Afzettingsonderzoek naar Biden kan zich ook tegen de Republikeinen zelf keren

Posted on by admin

N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.

Afzettingsprocedure Voor de Republikeinse Huis-voorzitter Kevin McCarthy lijkt er geen weg terug, nu hij een eerste stap naar impeachment van president Joe Biden heeft aangekondigd. Voor wie is deze escalatie het schadelijkst: Biden, gematigde Republikeinen of de wankele McCarthy zelf?

Top-Republikein Kevin McCarthy kondigt dinsdag aan dat hij als voorzitter van het Huis commissies formeel heeft opgedragen een impeachment-onderzoek naar president Biden te openen, de eerste stap in een afzettingsprocedure.
Top-Republikein Kevin McCarthy kondigt dinsdag aan dat hij als voorzitter van het Huis commissies formeel heeft opgedragen een impeachment-onderzoek naar president Biden te openen, de eerste stap in een afzettingsprocedure. Foto Jacquelyn Martin/AP

De eerste stap zetten in een impeachment-onderzoek is vergelijkbaar met parachutespringen, werd in 2019 binnen de Republikeinse Partij gezegd. Zodra je het vliegtuig uit bent, kun je niet meer terug. Dus zoals het destijds onvermijdelijk bleek dat een door Democraten geopend onderzoek naar toenmalig president Donald Trump eindigde in een proces om hem af te zetten, zo vanzelfsprekend lijkt het dat de Republikeinen binnenkort hetzelfde zullen doen met president Joe Biden.

Net terug van zomerreces kondigde Kevin McCarthy, de Republikeinse voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, deze week een feitenonderzoek aan naar Joe Biden wegens „beschuldigingen van machtsmisbruik, rechtsgangbelemmering en corruptie”. Deze voorzet tot een – bij voorbaat kansloze – afzettingsprocedure is bedoeld om Biden te beschadigen in aanloop naar de verkiezingen van volgend jaar. Maar zo’n onderzoek bedreigt tegelijkertijd de positie van gematigde Republikeinen en die van de toch al wankele McCarthy zelf.

1 Wat voor onderzoek heeft McCarthy aangekondigd en heeft hij de feiten aan zijn kant?

Formeel heeft McCarthy dinsdag commissies in het Huis meer macht gegeven om te onderzoeken hoe de familie Biden zich heeft verrijkt tijdens Joe Bidens periode als vicepresident (2009-2017). De aantijging luidt dat niet alleen zijn probleemzoon Hunter en ritselgrage broer Jim de positie van Joe Biden uitbuitten, maar ook dat de top-Democraat hun internationale zakendeals actief faciliteerde en ervan meeprofiteerde. McCarthy zegt de aantijgingen serieus te nemen op basis van klokkenluiders binnen de overheid en informatie op een gekraakte laptop van Hunter.

Het staat vast dat familieleden meeliftten op het merk-Biden en de vicepresidentiële internationale reizen voor lucratieve deals en baantjes. Hunter heeft zelf toegegeven dat hij alleen dik betaald bestuurder van het Oekraïense energiebedrijf Burisma werd dankzij zijn „gouden” achternaam. Maar journalistiek onderzoek en eerdere Republikeinse ijver leverden geen enkel bewijs op dat Joe Biden zich daarvoor inzette of er gewin uit haalde. De lat voor afzetten ligt hoog. Een onderzoek zou moet aantonen dat Joe Biden schuldig is aan „verraad, omkoping of andere zware misdaden en misdrijven”.


Omstreden juridische schikking Hunter Biden onverwachts opgeschort

2Wat is het werkelijke motief voor het instellen van dit onderzoek?

Onversneden politiek. Republikeinen willen voorkomen dat Biden in 2024 wordt herkozen en elke beschadiging van zijn imago kan daarbij cruciaal zijn. De etterende schandalen rond Hunter Biden, die recent een schikking met justitie zag stranden, stralen hoe dan ook af op zijn vader. Diens tegenstanders rekenen erop dat een onderzoek sowieso íéts nieuws aan het licht zal brengen en kiezers’ scepsis over Biden kan vergroten. „De beschuldigingen schetsen een beeld van een cultuur van corruptie”, zei McCarthy deze week. En dat beeld wil hij graag versterken.

Tien jaar geleden besloot het Huis onderzoek te doen naar de rol van Hillary Clinton, als minister van Buitenlandse Zaken, bij de dood van de ambassadeur en drie andere Amerikanen in het Libische Benghazi in 2012. Zij kwamen om het leven bij een aanslag die Clinton niet had kunnen voorkomen, zo oordeelde ook de onderzoekscommissie uiteindelijk. Maar ellenlange verhoren van een kribbige Clinton, en vooral de ontdekking dat zij als minister haar persoonlijke e-mailserver had gebruikt, speelden een aanzienlijke rol in haar verlies van de presidentsverkiezingen van 2016.

3Wat is de rol van ex-president Trump in dit proces?

Volgens zijn tegenstanders bewijst deze stap opnieuw hoe sterk Trumps greep op de Republikeinen blijft en dat McCarthy zijn marionet is. Trump moedigt partijgenoten al tijden aan om Biden af te zetten. Een nieuwe impeachment zou de twee van Trump iets minder bijzonder doen lijken. Bovendien leidt zo’n onderzoek naar Biden in ieder geval een beetje af van alle rechtszaken tegen zijn waarschijnlijke tegenstander bij de komende verkiezingen. Ook kan dit onder gefrustreerde kiezers het vermoeden bevestigen dat alle politici corrupt zijn.

Lees ook: Trump in de beklaagdenbank: zo staan zijn strafzaken ervoor

4 Hoe heeft Biden op het onderzoek gereageerd?

De president zelf heeft vragen over de Republikeinse escalatie genegeerd, maar zijn woordvoerder noemde het woensdag „een politieke stunt”. Daarnaast vond het Witte Huis het nodig een reprimande naar Amerikaanse journalisten te sturen: „Het is tijd voor de media om hun kritische onderzoek op te voeren naar Republikeinse afgevaardigden voor het openen van een impeachment-onderzoek gebaseerd op leugens”. Hunter Bidens advocaat noemde het „verspilling van tijd en belastinggeld”.

5 Heeft McCarthy voldoende steun binnen zijn fractie?

Het is onvoorstelbaar dat het Republikeinse onderzoek zal leiden tot de daadwerkelijke afzetting van president Biden. Daarvoor zou niet alleen een gewone meerderheid van het Huis van Afgevaardigden, die de Republikeinen (nipt) hebben, hem moeten aanklagen. Vervolgens moet twee derde van de, door Democraten gedomineerde, Senaat hem ook schuldig bevinden en afzetten. De impeachment-procedures tegen Bill Clinton (1998) en Donald Trump (2019 en 2021) bewezen dat zowel het beginnen van een onderzoek als het uiteindelijke stemmen over de veroordeling en afzetting van een president bijna volledig langs partijlijnen gebeurt (in alle drie de gevallen stemde het Huis voor impeachment, maar werd de president vrijgesproken bij het daarop volgende proces in de Senaat).

Lees ook: McCarthy na vijftien stemrondes verkozen tot voorzitter Huis van Afgevaardigden

Meteen nadat McCarthy dinsdag eenzijdig het onderzoek aankondigde, zonder dat als voorstel in stemming te brengen, werd gespeculeerd dat Republikeinse afgevaardigden uit ‘paarse’ districten – waar nu eens Republikeins, dan weer Democratisch wordt gestemd – tegen zouden zijn. Zij vrezen hun zetel te verliezen, omdat veel van hun kiezers niet zitten te wachten op zo’n politieke heksenjacht – om de terminologie van Trump te gebruiken. Maar woensdag schaarden de meesten zich achter McCarthy’s verhaallijn dat het slechts om een onderzoek gaat om de onderste steen boven te krijgen.

McCarthy heeft meer te schaften met het uiterst-rechtse cohort in zijn fractie, dat al sinds Bidens inauguratie voor impeachment pleit. Dat hij die nu bewerkstelligt, stemt dat smaldeel echter niet milder op andere cruciale dossiers. Zij willen dat het Huis een strengere bewaking van de zuidgrens met Mexico en meer bezuinigingen afdwingt en dreigen anders de federale overheid op slot te gooien. Inzet van dit zware wapen van de shutdown is impopulair onder kiezers en als de Republikeinen er de schuld van krijgen, zet dit hun krappe meerderheid (222 van de 435 zetels) volgend jaar op het spel.

Dat geldt bovendien voor de positie van de Huis-voorzitter zelf. McCarthy moest begin dit jaar vijftien stemrondes doorstaan om Speaker te worden en zijn positie is zwak. Ook na zijn geste aan Trump dreigen diens meest loyale handlangers in de fractie hem met moties van wantrouwen. McCarthy is met het impeachmentonderzoek uit een vliegtuig gesprongen – en moet maar zien of zijn parachute werkt.

Related Posts

Column | Alternatief genezen?

  • admin
  • November 29, 2024
  • 0

Satire helpt niet. Het is leuk om te bekijken of te lezen, maar het effect is nihil. Denk aan de acteur Alec Baldwin die in het satirische tv-programma Saturday Night Live zulke ‘dodelijke’ imitaties van Trump deed, maar die in de jaren daarna zelf nog meer in opspraak kwam dan Trump.

In zijn sketches zette hij Trump neer als een lachwekkende imbeciel. „See you in court!”, snauwde zijn namaak-Trump woedend naar het lachende publiek nadat Biden Trump had verslagen. Trump kwam inderdaad in de rechtszaal terecht, maar Baldwin zelf nog meer – nadat hij per ongeluk een cameravrouw op de filmset had doodgeschoten. Trump werd uiteindelijk toch weer president en lachte het laatst.

Zo zat ik een poosje geleden instemmend te kijken naar Arjen Lubach die in zijn satirische tv-programma de vloer aanveegde („En nou is het afgelopen!”) met de chiropractie, een omstreden alternatieve geneeswijze voor vooral stoornissen in de wervelkolom. Lubach had zijn betoog gelardeerd met beelden van gruwelijke kraaksessies bij de behandeling van argeloze patiënten.

Later reageerde een kijker met de volgende tekst op dit programmaonderdeel: „Eind 2022 ben ik in het ziekenhuis behandeld als gevolg van een dergelijke beweging. Ik heb drie aders gescheurd en als gevolg daarvan een herseninfarct gekregen.”

In de beste tradities van zijn programma bediende Lubach zijn publiek met feitelijke voorbeelden. Maar zou het wat geholpen hebben? In mijn omgeving loop ik nog dagelijks langs vermoedelijk bloeiende chiropractiepraktijken. „Baat het niet, schaadt het niet”, zullen de patiënten denken. Maar schaden kan het juist wel, en niet zo’n klein beetje, waarschuwen steeds allerlei medische experts.

Deze week kwam de Vereniging tegen de Kwakzalverij (VtdK) in het geweer tegen de Vrije Universiteit in Amsterdam. Daar is de chiropractor Sidney Rubinstein benoemd tot bijzonder hoogleraar aan de VU op een leerstoel, die voor de helft wordt gefinancierd door de NCA, de belangenvereniging van zo’n 500 in Nederland werkzame chiropractoren. Rubinstein heeft zelf sinds 1993 een chiropraktijk in Soest, zijn behandelwijze is „gebaseerd op de wetenschap”, schrijft hij zelf op de website van zijn praktijk. Het bestuur van de VtdK wijst er in een brief aan de VU op dat chiropractie een alternatieve geneeswijze is en er geen wetenschappelijk bewijs is voor positieve klinische behandelresultaten.

De VtdK confronteert de VU ook met een citaat van Rubinstein uit 2013 waarin hij zelf toegeeft dat chiropractie „ook niet beter schijnt te zijn dan andere aanbevolen therapieën”. De VtdK schrijft aan de VU: „Gemeenschapsgeld kan beter worden besteed dan nu worden weggegooid aan onderzoek naar een alternatieve behandelwijze waarvan we weten dat het zinloos is, nota bene door een onderzoeker die zelf heeft aangetoond dat er geen meerwaarde is van behandeling door een chiropractor.”

Satire helpt niet, maar onderbouwde wetenschappelijke kritiek wel? Welnee. Cees Renckens, de strijdbare nu ex-voorzitter van de VtdK, pleitte al jaren geleden voor een beroepsverbod voor deze ‘krakers’. „Chiropractie is een dwaalleer, ooit bedacht door de Amerikaanse kruidenier en magnetiseur Palmer”, schreef hij.

Van chiropractie tot Trump – de mens wil graag belazerd worden.


Opinie | Knallende ruzie

  • admin
  • November 29, 2024
  • 0

Mijn Amerikaanse vrouw en ik voeden onze kinderen tweetalig op. Na een knallende ruzie met zijn zusje roept Tim (7): „I hate Emma!”

Emma (3) weet wel beter: „Nee, jij heet Tim. Ík heet Emma.”

Lezers zijn de auteurs van deze rubriek. Een Ikje is een persoonlijke ervaring of anekdote in maximaal 120 woorden. Insturen via [email protected]


Gehavend Ajax verliest tegen Real Sociedad voor het eerst in de Europa League

  • admin
  • November 28, 2024
  • 0

Bijna onzichtbaar blikt hij over zijn schouder. Links, rechts, nog eens links, en dan zet Martin Zubimendi heel kort en venijnig aan. Een paar meter heeft hij, voordat zijn mandekkers van Ajax reageren, maar voor de verdedigend middenvelder van Real Sociedad is dat genoeg. Hij vraagt de bal, draait met één balcontact naar de open ruimte en speelt in.

Het leidt niet tot een kans. Teamgenoot Braiz Méndez neemt onhandig aan, laat Ajax-middenvelder Jordan Henderson uit zijn rug komen, die de bal onderschept. Nog voordat Henderson kan versnellen of passen sprint Zubimendi door om de Ajacied onder druk te zetten. Het tempo is uit de omschakeling, de kans om snel uit te breken verkeken.

Francesco Farioli had er best even op zitten broeden, gaf de Ajax-trainer een dag voor de wedstrijd toe. Hoe moest zijn ploeg in het uitduel in de Europa League omgaan met de 25-jarige Zubimendi, misschien wel een van de meest gewilde verdedigend middenvelders van het moment? Een speler die een stormachtige groei doormaakt en een cruciale rol speelt in het systeem dat trainer Imanol Alguacil al jaren met Real Sociedad speelt.

“De kwaliteit van zijn passes, zijn positionering, de manier waarop hij zich bewust is van wat er om hem heen gebeurt – dat is geweldig”, sprak Farioli vol bewondering. “Hij is een speler die een verbindende rol heeft in het spel. De beslissingen die hij neemt, ze zijn bijna perfect. Dat is overduidelijk een van de belangrijkste overwegingen voor deze wedstrijd.” Zijn anti-Zubimendiplan had hem “heel wat denkwerk gekost”.

In het team van trainer Alguacil is Zubimendi “een verlengstuk”, zo zei de Baskische trainer kort daarvoor, “zowel op als náást het veld.” Een voetballer die “puur goud waard is” voor een middelgrote club als Sociedad, die allang bij een veel groter team had kunnen voetballen. Want interesse was er de afgelopen maanden alom: van Real Madrid en Barcelona tot Manchester City, Arsenal en Liverpool.

Zubimendi koos anders. De 25-jarige middenvelder besloot vooralsnog bij ‘La Real’ te blijven, de club waar hij al sinds zijn twaalfde speelt, in de Baskische kuststad waar hij opgroeide. Omdat hij nog niet uitgeleerd was, en de fans en spelers in Estadio Anoeta nog zoveel te geven had, vond hij zelf. Een opluchting voor Alguacil, die eveneens zijn halve leven bij de club doorbracht. “Mikel en ik, wij voelen Real Sociedad op dezelfde manier.”

Overmoed

Opvallend is de 25-jarige Zubimendi donderdag niet, maar wie een poosje op hem let ziet hoe hij bijna onzichtbaar óveral is. Opbouwend helpt hij teamgenoten door zich voortdurend aan te bieden als aanspeelmogelijkheid, in aanvallen staat hij telkens in de tweede lijn, net buiten het strafschopgebied van Ajax, om afvallende ballen op te vangen. Steeds trekt hij sprintjes om ruimte te maken voor anderen.

Onder druk fungeert de Bask bijna als een vijfde verdediger. Als teamgenoten een Ajax-speler van de bal proberen te krijgen, snelt hij toe om extra druk te zetten. In kleine ruimtes frummelt hij de bal weg van het gevaar. En dat is nodig, want hoewel Ajax het opbouwen aan Real Sociedad laat, zijn de beste kansen voor de bezoekers.

Ajax vertrouwt op zijn snelle uitbraken. Verliest de thuisploeg de bal, dan staat de ploeg van Farioli razendsnel voor het vijandige doel. Na tien minuten schiet Brian Brobbey al op de paal, later kunnen Brobbey en linksbuiten Chuba Akpom vrijwel ongedekt inkoppen. En kort na rust krijgt Kian Fitz-Jim opnieuw een enorme kans, maar ook zijn bal belandt op de paal.

Waar Farioli voortdurend voor vreest, is overmoed. Dat spelers, of fans, na een paar goede wedstrijden te veel bravoure krijgen en het te gemakkelijk opnemen. Van een favorietenrol wilde hij dan ook niks weten. Hoe groot de verschillen op de ranglijst, en in de recente prestaties, tussen zijn team en dat van Real Sociedad ook zijn.

Want op papier lijkt Ajax misschien de betere: nog ongeslagen in Europa, tweede in de poule van 36 teams. In Nederland na een aarzelende start kandidaat voor het kampioenschap. Real Sociedad presteert veel grilliger: in Europa slechts vier punten uit evenveel wedstrijden, Nederlagen tegen bescheiden tegenstanders als Anderlecht en Viktoria Pilzen. En in eigen land tiende.

Maar achter die uitslagen zag Farioli een heel ander beeld: van een Spaanse middenmoter die veel meer kan dan ze tot dusver laten zien. Vijf jaar op rij immers eindigden Real Sociedad in de top zes van LaLiga, met een vierde plek in het seizoen 2022/23 als uitschieter. In de Champions League waren ze vorig jaar groepswinnaar, boven de latere Italiaanse landskampioen Inter en Benfica. Bij het EK van afgelopen zomer was Real Sociedad de belangrijkste leverancier van het Spaanse elftal.

Farioli sprak dan ook vooral zijn ontzag uit voor zijn Baskische tegenstander, die naast Zubimendi ook topvoetballers zoals Mikel Oyarzabal, Brais Mendez en Takefuso Kubo heeft, samen met een hele reeks talenten uit de eigen jeugdopleiding, die in veel ranglijsten tot de beste van Europa hoort. “Het is een team dat ik al heel lang volg”, aldus Farioli. “En hun trainer, Imanol, is wat mij betreft een voorbeeld voor het Spaanse voetbal.”

Waar Farioli voor vreest gebeurt. Na een uur vol balbezit, maar zonder kansen, begint de wedstrijd langzaam te kantelen. Real Sociedad weet vaker bij het Ajax-doel te komen, lijkt meer zelfvertrouwen te krijgen, maakt minder fouten. Met die druk kan de ploeg uit Amsterdam moeilijk omgaan, omschakelen zit er nauwelijks meer in.

Na driekwart wedstrijd kan rechtsback Jon Aramburu ongestoord opkomen. Hij combineert met buitenspeler Kubo, die meteen terugspeelt. Pas dan lijkt de verdediging van Ajax te reageren, maar te laat: Aramburu stuurt Kubo diep en de Japanner kan vrij het strafschopgebied inlopen. Zijn harde voorzet wordt ingetikt door de net ingebrachte Ander Barrenetxea.

Twintig minuten later bepaalt diezelfde Kubo zelf de eindstand, opnieuw na bijna naïef verdedigen van Ajax. Centrale verdediger Youri Baas komt op door het centrum, maar verspeelt klungelig de bal, waarna Kubo naar voren snelt. Als hij naar binnen trekt, laat linksback Owen Wijndal hem lopen. Tussen drie Ajax-spelers door schiet hij binnen: 2-0, de eerste Ajax-nederlaag in zestien duels.