Jeroen Peters, prestatiemanager FC Utrecht: ‘Alles wat bijdraagt aan het teamgevoel is winst’

Posted on January 8, 2023 by admin

N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.

Machinekamer van de Eredivisie Hoe houden Eredivisieclubs spelers fysiek en mentaal fit? In een serie spreekt NRC met medische staf en ‘prestatiemanagers’. Aflevering 2: Jeroen Peters probeert bij FC Utrecht met zijn team de psyche van de profvoetballers te beïnvloeden.

Enzo van Steenbergen

8 januari 2023 om 19:25

Leestijd 6 minuten

Het werk van prestatiemanager Jeroen Peters (achter) bij FC Utrecht draait om de fysieke en mentale gezondheid bewaken, kwetsuren behandelen en de technische en tactische trainingen van de staf ondersteunen. — **Het werk van prestatiemanager Jeroen Peters (achter) bij FC Utrecht** draait om de fysieke en mentale gezondheid bewaken, kwetsuren behandelen en de technische en tactische trainingen van de staf ondersteunen.

Foto’s Merlin Daleman

Harde volksmuziek knalt door de gangen van het trainingscomplex in Overvecht, Utrecht-Noord. Daarna wat techno. Opzwepend. De materiaalman zingt mee. Dan komt Jeroen Peters, prestatiemanager bij FC Utrecht, om de hoek. Hij grijnst. Die muziek, zegt hij meteen, is bewust gekozen om de stemming van spelers te beïnvloeden. „Al voordat spelers binnenkomen, denken we na over de sfeer. Geconcentreerd? Dan draaien we in de gym rustige muziek. Uitbundig? Dan gaat de volumeknop open.”

Jeroen Peters (40) geeft leiding aan het performanceteam van FC Utrecht. Een ploeg van zeventien specialisten, waarvan er vijf volledig op het eerste elftal zijn gericht. Zij houden zich bezig met alles wat de prestaties van de voetballers kan beïnvloeden, maar dan buiten het veld. Ze waken over voeding, slaap, spieren en mentale gesteldheid van de spelers. En ze proberen elke dag om spelers nét iets fitter te krijgen, iets beter in hun vel. Peters: „Ik zeg altijd: wij zijn er om iedere dag te werken aan die ene procent verbetering.”

Peters is opgeleid als fysiotherapeut. Hij werkte bij onder meer Ajax en het Engelse Watford, en heeft gewerkt buiten het voetbal – in binnen- en buitenland. Maar de voetbalwereld trok altijd weer. Hij houdt van voetbalclubs. De vele culturen, individuen, die samen een team moeten vormen en elke week moeten presteren.

Peters kan er niet goed tegen als anderen de kantjes eraf lopen. Jarenlang is hij niet meegegaan naar wedstrijden van FC Utrecht. Hij kon zijn emoties moeilijk opzijzetten. „Dan zag ik een speler slecht warmlopen en daar baalde ik dan zó van. Waarom waren we dan in hemelsnaam de hele week bezig om het maximale uit de spelers te halen? Ik liet me meeslepen en zag niet meer goed wat het team nodig had”, vertelt hij.

Sinds dit seizoen zit hij weer in de wedstrijdstaf, als fysiotherapeut en als „ogen en oren” van de staf. Hij is wat ouder geworden, iets rustiger. En om zijn werk optimaal te kunnen doen is het toch handig om, in roulatiediensten met zijn team, ook bij wedstrijden te zijn. Spelers zijn vaak gespannen in de kleedkamer en dat begrijpt hij goed. Peters vindt dat nogal wordt onderschat onder welke druk zij staan. Spelen in een vol stadion, voortdurend op je hoede zijn voor de hoon van het publiek. Hij probeert dus, naast zijn (medische) werkzaamheden, vooral rust over te brengen op wedstrijddagen. Kalm staat hij dan in een hoek, soms loopt hij even naar een speler toe voor een arm om de schouder, wat sussende woorden.

Details zien

Bijna ongemerkt let Peters iedere seconde – op wedstrijddagen en bij trainingen – op het gedrag van spelers. Als ze binnenkomen ziet hij vaak al wie zich goed voelt en met wie het minder gaat. Hij geeft ze een hand, of een boks. Wordt die enthousiast ontvangen, kijkt zo’n jongen hem aan, of kijkt hij weg? Trekt iemand zich terug, en is er een ander die hem probeert te helpen? Allemaal details die hij en zijn team registreren.

Hij wil veel weten over zijn spelers. Over hun mentale staat, maar natuurlijk ook over hun fysieke gesteldheid. Hebben ze pijn? Een dreigende blessure? Hebben ze meer of minder dan gemiddeld gelopen in de week? Halen ze hun normale snelheden? Draaien en keren ze net zo soepel als normaal, of gaat het stroever? Hij ziet het allemaal terug in de fysieke data die worden verzameld. Inmiddels hebben ze op de club ook veel ervaring met de interpretatie van die gegevens. In de week van het gesprek speelt FC Utrecht tegen Cambuur Leeuwarden. Zonder nadenken zegt Peters: „Daar komen spelers altijd vermoeid van terug, een zware wedstrijd met lange reistijd. We houden daar natuurlijk rekening mee in de week erop, want ze moeten herstellen.”

Dat herstellen gaat op allerlei verschillende manieren. Actief en passief, zoals ze in het vak zeggen. Massages, warme en koude baden, sauna’s, maar ook door de voeding van spelers secuur af te stemmen op hun behoeften. Het begint al na de wedstrijd. Dan zorgen Peters en zijn team ervoor dat er eten en shakes klaarstaan in de kleedkamer. De maandag erop zijn er veel eiwitten en groenten, later in de week meer koolhydraten om op te bouwen richting een nieuwe wedstrijd.

Ook eten is voor FC Utrecht een manier om de psyche van spelers te beïnvloeden. Want eten, vindt Peters, is teambuilding. Sinds een paar jaar zorgen ze er bij FC Utrecht voor dat er gerechten voorbijkomen uit alle landen waar spelers vandaan komen. Er spelen Grieken bij FC Utrecht, spelers met Afrikaanse roots en meerdere Fransen. Eens in de zoveel tijd is er bijvoorbeeld een Griekse salade.

Peters: „Je merkt dat de gesprekken aan tafel door het multiculturele buffet veranderen. Die jongens uit Griekenland vertellen over hun familie, de plek waar ze geboren zijn, hoe hun moeder zo’n salade zou maken. Dat schept een band. Het is precies waarop wij hopen als we zo’n beslissing nemen. De ene keer werkt het natuurlijk beter dan de andere keer, maar alles wat bijdraagt aan het teamgevoel is winst.”

Ook de tafelschikking is veranderd, zodat spelers beter het gesprek met elkaar kunnen aangaan. Geen lange tafels meer waar iedereen naast elkaar zit, maar eten in kleinere groepjes. De gesprekken zijn er volgens hem beter door geworden, met meer diepgang.

Zo zijn er tientallen manieren waarop Jeroen Peters en zijn team de spelers proberen te raken. Ze nemen de scores door die spelers invullen in een app over hoe ze zich voelen. Kijken of ze goed slapen, hoe ze zelf vinden dat ze hebben geslapen. Ze beginnen de dag vaak met een spelletje waarin een competitie-element zit, zodat spelers meer zin hebben om te trainen.

‘Herhaal je mantra’

Ademhaling. Daar is volgens Peters nog een wereld te winnen. Een paar jaar geleden begon FC Utrecht ademhalingsoefeningen te doen met spelers die van een blessure herstelden. Dat vonden ze wel wat, en nu is het onderdeel van de wedstrijdvoorbereiding. Een dag voor de wedstrijd staan alle spelers in een grote kring. In het midden een muziekbox. Een beat met een stem: „In, uit, in, uit”. En: „Herhaal je mantra. Herhaal je mantra.”

Peters: „Elke speler heeft de opdracht gekregen een mantra te formuleren en bij mij in te leveren. De één heeft: ‘Elke voorzet is een kans op een goal’. Of: ‘Ik win elk duel’. We hebben dat verwerkt in hun ademhalingsoefeningen. Wij geloven dat ze daarna psychisch sterker aan een wedstrijd beginnen. We doen het op de dag voor de wedstrijd en soms tijdens trainingen. Sommige spelers doen het ook vlak voor de wedstrijden.”

Het prestatieteam was wel een beetje bang dat de oefeningen niet serieus genomen zouden worden. Dit seizoen had FC Utrecht veel nieuwe spelers, die het niet gewend waren. „We dachten dat ze het zweverig zouden vinden”, zegt Peters. „Maar dat viel mee.” Het bleek dat de spelers er onderling al over hadden gepraat voor de eerste sessie. Een paar ervaren jongens hadden gezegd dat het best lekker was. En toen was het ineens normaal. Peters: „Dat was mooi. Ik geloof erin dat je jezelf met ademhaling enorm onder controle kunt krijgen, of jezelf er juist mee kunt oppeppen. Het is een onderdeel van het mentale welzijn van voetballers dat we nog aan het ontdekken zijn.”

Hij is zich ervan bewust dat niet voor alles wetenschappelijk bewijs is. Of ademhalingsoefeningen zorgen voor een betere voetbalprestatie. Een mantra, een andere tafelschikking, zelfrapportage over mentaal welbevinden – als spelers het al naar waarheid invullen. Hij weet ook wel dat er mensen zijn die sceptisch kijken naar het werk van een prestatiemanager, die bewijzen willen zien voor de effectiviteit. Niet voor niets heeft Peters het over „ontdekken” en „verkennen van de mogelijkheden.”

Vergeet niet, zegt hij, dat zijn werk draait om details. De grote lijn is nog altijd: fysieke en mentale gezondheid bewaken, blessurepreventie, kwetsuren behandelen, en natuurlijk simpelweg de voetbaltechnische en tactische trainingen ondersteunen.

Maar anders dan de coach van het eerste elftal, is zijn blik niet alleen maar op de wedstrijd in het weekend gericht. Hij denkt op de lange termijn, aan de ontwikkeling van voetballers over járen. Dat één keer walnoten in de salade eten niet helpt, weet hij ook wel. Maar structureel gezonde voeding aanbieden zorgt uiteindelijk wel voor fittere spelers. Peters: „Wij zorgen dat spelers fit aan de aftrap verschijnen, maar we proberen ook transferwaarde te creëren voor de club. Dat kan alleen door voetballers van jongs af aan goed te begeleiden.”

En dan moet je openstaan voor innovatie en verandering, vindt Peters, en niet conservatief denken. Toen hij tien jaar geleden begon at iedereen nog de hele week grote borden pasta. Nu is dat ondenkbaar. Mentale begeleiding was ook nog een taboe, terwijl het nu normaal is dat profvoetballers er een beroep op kunnen doen.

Bij FC Utrecht doen spelers dat buiten de club om, met externe hulp, want „soms kan het minder ontspannen zijn om het allemaal op de club te doen en is het beter om uit die voetbalbubbel te breken”, zegt Peters. „Dat betekent niet dat we het niet stimuleren, juist wel. En spelers vinden het heel normaal om er gebruik van te maken. Voetbal is veranderd. Voor spelers is het hun brood en identiteit, ze presteren onder grote druk. Dus voor ons is het niet meer dan normaal om te waken over hun psyche.”

Recorddrugsvangst van 225 duizend kilo cocaïne door internationale operatie

admin
November 28, 2024
0

De internationale anti-drugsoperatie Orion heeft in een periode van zes weken 225 duizend kilo cocaïne in beslag genomen, dat schrijven internationale media waaronder The Guardian donderdag. Dat is de grootste cocaïnevangst door één anti-drugsoperatie ooit. Het samenwerkingsverband tussen 62 landen onderschepte in totaal 1.400 ton drugs, waarvan veruit het grootste deel marihuana. Ook Nederland doet mee aan die samenwerking.

Bij operatie Orion zou bijna 10 procent van de wereldwijde jaarlijkse cocaïneproductie in beslag zijn genomen, afgaand op een schatting van de Verenigde Naties van de totale productie van cocaïne in 2022 (2.700 ton). „Dit is een aanzienlijk deel van de cocaïnehandel”, zei Manuel Rodríguez, voorzitter van de anti-drugseenheid van de Colombiaanse marine, tegen de Britse krant.

Opmerkelijkst was de drugsvondst in zogenoemde half-onderzeeërs, schepen van 10 tot 25 meter die net boven het water uitsteken. Volgens de Colombiaanse marine legt dat een nieuwe smokkelroute bloot over de Stille Oceaan. „We vonden een onderzeeër 4.800 kilometer buiten de kust van Colombia, op weg naar Australië en Nieuw-Zeeland”, zei Rodríguez. Doorgaans bestaat de drugssmokkel richting Australië uit kleine hoeveelheden verstopt in containerschepen. Het gebruik van deze „narco-onderzeeërs” is nieuw, volgens de Colombiaanse marine.

Terwijl twee ministeries ruzieën, raken de klimaatdoelen steeds verder uit zicht

admin
November 28, 2024
0

Conflict tussen verschillende ministeries frustreert de verduurzaming van de Nederlandse industrie. Fundamenteel andere ideeën over de vergroeningsafspraken met grote uitstoters als Yara en Dow Chemicals, heeft meermaals geleid tot discussie tussen Economische Zaken en Klimaat (EZK) en Infrastructuur en Waterstaat (IenW), en tot verwarring bij bedrijven. Dat blijkt uit documenten over deze zogeheten maatwerkafspraken die NRC opvroeg met een beroep op de Wet open overheid (Woo).

Om klimaatdoelen te halen is het noodzakelijk dat de industrie, goed voor een derde van de Nederlandse CO₂-uitstoot, verduurzaamt. In 2024 stootte de industrie nog zo’n 46 megaton CO₂ uit, in 2030 moet dat zijn gedaald tot 29 megaton. De maatwerkafspraken waren voor Rutte IV dé manier om dat voor elkaar te krijgen.

Het vorige kabinet ging met de twintig meest vervuilende bedrijven om tafel. Als zij méér zouden verduurzamen dan wettelijk verplicht, konden zij op financiële steun rekenen van het Rijk. Daarvoor is zeker 3 miljard euro gereserveerd. Primair ligt de verantwoordelijkheid voor die afspraken bij EZK, maar ook IenW praat mee over onderwerpen als leefomgeving, stikstof en milieu.

In 2022 was de hoop dat er in 2023 afspraken zouden liggen, maar de plannen zijn inmiddels vrijwel volledig vastgelopen. Er bestaat veel scepsis in de Tweede Kamer en industrie of er nog afspraken komen.

In de documenten die NRC in handen heeft over de onderhandelingen met zes bedrijven (ExxonMobil, Yara, Dow, Shell, BP, Zeeland Refinery), blijkt dat de afgelopen jaren de spanning tussen de twee departementen rondom deze afspraken geregeld opliep. IenW moet zich nu „echt partner gaan tonen” en „met spoed met beleidsvoorstellen” komen, schreven EZK-ambtenaren vorige zomer in een intern advies.

Onderhandelingen

EZK en IenW lagen begin dit jaar ook overhoop over de verplichting tot het gebruik van waterstof. EZK wil een markt creëren voor waterstof door olieraffinaderijen te verplichten dit af te nemen. Maar IenW ziet hier niks in. Dit dreigt ervoor te zorgen dat Shell een waterstoffabriek niet in gebruik neemt, noteerden ambtenaren in januari 2024.

Er zijn meer problemen. Ook de industrie-onderhandelaars moeten geregeld terug naar hun internationale hoofdkantoren om goedkeuring te krijgen. Zo liet BP tijdens de onderhandelingen weten tijd nodig te hebben om „intern draagvlak” te creëren voor de afspraken.

Over de onderhandelingen krijgt de buitenwereld weinig tot geen informatie. Sophie Hermans, minister van Klimaat en Groene Groei (VVD) en inmiddels eindverantwoordelijke voor de afspraken, zei onlangs in debat met de Tweede Kamer dat „tempo” nodig is en er snel „resultaten” moeten komen.

De documenten die nu naar buiten komen, geven voor het eerst meer inzicht in de onderhandelingen. NRC zette vijf grote struikelblokken op een rij.

1. Onontgonnen terrein

De maatwerkafspraken zijn een experiment: bedrijfsleven en overheid praten intensief over verdienmodellen en staatssteun, een samenwerking waarvoor geen precedent is. Ze zijn deze vorm van samenwerking niet gewend, blijkt uit de stukken. Wat is nou precies de bedoeling?

In juni 2023 lijkt er een misverstand te zijn met kunstmestfabrikant Yara over geld. Yara heeft gevraagd of het ministerie al zicht heeft op miljoenensteun voor een project om CO₂ af te vangen.

Gaan we in de meewerkstand of terugduwen?

Een ambtenaar van de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland

Volgens een ambtenaar van de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO), een agentschap van het ministerie van EZK, is dit nog helemaal niet aan de orde en bevindt het overleg zich nog in een eerdere fase. „Gaan we in de meewerkstand of terugduwen?”, mailt deze RVO’er intern. Volgens de e-mailer heeft Yara met eerdere uitleg van het ministerie „niks gedaan”. Nu vraagt het „doodleuk 88 mln” steun. „Dan heb je het niet goed begrepen, of je trekt je daar niks van aan.”

Uiteindelijk komt er een voorlopige afspraak voor 30 miljoen euro steun, vooruitlopend op de grotere maatwerkafspraak. Uit de evaluatie die een medewerker van RVO achteraf invult, blijkt dat veel moeizaam ging. „Brandjes blussen” bepaalde de agenda en er kwam nooit een goed beeld van de „toekomstscenario’s” van de fabriek.

Yara zou het proces niet goed hebben begrepen. Informatie werd te laat gedeeld, wat geen vertrouwen gaf. „Ik begrijp nog steeds niet waarom Yara zo terughoudend is met het delen [van informatie].” Dat Yara adviesbureau Berenschot inhuurde, leidde tot verwarring, aldus de ambtenaar. „In sommige gevallen leek het alsof er ook met Berenschot onderhandeld moest worden.” Als er verder wordt gepraat, moet dit allemaal echt anders, is de conclusie.

2. Ministeries zitten elkaar in de weg

De twee ministeries die zich bezighouden met deze afspraken, botsten vanaf het begin al met elkaar over de precieze invulling. EZK wil in 2022 dat de afspraken alleen gaan over CO₂-uitstoot, terwijl IenW verwacht dat er ook verplichtingen komen om stikstof te verminderen of de leefomgeving te verbeteren. Als IenW dit een voorwaarde wil maken, reageert EZK intern afwijzend: „Hierin overvraagt IenW […] Verbetering van leefomgeving moet zeker een plaats hebben, maar is niet altijd mogelijk.”

3. Stikstof komt er nog eens bij

Op 9 november 2023 mailt een ambtenaar van de provincie Zeeland naar het ministerie van Economische Zaken. De provincie wil graag „op heel korte termijn” overleg over de afspraken met plasticproducent Dow Terneuzen.

Dow is al ver met het maken van maatwerkafspraken wanneer er een probleem blijkt te zijn met stikstof. De nieuwe, groene installaties die de fabriek wil bouwen en die minder CO2 uitstoten, zullen onder een strengere stikstofnorm vallen. Dat is Europees beleid: wie een nieuwe fabriek bouwt, krijgt vaak te maken met normen die strenger zijn dan de regels voor huidige fabrieken.

Alleen, de nieuwe, groene fabrieken kunnen de strengere norm voor stikstof niet halen – en dat terwijl de stikstofuitstoot lager zal zijn dan bij de huidige installaties het geval is.

Het lijkt of de tijdlijn niet bij iedereen hetzelfde is

Jo-Annes de Bat
Gedeputeerde Zeeland

Het leidt tot maandenlang overleg tussen provincie, ministerie en Dow. Zijn er toch manieren om de uitstoot te vergunnen? Kan deze gedoogd worden? De landsadvocaat bestudeert de kwestie. Bij de Europese Commissie wordt geïnformeerd over opties, omdat het gaat om Europese regelgeving.

Vooral de provincie lijkt grote zorgen te hebben. Daar zien ze een belangrijk verduurzamingsproject bij een van de grootste werkgevers van Zeeland mislukken. Op 19 februari concludeert gedeputeerde Jo-Annes de Bat dat alles nu wel erg lang duurt. „Het lijkt of de tijdlijn niet bij iedereen hetzelfde is”, staat in de notulen van een vergadering.

Eind maart 2024 blijkt dat er geen alternatieven zijn. Gedogen is „erg risicovol”, aldus een notitie, bijvoorbeeld doordat milieugroep MOB een rechtszaak zou kunnen aanspannen.

Dow moet terug naar de tekentafel en nieuwe plannen indienen. Sindsdien is over de vergroening van de plasticfabriek weinig meer vernomen.

4. Regels, regels, regels

In de onderhandelingen vragen bedrijven om aanpassingen in wet- en regelgeving. Ook uiten zij zorgen over het verdwijnen van ‘fossiele’ subsidies en het investeringsklimaat. Zo zetten ze de overheid onder druk.

Shell vraagt bijvoorbeeld om een minimum hoeveelheid gerecycled plastic in plastic producten. Ook sprak voormalig minister voor Economische Zaken en Klimaat, Micky Adriaansens (VVD), met de topman van Shell over de geplande afbouw van fossiele subsidies die Nederland voor ogen had. Het verdwijnen van belastingvoordelen op fossiele brandstoffen maakt groot verschil voor het bedrijf. Voor Shell zijn de fossiele subsidies een „grote investeringsonzekerheid”, staat in een ambtelijk advies eind vorig jaar.

Ook bij de gesprekken met Yara komen deze onderwerpen terug. Het plan van Rob Jetten, indertijd minister voor Klimaat en Energie (D66), om een vrijstelling voor gasbelasting stop te zetten, wordt besproken in het onderhandelingsteam. Yara is een grootverbruiker van gas. Minister Adriaansens krijgt instructies om in een gesprek met de topman van Yara te benadrukken dat er „zeer serieus” gekeken wordt naar de gevolgen van het vervallen van deze vrijstelling.

Bij Yara speelt ook een ander probleem dat het bedrijf tegenhoudt: vanuit Brussel dreigt een andere verplichting om waterstof af te nemen. Maar Yara wil CO2 afvangen en wil dáárin investeren. Waterstofverplichtingen doorkruisen dat plan.

Zo is beleid dat het ene bedrijf helpt, juist een probleem voor het andere – en blijft de vergroening steken.

Ondertussen wordt vanuit bedrijven de druk opgevoerd. Het risico dat maatwerkafspraken niet lukken, bestaat ook. Zo komt het met ExxonMobil niet tot een eerste intentieverklaring en liggen de afspraken met BP zo goed als stil. Dow Chemicals dreigt in een notitie voor EZK met het „stoppen van activiteiten in Zeeland”.

Volgens Dow is het een reële optie dat het hoofdkantoor besluit om niet te investeren in de klimaatplannen in Nederland. „Daarbij wordt gekeken naar de kosten (1,4 miljard euro) en of deze in verhouding zijn met de risico’s.” Om tot een positief besluit te komen is „hulp nodig van de overheid”, zo klinkt het.

5. Gebrek aan resultaat

In de herfst van 2023 slaat het sentiment om. In een analyse concluderen ambtenaren dat bedrijven de boot afhouden. „We zien de afgelopen tijd een toenemende terughoudendheid van buitenlandse hoofdkantoren op besluitvorming ten faveure van Nederland”, klinkt het. In de zomer zijn er in een eerdere notitie al zorgen geweest: „Zoals verschillende keren aangegeven, is het ambitieniveau van bedrijven en mate van concreetheid na 2030 ook niet zonder zorgen.”

Ambtenaren wijzen erop dat door kostenstijgingen en inflatie veel projecten niet meer rendabel zijn. De „discussie over fossiele subsidies” speelt daar ook een rol in. Ondertussen investeren bedrijven wel in andere landen: Dow stopt bijvoorbeeld 6 miljard euro in een project in Canada. „Nederland is, wat betreft de basisindustrie, een ‘filiaal-land’ geworden”, concluderen ambtenaren. Met andere woorden: internationale industriële bedrijven kunnen makkelijk ergens anders investeren dan in Nederlandse vestigingen.

Ambtenaren stellen voor een hardere toon aan te slaan richting bedrijven. „Anders duurt het te lang en wordt het onmogelijk om de klimaatdoelstellingen van 2030 te halen.”

Rond de verdere voortgang van de afspraken is het nu al bijna een jaar lang tamelijk stil. Er is nog geen enkele bindende afspraak gemaakt. Nu Adriaansens’ opvolger Sophie Hermans is aangetreden, breekt de laatste kans aan voor de maatwerkafspraken.

Manifestatie tegen Jodenhaat en antisemitisme in Amsterdam verliep rustig

admin
November 28, 2024
0

Bij het stadhuis in het centrum van Amsterdam hadden zich donderdagavond honderden betogers verzameld voor een demonstratie tegen antisemitisme. Het protest verliep rustig, al is er vanwege de eerdere onrust in Amsterdam veel politie op de been in de binnenstad. Enkele pro-Palestijnse tegendemonstranten werden vrijwel direct uit de menigte weggeleid.

Al eerder had de Amsterdamse driehoek (de burgemeester, het OM en de politie) een aangekondigde pro-Palestijnse tegendemonstratie op dezelfde plek verboden. Dat protest mocht wel plaatsvinden op het Museumplein, zei de gemeente.

Enkele actievoerders hebben desondanks toch pro-Palestijnse leuzen geroepen bij de manifestatie tegen Jodenhaat. De politie zei dat deze mensen naar het Museumplein moesten vertrekken of anders gearresteerd zouden worden. Voor zover bekend zijn er geen arrestaties verricht.

Bussen onder politiebegeleiding

De demonstratie tegen antisemitisme stond eigenlijk gepland op de Dam. Maar omdat daar veel winkelend publiek is vanwege de aanloop naar de feestdagen en 5 december, verplaatste de gemeente het protest naar het plein voor de Stopera.

Toen de manifestatie begon rond 19.00 uur kwam een deel van de betogers in bussen onder politiebegeleiding aan. De bussen vervoerden onder andere mensen uit de streng christelijke gemeenten Nijkerk, Urk en Staphorst, die de demonstratie wilden bijwonen. Veel mensen droegen de Israëlische vlag mee.

De demonstratie werd georganiseerd door onder meer Christenen voor Israël, het CIDI en Centraal Joods Overleg.

Met medewerking van Denise Retera.

Luister naar