„Lyon is dood.” Met deze woorden opende de Franse krant Le Progrès zondag. Met achter de witte letters een foto van de als altijd onberispelijk geklede Gérard Collomb, oud-burgemeester van de Zuid-Franse stad. Hij overleed zaterdag op 76-jarige leeftijd.
Collomb was de bekendste Lyonnais van zijn generatie. Bijna twintig jaar, tussen 2001 en 2020, bestuurde hij de stad. Alleen tussen mei 2017 en oktober 2018 verliet hij Lyon, om anderhalf jaar te dienen als minister van Binnenlandse Zaken onder president Emmanuel Macron.
Deze carrière was geen gegeven. Collomb werd in 1947 geboren in het stadje Chalon-sur-Saône, iets ten noorden van Lyon. Zijn vader was meubelmaker, zijn moeder schoonmaker. Vader Collomb had zijn bijzonder gemotiveerde zoon graag ingenieur zien worden, zo schrijft Le Monde, maar Collomb kiest voor klassieke talen. Een atypische keuze voor de geslepen politicus die hij zou worden: de meeste van zijn collega’s zijn geschoold aan de prestigieuze grandes écoles.
Tijdens zijn studententijd wordt Collomb lid van de studentenclub Démocratie et université, verbonden aan wat later de Socialistische Partij zou worden. In 1981 op 34-jarige leeftijd wordt hij parlementariër voor die partij. Veertien jaar later wordt hij verkozen tot burgemeester van het negende arrondissement van Lyon (de stad heeft één overkoepelende burgemeester en daarnaast burgemeesters per arrondissement).
Lees ook
Vergroenen is moeilijk in een stad zo mooi als Lyon
Overstap naar Macrons partij
De uitgesproken Collomb poogt onder meer grote bedrijven aan te trekken: volgens de socialistische burgemeester dé manier om sociale vooruitgang te bewerkstelligen. Intussen klimt hij binnen de partij op tot nationaal secretaris. In die functie ontmoet hij wereldleiders als Michail Gorbatsjov en president Lula van Brazilië.
In 2001 wordt Collomb verkozen tot burgemeester van Lyon. Hij verzet bergen, die nog altijd zichtbaar zijn in de stad. Zo blaast hij nieuw leven in het zakendistrict Part-Dieu, laat hij voetpaden aanleggen langs de Rhône en komt er een groot stadion. Ook komt er onder Collomb een deelfietsensysteem in Lyon, als één van de eerste Franse steden. Zijn toewijding aan de stad maakt hem een geliefde burgervader.
Na de verkiezing van partijgenoot François Hollande als president in 2012, leert Collomb Emmanuel Macron kennen. Hij is meteen onder de indruk van de jonge minister van Economie, die ervan droomt Frankrijk te hervormen. Als Macron met zijn eigen centrumpartij En marche presidentskandidaat wordt voor de verkiezingen van 2017, stapt Collomb over. Hij doet dat als eerste politieke zwaargewicht en geeft de 39-jarige presidentskandidaat daarmee legitimiteit. Als Macron wordt beëidigd, kan Collomb zijn tranen niet bedwingen.
Lees ook
Weer vertrouweling Macron gedesillusioneerd weg
Niet op zijn plek in Parijs
Macron beloont Collomb door hem minister van Binnenlandse Zaken te benoemen: na premier de belangrijkste regeringsfunctie. Als minister scherpt hij de antiterrorismewet en een immigratiewet aan, tot onvrede van de linkse flank van En marche. Echt op zijn plek zat Collomb nooit in Parijs: het werktempo was moordend en meermaals botst hij met Macron – hij beschuldigt de president onder meer publiekelijk van een „gebrek aan bescheidenheid”. Na een politiek schandaal rondom Macrons lijfwacht Alexandre Benalla, neemt Collomb ontslag. Het was het tweede niet-verwachtte vertrek van een minister in korte tijd, waarmee Collomb de positie verzwakte van de president waar hij zelf ooit zo veel in zag.
In Parijs presenteerde Collomb zich als man van de provincie, die niets had met Parijse „praatjesmakers”. Daarmee hield hij de deur naar Lyon op een kier. Nadat hij aftrad als minister, maakte de stroman die tijdelijk de leiding had in Lyon plaats. Collomb kon terugkeren. Hij bleef burgemeester tot 2020, toen hij verrassend verloor van de groene politicus Grégory Doucet. Collomb bleef wel aan als adviseur.
Vorig jaar maakte de oud-burgemeester bekend kanker te hebben. „Ik zal tegen de ziekte vechten met dezelfde energie die ik heb gestoken in Lyon”, schreef hij destijds. Die strijd verloor hij deze zaterdag – zijn vrouw en vijf kinderen achterlatend. Zijn opvolger Doucet heeft de vlaggen in Lyon halfstok gehangen. Op X schrijft hij dat „Lyon in rouw is”.