Column | Obesitas wordt verleden tijd

Column Dankzij nieuwe geneesmiddelen kan obesitas over twintig jaar de wereld uit zijn, verwacht Martijn Katan. Het aantal maagverkleiningen zal drastisch afnemen.

Martijn Katan

Nieuwe medicijnen kunnen ervoor gaan zorgen dat obesitas over tien tot twintig jaar de wereld uit is. Wat gaat dat voor gevolgen hebben?

Tot voor kort leek er tegen obesitas geen kruid gewassen. Minder eten en meer bewegen lukte de meeste mensen niet, diëten werkten niet en veilige en effectieve medicijnen tegen vetzucht waren er niet. Het enige waar mensen fors van afvielen was maagverkleining. Maar nu zijn er nieuwe geneesmiddelen die wel werken. Het zijn imitatiehormonen die ervoor zorgen dat de maag langer vol blijft. Ze werken ook in op de hersenen, zodat mensen minder trek hebben. Daardoor vallen ze twintig tot dertig kilo af en dat gewicht lijkt eraf te blijven zolang ze het middel nemen. Voor obese mensen gaat de wereld veranderen, met grote gevolgen.

Er wordt wel veel geprotesteerd tegen deze manier van afvallen. Sommige diabetespatiënten hebben deze imitatiehormonen echt nodig om hun bloedsuiker te verlagen. Zij kunnen er nu niet aankomen omdat alles wordt opgekocht om af te vallen. In plaats daarvan zouden we het echte probleem moeten aanpakken en onze dik makende omgeving moeten veranderen. Dat klinkt mooi en ik ben er helemaal voor, maar ik vrees dat het niet gaat gebeuren; onze overheid heeft nog niet eens een suikertaks op frisdranken ingevoerd. Ook de bijwerkingen van de imitatiehormonen zoals braken en diarree worden vaak als bezwaar genoemd. Maar dat gaat meestal binnen een paar weken over en ernstiger bijwerkingen zijn tot nu toe zeldzaam. Tegenover die bijwerkingen staat dat afvallen leidt tot minder hartinfarcten en beroertes en vermoedelijk tot minder kanker.

Een zware last

Er zullen ongetwijfeld nog schadelijke bijwerkingen van deze middelen boven tafel komen, maar dat gaat obese mensen er niet van weerhouden ze ten koste van alles te bemachtigen. Dik zijn is letterlijk en figuurlijk een zware last. Obesitas geeft niet alleen lichamelijke klachten maar heeft ook vergaande sociale gevolgen; het kan de weg afsnijden naar vriendschap, liefde, seks en naar een baan. Een onderzoek van een Amerikaanse chirurg illustreerde hoe erg het is om extreem obees te zijn. Hij vroeg patiënten die na een maagverkleining blijvend meer dan vijftig kilo waren kwijtgeraakt, hoe ze het zouden vinden om weer hun oude gewicht te krijgen. Gegeven de keuze zeiden ze allemaal dat ze nog liever doof werden of onder de puisten zouden zitten. Sommigen zouden zelfs nog liever blind worden of een been willen missen.

Geen wonder dus dat het aantal operaties voor maagverkleining stijgt. Patiënten vallen er zo’n dertig kilo van af, maar de ingreep brengt risico’s met zich mee en kan nog jarenlang onaangename bijwerkingen veroorzaken. De situatie lijkt op die van patiënten die veertig jaar geleden een hartaanval hadden overleefd. Dokters hadden hun weinig te bieden behalve een darmoperatie waardoor het slechte LDL-cholesterol in hun bloed spectaculair afnam en daarmee de kans op een infarct. Daarna kwamen de statinetabletten, die de kans op een hartinfarct minstens zoveel verlaagden, en toen wou natuurlijk niemand meer zo’n darmoperatie.

Omscholen tot plastisch chirurg

Maagverkleining zal dezelfde weg gaan. De nieuwe middelen zijn nu nog te duur; een maagverkleining kost eenmalig tienduizend euro, voor de imitatiehormonen ben je dat om de paar jaar kwijt. Binnen tien jaar verlopen echter de eerste patenten, dan gaat de prijs omlaag en neemt het aantal maagverkleiningen drastisch af. Misschien kunnen die chirurgen zich dan laten omscholen tot plastisch chirurg. Als iemand namelijk dertig kilo afvalt hangen er lappen uitgerekte huid op buik, dijen, armen en borsten. Plastisch chirurgen kunnen dat weer straktrekken. Ook andere specialisten zullen van specialisme moeten wisselen. Het aantal patiënten met diabetes zal spectaculair afnemen, hart- en vaatziekten gaan omlaag, leververvetting, kanker en nierziekten nemen af en er hoeven minder kunstknieën te worden geplaatst.

Ook bedrijven zullen het gaan merken als de obesitas-epidemie ten einde loopt. De beurskoers van fabrikanten van diabeteshulpmiddelen zoals insulinepompen gingen deze zomer al flink omlaag. Voor producenten van apneu-apparaten zijn de vooruitzichten ook slecht. Nogal wat obese mensen kunnen ’s nachts zo nu en dan geen lucht krijgen doordat hun luchtweg dichtklapt. Een apneu-apparaat helpt daartegen doordat het tijdens de slaap lucht in de neus blaast. Philips is daar groot in, maar die business kunnen ze beter afbouwen, helemaal los van de narigheid die ze er nu al mee hebben.

De markt voor vermageringsboeken en -diëten gaat ook krimpen. Hoe kan het dan dat de beurskoers van WeightWatchers stijgt? Dat komt omdat ze een manier hebben gevonden om hun klanten de nieuwe obesitasmedicijnen te verkopen buiten hun eigen dokter om.

Veel nieuw-slanken zullen nieuwe kleren kopen en op zoek gaan naar de liefde die ze zo vaak hebben moeten ontberen. Daar gaan H&M en Tinder goed garen bij spinnen. Maar de echte winnaars zijn de mensen die de last van de obesitas eindelijk van zich af kunnen schudden.

Martijn Katan is biochemicus en emeritus hoogleraar voedingsleer aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Voor cijfers, bronnen en belangen zie mkatan.nl.