De blik van Jannik Sinner ging na vrijwel elke rally naar zijn begeleidingsteam op de tribune van de Rod Laver Arena. De Italiaan kon zondag in de eerste twee sets van de finale van de Australian Open niet op tegen Daniil Medvedev, de Rus die in de afgelopen twee weken al drie vijfsetters achter de rug had en overduidelijk van plan was er niet weer een marathonpartij van te maken. Toen voor Sinner een snelle nederlaag in het verschiet lag, riep zijn Australische coach Darren Cahill: „Blijf agressief spelen.” Sinner schroefde zijn niveau op en drie sets later was hij, voor het eerst, een grandslamkampioen: 3-6, 3-6, 6-4, 6-4 en 6-3.
Na het beslissende punt liet de 22-jarige tennisser zich op zijn rug vallen, een gebaar dat hij een ronde eerder – na zijn overwinning op Novak Djokovic – achterwege had gelaten. De zege op de tienvoudig kampioen in Melbourne was er weliswaar één geweest van historische proporties – Djokovic verloor bij de Australian Open nooit eerder een halve finale – maar Sinner besefte dondersgoed dat de prijzen pas verdeeld worden in de eindstrijd. „Een finale is altijd anders. Het maakt niet uit hoe groot het toernooi is”, zei hij in een voorbeschouwing op zijn partij tegen Medvedev.
Deze uitspraak tekent de volwassen speler die Sinner is geworden. Zijn doorbraak naar de absolute top liet relatief lang op zich wachten. Zeker in vergelijking met generatiegenoot Carlos Alcaraz, de Spanjaard die in september 2022 als negentienjarige de jongste nummer één van de wereld werd na zijn eindzege bij de US Open. Met zijn tweede grandslamtitel, afgelopen zomer op Wimbledon na een epische finale tegen Djokovic, leek Alcaraz de nieuwe alleenheerser te worden in het mondiale mannentennis.
Maar daar dacht Sinner anders over. „Ik bewandel bewust mijn eigen weg naar de top”, vertelde hij in februari 2023 aan NRC tijdens het ATP-toernooi van Rotterdam. Een paar dagen later zou hij Ahoy in de finale verliezen van Medvedev.
Pijnlijke nederlaag
Sinners weg naar de wereldtop neemt een nieuwe wending als hij in 2022 afscheid neemt van Riccardo Piatti, de coach die hem sinds zijn tienerjaren heeft begeleid. Hij kiest voor Simone Vagnozzi, een paar maanden komt ook Cahill erbij. Dat jaar verliest Sinner op Wimbledon in de kwartfinale van Djokovic – hij verspeelt een 2-0 voorsprong in sets. Het was een pijnlijke nederlaag die Sinner deed inzien dat er iets moet veranderen, vertelde Cahill in Melbourne. „Toen konden we met hem om de tafel zitten en praten over de verbeteringen die nodig waren.”
Sinner is volgens Cahill een snelle en goede leerling. „Op de trainingsbaan neemt hij de informatie goed op en hij werkt graag aan dingen die hem tot een betere tennisser maken.” Een belangrijke verandering in het spel van Sinner is de service. Zo zet hij bij de opslag zijn voeten anders neer om hoger te kunnen springen zodat hij de bal op een hoger punt raakt. Het resultaat is er: Sinner begint aan zijn service te sleutelen in het voorjaar van 2023, en wint die zomer zijn eerste 1000-toernooi op de ATP Tour. In november bereikt hij de eindstrijd van de ATP Finals in Turijn en later die maand is hij de uitblinkende kopman van het Italiaanse team, dat voor het eerst sinds 1976 de Davis Cup wint.
De eindzege in het landentoernooi beïnvloedt Sinners voorbereiding op de Australian Open, vertelde Cahill in december aan de Italiaanse krant Corriere della Sera. „De Davis Cup heeft het verschil gemaakt. Vijf wedstrijden extra, waardoor het seizoen pas op 26 november eindigde. Niet erg, maar dat was later dan verwacht.” Om zijn lijf en geest weer fris te krijgen, en te houden, werd besloten dat Sinner in aanloop naar het eerste grand slam van het jaar geen toernooien zou spelen.
Sinner ging lekker even skiën in Zuid-Tirol, zijn geboortestreek. Het is de sport die hij tot zijn veertiende beoefende. „Dat deed ik gewoon met mijn vriendjes voor of na schooltijd. Puur voor het plezier”, zei Sinner tegen NRC vorig jaar over zijn jeugdjaren. „Zoals ik ook voor mijn plezier tenniste. Pas vanaf mijn veertiende ben ik me daar op professionele wijze mee gaan bezighouden. Veel later dan veel anderen.”
Lof voor ouders
Ondanks zijn latere start, is Sinner nu de jongste kampioen bij de Australian Open sinds Djokovic in 2008. Als we Cahill mogen geloven, zal het ook niet zijn laatste grote titel zijn. „Hij heeft de kwaliteiten die veel kampioenen in deze sport hebben. Maar om die te laten bloeien, moet je eerst beginnen te winnen”, aldus de Australiër. „En we moeten met elkaar blijven proberen beter te worden.”
Daarover hoeft Cahill zich geen zorgen te maken, bleek bij de prijsuitreiking in Melbourne. „Zelfs tijdens het toernooi zoeken we manieren om nóg sterker te worden”, zei Sinner vanaf het podium tegen zijn begeleidingsteam. Om vervolgens de allerbelangrijkste mensen in zijn leven aan te halen: zijn vader en moeder, die thuis waren gebleven. „Ik zou iedereen mijn ouders toewensen. Ik heb ook andere sporten gedaan, maar ze hebben me altijd de keuze gegeven en nooit druk uitgeoefend. Ik zou willen dat dat voor iedereen in de wereld geldt.”