Een hittegolf en zware regenval hebben geleid tot een hevige dengue-uitbraak in Peru. Dat melden internationale persbureaus dinsdag. De Peruaanse overheid heeft daarom een medische noodtoestand uitgeroepen in 22 van de 25 regio’s in het Zuid-Amerikaanse land. Tot nu toe zijn dit jaar ruim 31.300 mensen besmet geraakt met het dengue-virus en zijn er 32 mensen gestorven, zei de Peruaanse minister van Volksgezondheid.
Vorig jaar was de grootste dengue-uitbraak ooit in Peru: in totaal raakten 269.216 mensen besmet en stierven 428 mensen. Dit jaar zijn in de eerste weken meer en sneller mensen besmet en overleden dan vorig jaar, en is daarom een noodsituatie op gezondheidsbeleid uitgeroepen. In het noorden van Peru zijn de meeste mensen besmet geraakt, waar de ziekenhuizen al overvol zijn. Zorgverleners hebben meer middelen gekregen van de Peruaanse overheid om het dengue-virus te bestrijden.
Lees ook In broeierig Brazilië grijpt het dengue-virus om zich heen: ‘geen carnaval vieren dus’
Muggen door hittegolf
Het dengue-virus, ook wel knokkelkoorts genoemd, is meestal niet dodelijk, maar zonder behandeling zijn de complicaties wel levensbedreigend. De klachten waar besmette mensen onder andere last van hebben zijn hoge koorts (tot 41 graden), braken, hoestbuien en heftige hoofdpijn. Dengue is een virusziekte die wordt overgedragen door muggen uit (sub)tropische gebieden.
De muggen die het virus met zich meedragen vermenigvuldigen zich sneller door de stijgende temperaturen en zware regenval. Het weerfenomeen El Niño zorgt voor deze vochtige hittegolven langs de Stille Oceaan, voor de kust van Noord-Peru.
Volgens The Pan American Health Organization worden mensen in Peru wel gevaccineerd, al is niet bekend hoeveel procent beschermd is. In Nederland wordt sinds vorig jaar een vaccinatie aangeboden tegen het dengue-virus. Volgens de GGD zou de vaccinatie 80 procent van de besmettingen voorkomen en beschermen tegen ernstige klachten.
Het Openbaar Ministerie heeft excuses aangeboden aan de ex-vrouw van ‘Iceman’ Wim Hof. Dat meldt de Volkskrant maandag op basis van inzage van een brief van het OM. In 2010 deed Hofs toenmalige partner Caroline aangifte van geestelijk en fysiek geweld, maar de zaak zou nooit nader onderzocht zijn.
In de brief aan Caroline maakt het OM daarvoor nu excuses. „De aangifte had aanleiding moeten zijn om in ieder geval nader onderzoek, dan wel een uitgebreider en kritischer verhoor van Hof te laten plaatsvinden”, schrijft de officier van justitie. Waarom dat onderzoek nooit is verricht zou niet meer te achterhalen zijn. De zaak is inmiddels verjaard.
Lees ook
Goeroes zijn geen wondermensen
Wim Hof staat internationaal bekend als een ademhalingsgoeroe. De afgelopen tien jaar bouwde hij een imperium op rond de Wim Hof-methode, die bestaat uit ademhalingsoefeningen en blootstelling aan kou. Hof claimt dat zijn methode ziekten als reuma en kanker kan voorkomen en dat het leidt tot een liefdevoller en gelukkiger leven. Op de achtergrond van zijn succes zou het gezin van Hof lijden aan zijn agressieve gedrag, onthulde de Volkskrant vorig jaar.
Film
Na de beschuldigingen, van onder meer huiselijk geweld en het afdwingen van seks bij zijn ex-vrouw in ruil voor zijn alimentatiebetalingen, werd de productie van een film over ‘Iceman’ Wim Hof stilgelegd.
De beschuldigingen werden ondersteund door documenten van een veroordeling voor mishandeling, medische dossiers en verklaringen van meerdere therapeuten die bevestigden dat zijn vrouw en kinderen in sessies spraken over de duistere kanten van Hof. Hij heeft vrijwel alle beschuldigingen ontkend en gaf de krant alleen een schriftelijke reactie, waarin hij spreekt van „leugens en manipulatie van de waarheid”.
Wie dacht dat satellieten de aarde al op alle mogelijke manieren in kaart brengen, heeft bijna gelijk. Dinsdag 29 april om 11.15 Nederlandse tijd wordt de Europese satelliet Biomass gelanceerd, om de aarde te bekijken in een van de laatste onontgonnen gebieden van het radarspectrum: de P-band. Daarmee is de hoeveelheid hout, en daarmee ook de hoeveelheid opgeslagen CO2, in tropische wouden voor het eerst meetbaar.
„Bij de P-band gaat het om radiogolven van 70 centimeter, en die zijn gevoelig voor de afmetingen van stammen en takken”, zegt Dirk Bernaerts, programmamanager van de Europese ruimtevaartorganisatie ESA, tijdens een presentatie in Noordwijk voorafgaand aan de lancering. Bestaande satellieten brengen weliswaar al met hulp van foto’s of radarbeelden bossen in kaart. Bernaerts: „Maar dan zie je vooral het groen van de boomkruinen, niet hoeveel hout daaronder zit.”
Witte vlekken in de tropen
Over de komende vijf jaar moet Biomass de wereldvoorraad aan levend hout in tonnen per vierkante kilometer in kaart gaan brengen. Vandaar ook de naam. Vooral voor tropische bossen wordt zo een grote witte vlek ingevuld. „Volgens schattingen zit 45 procent van de biomassa op land in tropische bossen”, zegt Bernaerts, „maar die zijn heel slecht in kaart gebracht.” In gematigde streken, bijvoorbeeld Europa, is de hoeveelheid kubieke meters hout in bossen redelijk bekend dankzij onderzoeken ter plekke, maar zulke surveys zijn er in de tropen veel minder gedaan.
„We vermoeden dat de biomassa in tropische wouden flink onderschat wordt”, zegt Johannes Reiche, specialist in radarmetingen van bossen aan de Wageningen Universiteit, die de Biomass-gegevens zal gebruiken voor wetenschappelijk onderzoek. Aangezien tropische wouden een grote rol spelen in de mondiale cyclus van CO2, zullen de gegevens helpen bij het betrouwbaarder maken van klimaatmodellen. De urgentie van het beschermen van tropische bossen is intussen groot. Gemiddeld gaan er honderden vierkante kilometer per dag verloren aan ontbossing, vaak ten gunste van landbouw.
De ongebruikelijke radargolflengte verklaart het eigenaardige uiterlijk van de satelliet: aan de standaard doosvorm-met-zonnepanelen zit een 12 meter brede, uitklapbare antenne die verdacht veel op een paraplu lijkt. Hij klapt ook uit als een paraplu, na de lancering aan boord van een Vega-C-raket vanaf het ESA-ruimtevaartcentrum Kourou in Frans Guyana.
Een phased array, een platte antenne op het doos-gedeelte, schiet radarpulsen van 100 Watt naar boven, die via de paraplu naar de aarde teruggekaatst worden. Daar kaatsen ze opnieuw terug, al dan niet gehinderd door boomstammen, takken of de bosbodem zelf. Ongeveer een tien biljoenste van de oorspronkelijke puls komt via de paraplu weer terug op de antenne om gemeten te worden. Nog langere radargolflengtes zijn verboden gebied: die golflengtes gebruiken militaire satellieten om lanceringen van kernraketten te detecteren.
Bewijs voor bedrijven
Niet alleen wetenschappers zullen de data van de satelliet afnemen, maar ook bedrijven zoals het Utrechtse bedrijf Satelligence, dat andere bedrijven aan de hand van satellietbeelden inlicht over zaken als ontbossing, watertekorten.
„Onze klanten zijn producenten van cacao, koffie, soja, palmolie en andere gewassen”, zegt directeur Niels Wielaard, die Satelligence in 2016 oprichtte. „Die hebben bijvoorbeeld onafhankelijk bewijs nodig dat hun activiteiten niet leiden tot ontbossing. Dat kunnen wij leveren.”
Plantagehouders, maar ook grote voedingsbedrijven en hun financiers lopen risico’s als ze ontbossing veroorzaken. „Dan moet je denken aan reputatieschade, maar ook aan wetgeving over ontbossing die eraan zit te komen of nu al geldt.” In december dit jaar wordt de Europese EURD-wetgeving van kracht (EU Deforestation Regulation), met flinke boetes voor bedrijven die meewerken aan ontbossing. Ook de VS, China, en Brazilië hebben wetgeving aangekondigd. Wielaard: „Zelfs een kleine partij in de voedselmarkt heeft al snel zo’n tienduizend plantages als toeleveranciers, grote partijen wel een half miljoen. Wij kunnen dat uitsplitsen naar percelen en verschillende bronnen samenvatten.”
Anderzijds kan het aantoonbaar opslaan van CO2 in bossen ook geld opleveren via koolstof-credits en andere programma’s om uitstoot te compenseren. Naast ontbossing kunnen satellieten ook watertekorten, overstromingen, bosbranden, of aantasting van kwetsbare bosgebieden met zeldzame soorten in kaart brengen. Satelligence, met inmiddels 40 werknemers en wereldwijd zeven kantoren, werkt nu met gegevens van bestaande satellieten, maar Biomass kan daarop aanvullingen bieden, verwacht Wielaard: „We verwachten veel preciezer te kunnen zien hoeveel CO2 er opgeslagen is. En mogelijk kunnen we ook wel verschillende gewassen onderscheiden, die nu nog allemaal gewoon groen zijn.”
Economiedocent Luc Cramer (31) heeft alle eindexamens vmbo-basis van de afgelopen jaren doorgespit en daar vragen uit gehaald waarvan hij verwacht dat ze bij het komende examen terugkomen. Bijvoorbeeld de klassieke som van het berekenen van de kredietkosten, zegt hij tegen het klasje van acht leerlingen aan wie hij oefenvragen uitdeelt. „Ik durf er bijna mijn hand voor in het vuur te steken dat jullie deze som gaan krijgen.”
Een leerling vraagt of hij écht zijn hand in het vuur gaat steken als die som er niet in zit. Cramer lacht: „Dat moet ik dan maar doen, maar ik garandeer je dat deze erin zit.”
Op het Spaarne College in Haarlem, een vmbo-school met 850 leerlingen, geven de leerkrachten in de meivakantie eindexamentraining. De meilessen, zoals ze op school worden genoemd, zijn gratis, zodat alle leerlingen die in aanmerking komen kunnen meedoen. Er zijn in Haarlem ook commerciële bureaus die eindexamentraining geven, maar die vragen 300 à 400 euro per vak. „Dat kunnen de meeste ouders bij ons niet betalen”, zegt schooldirecteur Wim Huiberts (66). „Bovendien hebben onze leerlingen veel behoefte aan een beetje structuur en een vertrouwde omgeving.”
In het economielokaal hangen leerlingen onderuit en gapen. „Tot hoe laat gaan we vandaag door? Niet te lang toch?”, vraagt een meisje. „We hebben gisteren ook al heel veel gedaan.” Als je alleen zou afgaan op hun houding zou je niet denken dat deze leerlingen hier vrijwillig zitten. Maar ze hebben zich allemaal zelf ingeschreven, want alleen wie gemotiveerd is mag meedoen. Al na een paar minuten laten ze hun nonchalante pose varen en stellen ze de docent vragen: „Meneer, wat is eigenlijk ook alweer het verschil tussen bruto- en nettowinst?”
De leerlingen hebben zich allemaal zelf ingeschreven voor de training, want alleen wie gemotiveerd is mag meedoen.
Foto Simon Lenskens
Kwetsbaar
Het Spaarne College ontstond in 2020 uit een fusie van vier vmbo-scholen. Daardoor zijn verschillende vormen van vmbo-onderwijs vertegenwoordigd, zowel de theoretische mavo als varianten met veel praktijkvakken: basis, kader en praktische mavo. „Een deel van onze leerlingen is kwetsbaar”, zegt Huiberts, „ze hebben leerachterstanden of sociaal-emotionele problematiek. Daarom geven we het hele jaar door veel extra ondersteuning.”
De meilessen zijn in de eerste plaats bedoeld voor leerlingen die lager dan een zes staan voor een vak. Als de groepen niet te groot worden, mogen ook leerlingen meedoen die er beter voor staan, maar die de examens toch spannend vinden. Van de ruim tweehonderd eindexamenkandidaten doet grofweg een op de drie mee.
De frisgroene gangen van het schoolcomplex lijken uitgestorven, maar in sommige lokalen is er beweging. Twee leerlingen vmbo-kader zitten bij hun vaste leerkracht Tom Pieters (39). Hij kijkt op zijn computer hoe ze thuis hebben gescoord op een online oefenprogramma. „Ik vind begrijpend lezen moeilijk”, zegt Ruya Unver (16), die hierna een opleiding interieurontwerpen wil gaan doen. „Je krijgt een hele lange tekst en daar moet je allemaal vragen over beantwoorden. Of je moet luisteren naar een geluidsfragment van iemand met zo’n heel zwaar Engels accent.”
Ook Pip van Unnik (15), die een bakkersopleiding wil gaan doen, hoopt op tips die haar kunnen helpen bij het examen. Ze staat nu wel gemiddeld een 6,5, maar bij het oefenen thuis scoorde ze nog geen voldoende. „Ik leer jullie een stappenplan”, zegt Pieters. „Als jullie dat volgen, zou het moeten lukken.”
Economiedocent Cramer heeft alle eindexamens vmbo-basis van de afgelopen jaren doorgespit en daar vragen uit gehaald waarvan hij verwacht dat ze bij het komende examen terugkomen.
Foto Simon Lenskens
Dat leerlingen een paar dagen meivakantie mislopen, vinden ze over het algemeen niet zo’n probleem, zegt Claudia Zwirs (48), leerkracht maatschappijkunde en aardrijkskunde. „We beginnen pas om tien uur, dus ze kunnen nog een beetje uitslapen.” Thuis kan het onrustig zijn, met broertjes en zusjes die vrij zijn. Zwirs: „Ik kwam net een meisje tegen dat geen training heeft maar toch naar school is gekomen om te leren.”
Ook leerkrachten van praktijkvakken geven eindexamentraining. Lianne Nypels (16), die vmbo-kader doet, heeft het profiel horeca, bakkerij en recreatie gekozen. Als ze slaagt, wil ze naar de hotelschool. „Bij het praktijkexamen krijg je ingrediënten en dan moet je iets koken of bakken”, vertelt ze. „Dat oefenen we het hele jaar al, maar gisteren hebben we dat nog een keer gedaan, stap voor stap.” Ze heeft er vertrouwen in dat ze dit examen gaat halen. Vandaag is ze weer naar school gekomen, voor wiskunde. Dat ligt haar wat minder. „Thuis maak ik wel oefensommen, maar soms weet ik niet wat ik moet doen, dan kom ik niet verder. Nu kan ik daar vragen over stellen. Ik vind het fijn dat we in een klein groepje zitten, dan krijg je meer aandacht.”
Onrust
Wat de leerkrachten merken, is dat de meeste leerlingen de examenstof wel beheersen, maar dat in deze laatste weken hun onrust over de naderende examens toeneemt. „Zelfvertrouwen geven aan leerlingen, dat is onze belangrijkste reden om dit te doen”, zegt schooldirecteur Huiberts. Als ook het slagingspercentage van zijn school, dat nu al bijna op het landelijk gemiddelde van 97 procent ligt, nog wat omhoog gaat, is dat mooi meegenomen.
Zelfvertrouwen geven aan leerlingen, dat is onze belangrijkste reden om dit te doen
De afgelopen jaren kregen scholen extra geld om in coronatijd opgelopen leerachterstanden weg te werken. Het Spaarne College besteedde dat deels aan de examentrainingen. Inmiddels is dat coronageld op en betaalt de school de meilessen uit de zogenoemde lump sum, het basisbedrag dat scholen krijgen voor personeel, materialen en onderhoud van hun gebouw. „We willen deze eindexamentraining graag blijven aanbieden”, zegt Huiberts, „maar het helpt natuurlijk niet dat het kabinet bij de Voorjaarsnota heeft besloten te bezuinigen op een regeling voor ondersteuning van kwetsbare leerlingen. Daar krijgt onze school nu nog 5 ton per jaar uit.”
De meilessen zijn in de eerste plaats bedoeld voor leerlingen die lager dan een zes staan voor een vak. Foto Simon Lenskens
Leerkrachten die helpen bij de examentraining leveren een deel van hun meivakantie in. In ruil daarvoor krijgen ze vrij op een ander moment, of ze laten de extra uren uitbetalen. Ze ontvangen dan een dubbel uurloon. Maar dat is niet waarom ze meedoen, zeggen de leerkrachten. Ze doen het uit betrokkenheid bij hun leerlingen. „Vmbo-leerlingen zoeken veel meer connectie met leerkrachten dan ik me herinner uit mijn eigen schooltijd op het atheneum”, zegt Pieters. Hij krijgt ook als hij vrij is nog telefoontjes en appjes met vragen. „Ze vinden het vanzelfsprekend dat je er voor hen bent. Ik vind dat eigenlijk heel leuk, al moet ik soms een grens trekken.”
Ook Zwirs leeft mee met haar leerlingen in deze examentijd. Ze hoopt dat ze door de meilessen thuis even durven ontspannen, zodat ze straks uitgerust aan de examens beginnen. „Ik zeg altijd: maak een planning en houd je daaraan, maar in die planning moeten ook rustmomenten zitten.” Ze vertelt over een meisje dat ze een proefexamen liet maken, en dat na afloop verheugd zei: „Juf, ik ben echt vet intelligent, ik kan dit gewoon.” Zwirs: „Ik zei tegen haar: dat geloof ik het hele jaar al. Nu jij nog.”