Bestuursrechter zet raam open voor ‘meedenkers’ bij de vleermuiskwestie

Rechtspraak Nieuw in de rechtspraak: in de vleermuizenzaak vroeg de Raad van State advies van 46 ‘meedenkers’ uit de samenleving.

De Raad van State vroeg aan ‘meedenkers’ in een aantal organisaties, om mee te doen aan de vragenronde in de kwestie over het beschermen van vleermuizen bij woningisolatie.
De Raad van State vroeg aan ‘meedenkers’ in een aantal organisaties, om mee te doen aan de vragenronde in de kwestie over het beschermen van vleermuizen bij woningisolatie.

Foto ANP

Wie wil er meedenken over de bescherming van vleermuizen in spouwmuren? Met die vraag ging de Raad van State vorig jaar de boer op, als onderdeel van de voorbereiding op een uitspraak in een geschil rond dit onderwerp. De vleermuizenuitspraak van de Raad van State van woensdag is de eerste waarin de hoogste bestuursrechter gebruik heeft gemaakt van ‘meedenkers’ zoals belangenclubs en burgers.

Deze maatschappelijke inspraak is mogelijk gemaakt door een recente wet. Die kan helpen voorkomen dat de hoogste rechter in de publieke opinie de wind van voren krijgt in gevoelige zaken. Namelijk als degene die ‘op de stoel van de wetgever’ zou gaan zitten, onvoldoende praktisch inzicht heeft of überhaupt in een ivoren toren leeft. Resultaat van de wet kan zijn dat rechterlijke uitspraken een breder maatschappelijk draagvlak krijgen. En mogelijk zelfs een oplossing helpen bevorderen. Meer gezag dus – en minder controverse.

Accepteren

De nog relatief nieuwe wet uit 2020 stelt de hoogste bestuursrechters in staat onafhankelijke adviseurs gerichte vragen te stellen over een rechtsgeschil. De antwoorden worden vervolgens gepubliceerd en kunnen meewegen in het oordeel. In de kwestie over het beschermen van vleermuizen in spouwmuren, publiceerde de Afdeling Bestuursrechtspraak in juni 2022 een achttal vragen. Hoofdzakelijk over de consequenties van het eventueel afkeuren van de inspectiemethode met een endoscoop in spouwmuren. En of ‘ecologisch onderzoek’ als alternatief voldoende zou kunnen zijn.

De rechter vroeg een tiental organisaties gericht om mee te doen aan de vragenronde. En zette vervolgens de vragenlijst open op internet voor iedereen die zich als ‘meedenker’ wilde melden. Uiteindelijk waren dat zo’n 46 inzenders, vooral bedrijven, belangenclubs, overheden maar ook individuele burgers. Meestal mensen die hun ervaring met spouwmuren, isolatie en vleermuizen wilden delen. Die antwoorden werden ook gepubliceerd, geanonimiseerd.

Bij de Afdeling wordt de ‘meedenker’ vooral gezien als een instrument om de bredere consequenties van een geschil te kunnen overzien. Bijvoorbeeld om alternatieve oplossingen te inventariseren die mogelijk goedkoper zijn of sneller resultaat opleveren. En om samenwerking tussen partijen te onderzoeken. In de kwestie van de vleermuis en de spouwmuur hield de Afdeling na de consultatieronde een tweede zitting om met de strijdende partijen over de inbreng te praten. Dat zou ertoe kunnen bijdragen dat de uiteindelijke uitspraak bij de partijen makkelijker wordt geaccepteerd.

In de uitspraak zelf keurt de Afdeling de omstreden onderzoeksmethode met een endoscoop vierkant af. Maar de Afdeling inventariseert aan de hand van de ‘meedenkers’ ook wat de meest kansrijke oplossing van de kwestie is. Dat blijkt het Soorten Management Plan (SMP) te zijn. Ofwel „een breed ecologisch onderzoek” waarbij de gemeente „maatregelen treft voor de instandhouding van beschermde soorten als de vleermuis, waarna een college van Gedeputeerde Staten een ontheffing voor de hele gemeente verleent. Deze ontheffing kan dan worden gebruikt om na-isolatie mogelijk te maken binnen de gemeente, ook door particulieren.” Deze vorm van een ‘zetje geven aan de oplossing’ wordt binnen de Afdeling als kansrijk gezien.

Voorzitter Bart-Jan van Ettekoven van de Afdeling schrijft donderdag op LinkedIn dat de ‘meedenkers’ voor de vleermuizenzaak „een schat aan informatie opleverden. Deels bruikbaar in de voorliggende zaak. Deels zinvol als investering in de zoektocht naar oplossingen voor de toekomst.”

Daarbij speelt ook een rol dat de geschillen waarover de Afdeling moet oordelen, vaak nogal verouderd zijn als ze bij de hoogste rechter arriveren. De vleermuizenzaak dateerde uit 2019. De kans dat er sindsdien nieuwe inzichten of technieken zijn ontstaan, is dan vrij groot. Een vonnis dat zich daar rekenschap van geeft, is maatschappelijk relevanter en mogelijk effectiever dan een vonnis dat de situatie uit 2019 ‘bevriest’ en alleen daar over oordeelt.

Lobbyisten

Nadelen van het inschakelen van de meedenker, in de wet ‘amicus curiae’ genaamd, zijn er ook. Onder de ‘meedenkers’ kunnen zich makkelijk lobbyisten voegen die dit nieuwe kanaal gaan benutten. Net als bij iedere vorm van inspraak kan ook het misverstand ontstaan dat ‘meedenken’ ook meebeslissen inhoudt. Als de rechter meedenkers uitnodigt kan er controverse ontstaan over de deskundigheid en representativiteit. Verder valt niet uit te sluiten dat ‘meedenkers’ vooral lange stukken indienen die niks relevants of interessants bieden. Dan duurt een zaak nog langer.

De Afdeling deed vóór invoering van de wet al ervaring op in drie proefzaken met meedenkers. Die gingen vooral over juridisch-dogmatische kwesties waarbij specialisten als meedenkers werden gevraagd.


Lees ook: Vleermuizen gooien roet in het eten voor isolatieplannen kabinet