Dodental branden Hawaï gestegen tot 93, identificatie van slachtoffers loopt moeizaam

Posted on by admin

N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.

Natuurbranden Hawaï Honderden mensen worden nog vermist in de verwoeste badplaats Lahaina. Vaak is alleen via DNA-tests de identiteit van de slachtoffers te achterhalen omdat ze min of meer levend verbrand zijn.


Huizen, bomen en gebouwen zijn in de as gelegd door de zware branden in Lahaina, Maui.
Huizen, bomen en gebouwen zijn in de as gelegd door de zware branden in Lahaina, Maui. Foto Reuters

Het vuur is na vijf dagen grotendeels uitgewoed op het Hawaïaanse eiland Maui, maar het dodental van de hevig branden die oversloegen naar de stad Lahaina blijft gestaag oplopen. Nog altijd zijn velen op zoek naar familie en vrienden. Inmiddels zijn er 93 slachtoffers geborgen en er zijn nog steeds honderden vermisten.

Forensische teams met speciaal getrainde honden onderzoeken de restanten van de afgebrande huizen en auto’s, waarin ze soms de verbrande stoffelijke resten van mensen en dieren aantreffen. In veel gevallen is slechts via DNA-tests de identiteit van de slachtoffers te achterhalen omdat ze min of meer levend gecremeerd zijn.

Dit lugubere identificatiewerk is bijzonder lastig en tijdrovend. „Als we de stoffelijke resten aanraken, vallen ze uit elkaar”, aldus de politiechef van Maui, John Pelletier, tegenover persbureau AP. „Wanneer we onze familie en vrienden vinden, zijn het stoffelijke resten uit een vuur dat zelfs metaal deed smelten.” Zondagochtend hadden de teams pas 3 procent van het totale bebouwde oppervlak kunnen doorzoeken. Slechts twee slachtoffers hadden ze kunnen identificeren.

Oude vriend

De gepensioneerde brandweerman Geoff Bogar vertelde hoe hij daags nadat hijzelf ternauwernood was ontkomen aan de vlammen de verkoolde resten van zijn oude vriend Franklin Trejos (68) en diens hond had gevonden in een uitgebrand autowrak. Trejos lag over zijn hond heen, alsof hij nog geprobeerd had die te beschermen.

Nog steeds zijn veel inwoners op zoek naar geliefden. Nog steeds krijgen de autoriteiten nieuwe namen van vermisten door, terwijl anderen juist van de lijst geschrapt kunnen worden. Een deel van de vermisten, vermoeden ze, is al in veiligheid maar heeft dat nog niet kunnen melden. Familie wordt aangespoord DNA-monsters af te geven om identificatie van slachtoffers te vergemakkelijken.

Na inspectie van de rokende puinhopen vol zwart geblakerde autowrakken in Lahaina verklaarde de burgemeester van het eiland, Richard Bissen, dat hij de plaats simpelweg niet meer herkende. „Ik kan het misschien nog het beste vergelijken met een oorlogszone waar een bom is afgegaan”, vertelde hij ABC’s veelbekeken tv-programma Good Morning America vrijdag.

Haperend alarmsysteem

Bewoners meldden intussen dat het alarmsysteem in Lahaina eerder deze week ernstig haperde. Dit viel al in een vroeg stadium uit, mogelijk doordat de stroomvoorziening toen ook al op veel plaatsen was uitgevallen. Bewoners werden daardoor niet met sirenes gewaarschuwd. Mobiele netwerken waren evenmin beschikbaar en veel mensen waren zich niet bewust van evacuatiebevelen die inmiddels waren afgegeven. De meeste mensen merkten pas dat er gevaar dreigde, toen ze een brandgeur opsnoven of vlammen zagen. Sommigen konden in dat stadium alleen nog de zee in springen om aan het vuur te ontsnappen. De autoriteiten zijn een onderzoek begonnen naar het falende waarschuwingssysteem.

Het is de ernstigste natuurramp uit de geschiedenis van Hawaï, dodelijker nog dan een tsunami van 1960, waarbij 61 mensen omkwamen. Ook bij de omvangrijke Californische bosbranden van 2018 kwamen niet zoveel mensen om het leven. In het plaatsje Paradise vonden toen 85 mensen de dood.

Lees ook: Afgebrande auto’s en vluchtende inwoners: ‘de grootste natuurramp van Hawaï’ in beeld

In totaal zijn in Lahaina, dat enkele houten huizen uit de achttiende eeuw telde, ruim tweeduizend gebouwen en woningen in de as gelegd of zwaar beschadigd. De schade loopt in de miljarden dollars. Dinsdag braken felle natuurbranden op Maui uit, aangewakkerd door harde wind van een orkaan in de omgeving. Er werden windstoten van 130 kilometer per uur gemeten. Het vuur sloeg snel over naar Lahaina.

Jeremy Greenberg, zelf een brandweerman en verbonden aan de federale rampendienst, zei dat ook branden onder zulke omstandigheden soms wel een gebied ter grootte van een voetbalveld in twintig seconden kunnen overwoekeren. Vooral over uitgedroogde grasvelden kan het erg snel gaan.

Sommige inwoners van Lahaina maken zich al zorgen dat ze na de wederopbouw niet op Maui kunnen blijven wonen. De laatste jaren waren de huizenprijzen er snel gestegen, omdat het tropische eiland ook bij kapitaalkrachtige mensen van elders in de VS geliefd is geworden. De gemiddelde prijs van een woning op Maui was daardoor al gestegen tot ruim een miljoen dollar.

Een deel van de bevolking heeft inmiddels toestemming weer naar huis te gaan, al werden bewoners gewaarschuwd voor giftige dampen die nog altijd in de buurt zouden kunnen hangen. Anderen konden nog niet terug omdat deskundigen dit te gevaarlijk achtten.

Related Posts

De springkomkommer is een explosieve vrucht die zijn zaden met grote kracht wegspuit

  • admin
  • November 26, 2024
  • 0

Planten verspreiden hun zaden op allerlei manieren, maar weinig doen het zo explosief als de springkomkommer. Al tweeduizend jaar geleden werd de wonderlijke zaadverspreiding van deze mediterrane plant (Ecballium elaterium) beschreven door Plinius de Oudere. De komkommervruchten spuiten hun zaden onder hoge druk weg in een waterige straal. Hiermee verspreidt de soort haar zaden tot wel meerdere meters, ofwel tweeduizend maal de zaadlengte.

Het mechanisme achter deze techniek was echter niet zo goed beschreven. Een team verbonden aan de universiteiten van Manchester en Oxford publiceert er nu over in de PNAS. Ze benaderden de zaadverspreiding op verschillende manieren: wiskundig, natuurkundig, botanisch en biologisch.

De wetenschappers observeerden de ontwikkeling van de vruchten met behulp van timelapse- en hogesnelhelheidscamera’s. Hiermee konden ze zowel de (trage) ontwikkeling van de vruchten in de dagen voor de explosie, als de (snelle) explosie zelf vastleggen met tot wel zesentachtigduizend frames per seconde. Daarnaast maten ze de lengte, vorm en massa van de stengels, vruchten en zaden. Op deze gegevens baseerde het team verschillende wiskundige modellen waarmee men de mechaniek achter de druk, de ballistiek van het gelanceerde zaad en de rotatie van het vallende fruit kan beschrijven.

In hun analyse zien de wetenschappers vier hoofdingrediënten die bijdragen aan de zaadverspreiding van Ecballium. Allereerst bouwt een waterige vloeistof in de vrucht de druk op in de weken voor de explosie, de zogenoemde turgor-druk. In de dagen voor de lancering wordt een deel van de vloeistof in de stengel gepompt. Die wordt zo stugger en draait de hangende vrucht in een ideale, horizontale positie.

Een timelapse van de groei van de vrucht.

Dan volgt de explosie, waarbij een gat ontstaat waar de stengel loslaat van de vrucht. In de eerste honderden microseconden na het afschietenis de vrucht nog deels verbonden met de stengel, waardoor deze een rotatie om de eigen as meegeeft aan de vrucht. Tot slot spuwt de vrucht haar zaden in één straal door het ontstane gat, de snelheid van de zaadjes (tot wel meer dan 15 meter per seconde) neemt af terwijl de hoek van de vrucht als gevolg van de rotatie steiler wordt. Door de optimalisatie van de lanceringshoek komen tragere zaadjes alsnog ver van de moederplant terecht. Gemiddeld landen de zaadjes van de springkomkommer tussen de vier en twaalf meter van de moederplant.

De zaden schieten uit de vrucht van de springkomkommer, in slow motion.

Varianten op deze vorm van verspreiding komen vaker voor bij meer primitieve plantengroepen, zoals mossen en varens. Schimmels gebruiken dergelijke systemen frequent voor de verspreiding van hun sporen. Bij bloemplanten zoals de springkomkommer komt het echter zelden voor.

Andere mechanieken waarmee planten hun zaden lanceren zijn daarentegen talrijk. Voorbeelden van algemene Nederlandse plantensoorten die hun zaden wegschieten zijn de gehoornde klaverzuring (Oxalis corniculata), een stoepplantje, en springzaad (Impatiens) dat veel in bossen voorkomt. Door rijpe vruchten aan te raken kan je de zaadjes zelf zien wegschieten.


Hongkongse rechtbank beschermt rechten van homokoppels

  • admin
  • November 26, 2024
  • 0

Gehuwden van hetzelfde geslacht hebben in Hongkong dezelfde rechten op gebied van huisvesting en erfrecht als heteroseksuele koppels. Met dat baanbrekende oordeel beslechtte de hoogste rechtbank van Hongkong dinsdag een jarenlange juridische strijd in het voordeel van twee stellen die zich hadden beklaagd over hun ongelijke behandeling.

Eén zaak was in 2018 aanhangig gemaakt door Nick Ingfinger, die in Canada met zijn partner was getrouwd. In Hongkong, dat huwelijken tussen partners van hetzelfde geslacht slechts beperkt erkent, weigerde de huisvestingsdienst een aanvraag van het koppel in behandeling te nemen voor een huurwoning.

Twee andere zaken werden aangespannen door Edgar Ng en Henry Li, die in het Verenigd Koninkrijk trouwden. Zij konden niet samen eigenaar worden van hun gesubsidieerde koopappartement. Bovendien spande Ng een tweede zaak aan om zijn echtgenoot te laten erkennen als erfgenaam als hij zou overlijden. Ng, die leed aan depressies, stierf in 2020, waarna zijn weduwnaar de rechtszaken voortzette.

De vijf rechters van het Hongkongse Hooggerechtshof bogen zich over de drie zaken nadat de autoriteiten in beroep waren gegaan tegen uitspraken van lagere rechtbanken. die het onderscheid tussen heterokoppels en stellen van hetzelfde geslacht ook al „ongrondwettig” vonden: de mini-grondwet van Hongkong schrijft voor dat alle inwoners gelijk worden behandeld. Hongkong maakt sinds 1997 deel uit van China, maar heeft nog wel zijn eigen rechtssysteem.

Bevolkingspolitiek

Een advocaat namens de huisvestingsdienst betoogde onder meer dat het beleid erop gericht was „traditionele gezinnen te ondersteunen”, in lijn met het streven van de stadsregering om het geboortecijfer te verhogen. Hongkong kampt met grote woningnood, voor veel stellen een reden om de stichting van een gezin uit te stellen.

Maar daar gingen de rechters dinsdag niet in mee. De hoofdtaak van de dienst is niet om bevolkingspolitiek te bedrijven, maar om huisvesting te verschaffen aan mensen die daar niet zelf voor kunnen zorgen. Bovendien merkt de rechtbank op dat ook stellen van hetzelfde geslacht een gezin kunnen stichten, bijvoorbeeld door adoptie of kunstmatige inseminatie.

Infinger zei na de uitspraak tegen journalisten dat de rechters hadden erkend dat „stellen van hetzelfde geslacht van elkaar kunnen houden en het recht hebben samen te leven”, maar hij was pessimistisch over de mogelijkheid dat Hongkong, net als Taiwan en Thailand, het huwelijk zou openstellen voor homokoppels, zoals de ngo Hong Kong Marriage Equality in een reactie had geëist.

De steun daarvoor onder de bevolking neemt in Hongkong al jaren toe. Volgens een opinieonderzoek van drie universiteiten in 2023 steunt 60 procent van de Hongkongers gelijke huwelijksrechten, tegen 38 procent tien jaar eerder.

Maar dezelfde rechtbank die nu uitspraak deed, weigerde de regering vorig jaar nog te verplichten om homokoppels te laten trouwen, in een zaak die was aangespannen door lhbti-activist Jimmy Sham. Wel gebood ze de regering toen om binnen twee jaar een wettige erkenning van homoseksuele relaties op te tuigen, bijvoorbeeld in de vorm van geregistreerd partnerschap.

Sham was eveneens een van de 45 activisten die eerder deze maand celstraffen kregen vanwege hun betrokkenheid bij officieuze prodemocratische voorverkiezingen in 2020. Hij moet vier jaar en drie maanden de gevangenis in.

Lees ook

Zelfs voor dissidenten die spijt betuigden kent de Hongkongse rechtbank weinig genade

Buiten het rechtbankgebouw waar 45 activisten dinsdag hun straf hoorden, was veel politie op de been. Een lange rij belangstellenden hoopte op een plek op de publieke tribune.


Ongemakkelijke seks- en poepgrappen zijn er genoeg bij Anne Neuteboom

  • admin
  • November 26, 2024
  • 0

Anne Neuteboom moet kokhalzen. Uit haar gorgelen diepe, schraperige klanken naar boven. Het woord dat ze moet uitspreken zit vast in haar keel. Wijnklimaatkast, perst ze er ten slotte uit. Haar nieuwe vriendje heeft de wens uitgesproken dat hij er graag een zou willen kopen voor zijn wijnliefhebberij. Maar voor Neuteboom is dat een stap te ver: de kast staat symbool voor de grote verschillen tussen hen, met name tussen rijk (hij) en arm (zij).

In haar vierde soloprogramma, En dan nu Anne Neuteboom, doet de 35-jarige Anne Neuteboom uit de doeken dat ze een probleem heeft, want ze is gelukkig. En dat is onherkenbaar en beangstigend voor iemand die geen groot plezier aan mensen beleeft en voor wie klagen over alles de eerste natuur is. In vijf kwartier vertelt ze hoe ze het zo ver heeft kunnen laten komen en hoe ze haar partner vond. Net als in elke romcom gaat het dus eerst een keer mis.

Een verfrissende kant van haar optreden is dat ze zichzelf begeleidt met eigen, handgemaakte animaties op een groot scherm. Ze maakte primitieve tekeningetjes van poppetjes die alleen een lijntje als lijf en leden hebben. Soms vertellen de animaties het verhaal, soms zijn het illustraties bij wat ze zegt. Dat is een mooi extraatje en pakt soms geestig uit, zoals wanneer het tegenzit en ze zegt dat ze „triple fucked” is. De uitbeelding is simpel en effectief, met drie vliegende piemels rond een figuurtje.

Coronajaren

Ook haar verslag over daten, elkaar aftasten en het leren kennen van een nieuw iemand, inclusief een terugblik op de moeizame coronajaren, bevat aardige momenten. Maar echt goede grappen zijn dun gezaaid. Het kabbelt vaak wat, omdat ze vooral beschrijft wat er is gebeurd. Neuteboom zoekt het geregeld in grof en dik aangezet commentaar op gedrag en verschijnselen, maar de verwoording is vaak weinig bijzonder of verrassend. Elitaire, Amsterdamse „reservaten” beschrijven aan de hand van havermelk en Biro’s bijvoorbeeld, voelt te makkelijk en is te vaak gedaan om nog een lach mee te scoren.

In de aanloop naar haar liefdesgeschiedenis behandelt Neuteboom „veelgestelde vragen” aan haar, zoals over haar opvallende stem en over haar „raar” zijn. Die lijzige stem heeft ze van nature, bevestigt ze. Daar is niks mis mee, zeker niet voor een professioneel klager, maar als het tempo laag ligt en grappen niet altijd werken, dan keert dat geluid zich tegen haar.

En in En dan nu Anne Neuteboom is ze ook eigenlijk niet ‘raar’ genoeg. Ongemakkelijke seks en onsmakelijkheden, zeker als er poep bij komt, zijn bij haar in goede handen. Maar dat is niet genoeg om deze voorstelling te dragen.