Opinie | Als de belofte van bestaanszekerheid ergens moet worden waargemaakt, dan is het in wijken als Heerlen-Noord

In sommige wijken van Heerlen-Noord kun je niet om de armoede heen. Mensen gaan er zes jaar eerder dood en leven er vijftien jaar in minder goede gezondheid dan elders. Kinderen groeien er op met minder kansen. Is het gek dat het vertrouwen hier laag is? Hier werd op 22 november massaal PVV gestemd. Of helemaal niet gestemd. Daarin lijkt Heerlen-Noord op Vlaardingen-West, op Rotterdam-Zuid, op Arnhem-Oost en op Lelystad-Oost. Op andere plekken scoorden ook Groenlinks-PvdA en Denk hoog. Waren wij blij met de uitslag van de verkiezingen van 22 november? Ondergetekenden verschillen daarover stevig van mening. Maar verbaasd waren we niet. Afgehaakt Nederland is maar al te vaak weggeduwd Nederland.

Waar wij het over eens zijn: de volgende regering moet de boodschap van kiezers en niet-kiezers in onze gebieden serieus nemen. Meer dan een miljoen Nederlanders wonen in stedelijke gebieden waarin veel problemen samenkomen en kansen schaars zijn. Let wel: wij geloven in de mensen die in ‘onze’ gebieden wonen. Onze kinderen hebben veel meer talent dan nu blijkt, onze uitkeringsgerechtigden kunnen meer dan ze nu doen, onze werkenden verdienen meer zekerheid dan we ze nu bieden.

Onze inwoners hebben allemaal een eigen geschiedenis, onze gebieden ook. Van scheepswerven, van steenkolenmijnen, van textielindustrie, van nog veel meer. Van al generaties lang hier wonend tot net aangekomen. Deze geschiedenissen namen wel vaak een haakse bocht: minder geschoold werk verdween, de mijnen gingen dicht, de textielindustrie ging naar lagelonenlanden. Veel mensen die hier wonen verloren niet alleen hun werk, maar ook de trots die met dat werk samenhing. Of hebben die nooit echt gehad.

Als we dus al ‘met z’n allen in hetzelfde schuitje’ zitten in ons land, dan zitten onze gebieden in het onderdek.

Bedelen om geld

Dat we überhaupt niet voorkwamen in het regeerakkoord van het laatste kabinet-Rutte, viel toen al niet uit te leggen. Coördinerend minister Hugo de Jonge (Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening, CDA) heeft via het Nationaal Programma Leefbaarheid en Veiligheid keihard voor onze inwoners gewerkt, maar moest in het kabinet met de bedelnap rond voor noodzakelijke middelen.

Wij werken in deze gebieden samen met scholen, werkgevers, corporaties, het Rijk, politie, OM, reclassering, rechtbanken, gemeenten en bewoners aan een beter leven. Aan wat normaal is in Nederland: een woningvoorraad die stijgers in het gebied houdt. Betaald werk waar je trots op kunt zijn. Betere schoolprestaties van kinderen. Hulp regelen die mensen daar vaak bij nodig hebben. Wij zien de kracht en de trots, maar ook de wanhoop en de verkeerde keuzes. We hébben de mogelijkheid om het voor de huidige en de volgende generaties beter te maken. Rotterdam-Zuid laat zien dat er veel kan. Maar het vergt langdurige samenwerking en ook middelen, elke kabinetsperiode, gedurende twintig jaar.


Lees ook
Hoe ‘rood’ verdween uit Oost-Groningen: SP kreeg de sympathie, PVV de stem

In de gemeente Pekela kreeg de PVV 42 procent van de stemmen.

Vertrouwen weer terug

Ons geld gaat niet naar flauwekul. Het gaat naar extra lesuren voor schoolgaande kinderen. Naar deelnemen aan het arbeidsproces. Naar betere woningen die mensen met wie het weer beter gaat in het gebied houden. Bovendien hoeft niet alles geld te kosten. Uitbreiding van de wetgeving om voor deze wijken extra maatregelen te kunnen nemen om de leefbaarheid te vergroten helpt ook.

Nu bestaanszekerheid, regulering van migratie en meer woningen de belangrijkste uitdagingen zijn voor het nieuwe kabinet, ligt een groot deel van de oplossing in onze gebieden. Als de belofte van bestaanszekerheid ergens moet worden waargemaakt, dan is het hier. En als dat lukt, komt het vertrouwen terug, omdat mensen weer mee kunnen doen. Wie weet gaan ze dan zelfs weer stemmen. Kijken we tegen die tijd wel op wie.



Leeslijst