N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
Dode vogel Een dode meerkoet in Londen blijkt koninklijke connecties te hebben, ontdekt Kees Moeliker. Het dier blijkt drie jaar het meer in de tuin van Buckingham Palace gekraakt te hebben.
Van de Speakers Corner dwars door Hyde Park is een fijne wandelroute naar South Kensington. Onderweg krijgt ‘National Park City’ Londen voorzichtig vorm. Er zijn ongemaaide, bloemrijke gazons, mensen recreëren en grijze eekhoorns rennen rond. Langs de oever van The Serpentine vangt een grote gele kwikstaart waterinsecten. Canadese ganzen, zilvermeeuwen en blauwe reigers mengen zich tussen de stadsduiven die wachten tot iemand ze voert.
Op het water zijn de krakeenden net zo algemeen als in Rotterdam. Als ik wat veren van grauwe ganzen bij elkaar scharrel, valt mijn oog op een aangespoelde, versdode meerkoet. Aan de geelgrijze poten zitten ringen: rechts een van metaal met de code GV53702 en links een grote witte van kunststof met de inscriptie FRB. Die lettercombinatie is met een verrekijker of telescoop van grote afstand te lezen en zorgt ervoor dat de levenswandel van vogels met zulke ringen gevolgd kan worden.
Droeve plicht
Aan mij de droeve plicht om de dood van FRB te melden. Vroeger sneed ik daarvoor de poten los, sloeg de ringen plat en stuurde ze op naar de betreffende vogelringcentrale, maar nu gaat dat melden natuurlijk online met een digitale foto.
In no time heb ik bericht van de British Trust for Ornithology: de meerkoet werd als tweedejaars vrouwtje geringd op 23 maart 2017 in Hyde Park, bijna op dezelfde plaats als waar ik haar 2.267 dagen later vond. De vogel bleek er een te zijn van het Central London Waterbird Monitoring Project waarbij de levensgeschiedenis en verplaatsingen van grauwe ganzen, knobbelzwanen, kokmeeuwen, waterhoentjes en meerkoeten in kaart worden gebracht.
Vader meerkoet weet nog niet dat hij er alleen voor staat
FRB was een van de bijna 600 vogels die sinds 2016 in de parken van hartje Londen werden geringd. Bill Haines vangt de meerkoeten door ze met de hand te voeren en dan snel bij de kladden de pakken. Over FRB meldt hij: „Ze was zeer plaatstrouw en een van de meerkoeten met de meeste waarnemingen”. De observatielijst bevat leuke details. In dik zes jaar is de meerkoet 25 keer jaarrond gezien, waarvan ze in drie opeenvolgende jaren broedpogingen ondernam op het meer in de tuin van Buckingham Palace, op nog geen anderhalve kilometer van de ringplaats. In 2021 keerde ze terug naar Hyde Park waar ze tenminste twee broedsels grootbracht.
Even verderop, bijna onder de brug die Hyde Park van Kensington Gardens scheidt, loop ik langs een meerkoetnest met drie piepende kuikens. Op de rand van het nest staat vader op zijn gemak de veren te poetsen, niet wetende dat hij er alleen voorstaat.