Daarmee zeg ik niet dat er geen probleem is. Ik ben ook niet blij dat deze dieren hier ronddwalen. Maar dat komt omdat het gemeentebestuur dat jarenlang in handen van de AKP was hen hier gedumpt heeft in plaats van voor goede opvang te zorgen.”

Dat Erdogan juist nu met deze wet komt, dient volgens Çayla twee doelen. „Enerzijds wil hij de aandacht afleiden van de economische malaise in het land”, zegt hij. „Anderzijds wil hij gemeentes in handen van de oppositie kunnen straffen voor het niet naleven van de wet.” Inderdaad stelt het wetsvoorstel dat burgemeesters die zich niet aan de wet houden, zes maanden tot twee jaar celstraf kunnen krijgen. Erdogans grootste politieke tegenstander, burgemeester van Istanbul Ekrem Imamoglu, heeft zich al tegen de wet uitgesproken.

Publieke opinie

Toch lijkt het erop dat Erdogan – normaal een meester in het optrekken van polariserende rookgordijnen – de publieke opinie dit keer verkeerd heeft ingeschat. Volgens een recente peiling door Metropoll wil slechts 2,7 procent van de bevolking dat straatdieren worden afgemaakt, zoals het oorspronkelijke wetsvoorstel voorschreef. Bijna 80 procent pleit voor meer opvang in asielen, zo’n 17 procent vindt dat de dieren gewoon op straat verzorgd moeten worden. Opvallend genoeg is dat laatste percentage juist het hoogst onder kiezers van Erdogans eigen AKP.

De zon gaat bijna onder wanneer Çayla en Aydin voor de zoveelste keer uit hun Toyota springen. Aan de rand van de weg zit een groepje fabrieksarbeiders op hun bus naar huis te wachten. Ze kijken ietwat verbaasd toe hoe het duo hompen vlees begint uit te strooien.

Of ze van de nieuwe straathondenwet gehoord hebben? Eén van de mannen, Mehmet genaamd, knikt instemmend. „Ah ja, de grote baas (‘reis’, een verwijzing naar Erdogan) wil die honden dood hebben, toch?”, zegt hij. „Dat veroordeel ik natuurlijk. Die beesten mogen dan weleens voor problemen zorgen, maar ze hebben een ziel. En een door God gegeven ziel mag je niet wegnemen.”

Video Melvyn Ingleby

Wrak van superjacht Bayesian bevat mogelijk spionagegeheimen in waterdichte kluizen

admin
September 23, 2024
0

Het gezonken jacht van de Britse softwaretycoon Mike Lynch bevat mogelijk spionageheimen waarop ‘buitenlandse actoren’ zouden azen.

Een functionaris op Sicilië, waar het jacht op 19 augustus in slecht weer zonk, bevestigde tegenover CNN dat de autoriteiten „een officieel verzoek hebben ingewilligd voor extra beveiliging van het wrak totdat dit gelicht kan worden”.

Aanvankelijk zeiden lokale autoriteiten te vrezen voor plunderaars, op zoek naar kostbaarheden die in het wrak zijn achtergebleven. Intussen lijkt het vooral te gaan om twee waterdichte kluizen met versleutelde harde schijven met geheime informatie van westerse inlichtingendiensten. Buitenlandse regeringen, waaronder die van Rusland en China, zouden daar belangstelling voor hebben.

Overlevenden van de schipbreuk hebben tegen Italiaanse onderzoekers verklaard dat Lynch „geen vertrouwen had in cloud-diensten” [om data veilig te bewaren] en de harde schijven altijd in een kluis bewaarde als hij aan boord was.

De software die Lynch vanaf de jaren negentig van de vorige eeuw ontwikkelde draait onder meer om patroonherkenning, bijvoorbeeld voor vingerafdrukken- en gezichtsherkenning. Aangenomen wordt dat Lynch van meet af aan via verschillende van zijn bedrijven betrokken was bij het werk van Britse en Amerikaanse inlichtingendiensten die zich bezighouden met het onderscheppen en analyseren van data.

Cyberaanvallen

Een van die bedrijven is Darktrace. Die onderneming, schreef Politico kort na het zinken van het jacht, richtte Lynch in 2013 op met oud-functionarissen van onder meer GCHQ en de NSA, respectievelijk de Britse en Amerikaanse elektronische afluisterdienst. Darktrace probeert cyberaanvallen te bestrijden door gedragspatronen van elke ‘actor’ binnen een organisatie te bestuderen en afwijkend gedrag te signaleren.

Lynch vernoemde zijn jacht, Bayesian, naar de ‘bayesiaanse statistiek’ die een sleutelrol speelt bij patroonherkenning, en die is genoemd naar de achttiende-eeuwse wiskundige Thomas Bayes.

Het wrak, dat op vijftig meter diepte ligt, wordt bewaakt met oppervlakteschepen en met onderwatercamera’s. Bij de ondergang van het jacht, tijdens zeer slecht weer, kwamen 7 van de 22 opvarenden om, onder wie Lynch en zijn achttienjarige dochter. Lynch’ echtgenote, Angela Bacares, werd gered. Aangenomen wordt dat het wrak in de komende weken wordt gelicht.

De Italiaanse justitie onderzoekt of iemand schuld draagt aan de schipbreuk, mogelijk door nalatigheid van de bemanning. Hoe het schip ten onder ging bij Porticello, even ten oosten van Palermo, is nog steeds een mysterie. Het staat wel vast dat het in zeer korte tijd gebeurde tijdens een zich snel ontwikkelende onweersstorm.

Fraudeproces

Lynch maakte op het moment van de schipbreuk een reis met vrienden en anderen die hem hadden bijgestaan tijdens een langjarig fraudeproces in de Verenigde Staten. Hij was kort daarvoor vrijgesproken van de verdenking dat hij de Amerikaanse computerreus Hewlett Packard (HP) had opgelicht bij de verkoop van zijn bedrijf Autonomy voor 11 miljard dollar in 2011. Via een alternatieve rechtsgang zou HP alsnog vier miljard dollar van Lynch’ nabestaanden willen claimen.

In een vooralsnog bizar toeval overleed Stephen Chamberlain, Lynch’ eveneens vrijgesproken Autonomy-zakenpartner, twee dagen voor het zinken van de Bayesian, nadat hij in Cambridge bij het hardlopen was aangereden.

Verdachte van Rotterdamse mesaanval ‘psychotisch’ verklaard bij eerdere steekpartij

admin
September 23, 2024
0

Ayoub M., verdachte van de steekpartij bij de Rotterdamse Erasmusbrug vorige week, was „psychotisch” toen hij in 2022 zijn eigen moeder neerstak. De toen twintigjarige M. had „hallucinaties en waandenkbeelden” en hoorde stemmen in zijn hoofd. De rechtbank en reclassering achtten de kans op herhaling „groot” bij nieuwe psychoses. Zonder behandeling zou terugkeer in de samenleving dan ook „onverantwoord” zijn.

Dat blijkt uit het vonnis van de zaak (van 27 sept 2022), dat maandag na vragen van onder meer NRC is gepubliceerd. M. wordt ervan verdacht afgelopen donderdag de 32-jarige Rotterdammer Philipp Winter te hebben neergestoken bij de Erasmusbrug. Winter overleed, een Zwitserse toerist raakte zwaargewond. Volgens getuigen probeerde M. meer slachtoffers te maken en riep hij „Allahoe akbar” (‘Allah is groot’). M. kon uiteindelijk overmeesterd worden door omstanders. Het Openbaar Ministerie verdenkt M. van het plegen van een terreurmisdrijf.

Langer vast

Verdachte Ayoub M. blijft in ieder geval veertien dagen langer vastzitten. Dat heeft de rechter-commissaris van de rechtbank Den Haag maandag besloten. De rechtbank zal na een volgend verzoek van het Openbaar Ministerie binnen 14 dagen opnieuw een beslissing nemen over het voorarrest van de verdachte. Die beslissing wordt genomen door de raadkamer van de rechtbank. De raadkamer kan het voorarrest met maximaal 90 dagen verlengen. Na die periode vindt in de regel de eerste openbare (pro-forma)zitting plaats.

Afgelopen weekend bleek al dat M. in februari 2022 zijn eigen moeder in de nek en keel heeft gestoken. Na een worsteling wist zij het mes af te pakken, waardoor ze snijwonden in haar hand opliep. Een paar dagen eerder had hij zich al met geweld tegen een boa gekeerd en had hij een politiecel ondergeplast. Mogelijk was hij toen al onder invloed van een psychose, blijkt uit het vonnis.

Vanwege die psychose werd M. „volledig ontoerekeningsvatbaar” geacht en niet gestraft voor het geweld tegen zijn moeder. Wel kreeg hij tbs onder voorwaarden. Dat betekende onder meer dat hij voor een ‘time-out’ moest worden opgenomen in een forensisch psychiatrisch centrum. Ook moest hij daarna behandeld worden in een zorginstelling en vervolgens onder begeleiding gaan wonen. Volgens De Telegraaf deed hij dat in Amersfoort.

Forse kritiek

Donderdag spreekt de gemeenteraad van Rotterdam met burgemeester Ahmed Aboutaleb over de aanslag. Met name de partijen VVD en Leefbaar Rotterdam hebben forse kritiek op de in hun ogen laconieke reactie van de burgemeester op de aanslag. Er komt voor die tijd nog een brief van de burgemeester aan de raad over de gebeurtenissen. Op dag na de aanslag gaf de burgemeester een verklaring uit waarin de aanslag „een nare daad’’ werd genoemd: „Het is een afschuwelijke situatie die zich gisteravond heeft afgespeeld.” Hij schreef ook: „Het moet een nare gebeurtenis zijn geweest voor omstanders die van hun avond aan het genieten waren.” Hij prees het ingrijpen van het publiek.

Volgens lokale politici toont Aboutaleb te weinig medeleven met slachtoffers en bagatelliseert hij het voorval. Tegenover RTV Rijnmond riep de burgemeester vrijdag op „niet te speculeren over een motief.” Dat de verdachte ‘Allahoe akbar’ riep, zegt volgens Aboutaleb niets. „Dat roep ik wel tientallen keren per dag. Het is een stopwoordje voor veel moslims. Of dat hier een betekenis heeft in de sfeer waar u misschien aan denkt – terreur – weet ik niet’’.

Vrijwel tegelijkertijd maakte het Openbaar Ministerie in Rotterdam bekend dat justitie de 22-jarige man uit Amersfoort verdenkt „van moord en poging tot moord met een terroristisch oogmerk. Het tot nog toe verrichte onderzoek levert aanwijzingen op dat de verdachte mogelijk ideologisch gedreven is.”

Miljarden tekort om nieuwe noordelijke treinverbindingen aan te leggen

admin
September 23, 2024
0

De aanleg van de Lelylijn en de Nedersaksenlijn blijft zeer onzeker. Het kabinet komt miljarden tekort om de twee spoorverbindingen te kunnen aanleggen. Dat schrijft staatssecretaris Chris Jansen (Infrastructuur en Waterstaat, PVV) maandag aan de Tweede Kamer. Zicht op extra geld is er nog niet.

In de onderzoeken naar stand van zaken en planning van beide trajecten die maandag zijn gepubliceerd, staat dat de meest kansrijke variant van de Lelylijn – tussen Amsterdam, Lelystad, Emmeloord, Heerenveen en Groningen – 13,8 miljard euro gaat kosten. Een variant langs de Afsluitdijk is nog duurder: circa 17,2 miljard euro.

Voor de Lelylijn heeft het vorige kabinet ‘slechts’ 3 miljard euro gereserveerd. Destijds was al de verwachting dat dit niet genoeg zou zijn. Jansen schrijft dat hij erop rekent dat de Europese Unie en de regio Noord-Nederland zullen meebetalen aan het project.

De Lelylijn is weliswaar opgenomen in het netwerk van belangrijkste verbindingen in Europa (TEN-T), een voorwaarde voor Europese co-financiering, maar er is vermoedelijk pas weer budget in de nieuwe EU-begroting vanaf 2028. „Het huidige budget is inmiddels bijna uitgeput”, schrijft Jansen over deze ‘Connecting Europe Facility’.

Onzeker (en kostbaar) is onder meer hoe de Lelylijn moet worden ingepast in de binnensteden van Heerenveen en Groningen. Bovendien verwacht Jansen dat bij de aanleg veel aanvullende maatregelen nodig zijn, omdat op sommige plaatsen de veenbodem instabiel is.

Van Groningen naar Enschede

De Nedersaksenlijn, die Groningen via Emmen en Coevorden moet verbinden met Enschede, zou tussen 1,7 miljard euro (voor de eenvoudige variant) en 3 miljard euro (voor een ambitieuzere opzet) gaan kosten. De simpele variant telt onder meer slechts enkelspoor tussen Veendam en Emmen (zonder bovenleiding, waardoor voorlopig met vervuilende dieseltreinen moet worden gereden).

In de brief zet de staatssecretaris uitgebreid uiteen welke maatschappelijke waarde beide spoorverbindingen kunnen hebben. Zo stelt Jansen over de Nedersaksenlijn: „Het verbeteren van de bereikbaarheid [van de regio] kan leiden tot het doorbreken van een neerwaartse spiraal van verdwijnende voorzieningen en voorkomen dat jongeren wegtrekken.”

De aanlegkosten kunnen nog sterk wijzigen. In de brief staat dat de genoemde ramingen voor 70 procent betrouwbaar zijn. De volgende stap voor de Lelylijn en de Nedersaksenlijn is het starten van een zogeheten verkenning. Dat is gedetailleerd onderzoek naar de kosten en de opbrengsten van beide lijnen (voor wonen, werken en bereikbaarheid).

Pas als minstens 75 procent van de verwachte kosten zijn gedekt, mag zo’n verkenning van start gaan. Jansen: „Het mag duidelijk zijn dat gegeven de financiële situatie van het Mobiliteitsfonds dit voor deze twee grote trajecten een uitdaging vormt.” Dat fonds, waaruit Jansen aanleg en vernieuwing van de infrastructuur in Nederland moet bekostigen, is de komende jaren met name nodig voor onderhoud van bestaande auto-, spoor- en waterwegen.