N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/bvhw/files/2023/09/data105777717-018c4b.jpg)
De overheid wil drugsgebruik ‘denormaliseren’, zoveel wordt duidelijk uit de Memorie van Toelichting bij begroting van het ministerie van Justitie voor het komend jaar. Justitie probeert volwassen mensen die er bewust voor kiezen om af en toe drugs te gebruiken een schuldgevoel aan te praten, door te benadrukken dat ze een crimineel systeem in stand houden en bloed aan hun handen hebben. Daarnaast wil de overheid het bestaande verbod op drugs handhaven en verder uitbreiden, ook al blijkt uit onderzoek dat dit leidt tot meer drugsgebruik en meer incidenten.
Dit is in strijd met het uitgangspunt dat „we evidence-based werken”, zoals in de Memorie van Toelichting staat. Als de uitkomsten van wetenschappelijke onderzoeken echt leidend zouden zijn voor het drugsbeleid, dan zouden ‘we’ direct moeten stoppen met dit beleid. Maar dat gebeurt niet.
Het stigma rond drugs moet juist worden doorbroken door drugs te normaliseren. In plaats van een verbod pleit ik voor het legaliseren van drugs, zodat het gebruik van drugs in goede banen kan worden geleid, door strenge regels te stellen aan de productie, de distributie en de verkoop van deze middelen. Dat levert uiteindelijk de minste schade op aan de maatschappij, de volksgezondheid en het milieu.
Krampachtig
Dankzij het verbod dat de overheid zo krampachtig in stand wil houden, zijn gebruikers overgeleverd aan de criminele markt, waar geen regels gelden en waar iedere vorm van bescherming ontbreekt. Dankzij het verbod worden criminelen schatrijk. Dankzij het verbod vinden illegale dumpingen plaats met vervuilde grond en ontploffingen tot gevolg. Dankzij het verbod kosten drugs de samenleving elk jaar opnieuw handenvol geld.
De legale verkoop van drugs levert juist belastinginkomsten op. Daar kunnen we voorlichting en preventie van betalen. Op die manier verdwijnt het geld niet in de zakken van criminelen, maar komt het ten goede aan de gemeenschap.
Justitie schrijft ook in de begroting dat men „met partners” een strategische visie wil ontwikkelen op drugsbeleid.
Dat roept de vraag op met welke partners de overheid die visie wil ontwikkelen? Zijn dat de mensen die de afgelopen jaren betrokken zijn geweest bij de ontwikkeling van het huidige beleid en die meer van hetzelfde willen, ook al leidt dat aantoonbaar niet tot het uitbannen van de criminaliteit en nemen de problemen daardoor alleen maar toe, met meer drugsgebruik en steeds heftigere criminaliteit tot gevolg?
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/bvhw/files/2022/09/data91282380-0a0d01.jpg)
Of zijn dat de mensen van de Stichting Drugsbeleid, de leden van het expertpanel van DrugsDialoog, de wetenschappers die betrokken zijn geweest bij de denktank MDMA beleid en andere deskundigen die waarschuwen voor de negatieve gevolgen van het invoeren van zo’n verbod?
Blijft de strategische visie op het drugsbeleid de komende jaren dat het niet uitmaakt dat het beleid faalt en dat we er gewoon mee door kunnen gaan, zolang we alle bewijzen maar blijven negeren? De overheid zou eindelijk eens moeten erkennen dat het huidige, repressieve drugsbeleid heeft gefaald. Leg dit vraagstuk voor aan een Nationaal Burgerberaad. Of stel een staatscommissie in die voorstellen kan doen om het drugsbeleid te hervormen. Uitgangspunt zou moeten zijn om de gezondheidsrisico’s van drugs zo laag mogelijk te houden en de gezondheid, de veiligheid en het welzijn van onze samenleving als geheel zo goed mogelijk te waarborgen.
Dat zou pas echt getuigen van strategisch inzicht.
Praat mee over dit onderwerp en stuur een brief!
Wilt u reageren op een artikel? Stuur via dit formulier een brief (maximaal 250 woorden) naar de opinieredactie van NRC.
