N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/wp-content/uploads/2019/07/fritsartikel-1.png)
Er hing deze week veel geldzucht in de warme lucht. Ongezond veel. Het kwam, zoals gebruikelijk, hierop neer: wie niet rijk was, wilde het alsnog worden, liefst over de rug van anderen. En wie al wél rijk was, kon zich niet bedwingen nog veel rijker te worden.
Wie rijk wil worden, moet vaak klein beginnen. Zo viel me bij mezelf op dat ik me erg ergerde – erger kan bijna niet – aan het feit dat ik bij de drogist mijn favoriete scheermesjes alleen nog kon kopen in belachelijk dure pakketten van 50 en 70 euro. Hoezo, jongens, klaagde ik binnensmonds – ik ging er gemakshalve vanuit dat scheermesjes door louter mannen worden gemaakt en ingekocht. 70 euro voor een stel lullige mesjes? Wees blij dat er nog mannen zijn die geen baard willen dragen omdat ze zich zonder baard al mannelijk genoeg voelen. Beloon deze onbehaarde apen, straf ze niet met groteske scheermesjestarieven. Uit protest zocht ik op internet wat christelijker aanbiedingen op – en al snel met succes.
Deze ervaring zou ik niet graag delen met de voetballers Ronaldo, Benzema en Ziyech. Zij zouden vast in een onbedaarlijke lach schieten.
Benzema gaat in Saoedi-Arabië, qua mensenrechten een soort Afghanistan, in twee jaar 200 miljoen euro netto opstrijken. Ronaldo verdient dat daar al per jaar. Saillante toevoeging: Ronaldo was vermoedelijk al miljardair toen hij naar Saoedi-Arabië vertrok. Benzema heeft met de hand op zijn gelovige hart verklaard dat hij ook gaat omdat hij dan als moslim dichter bij Mekka woont. Zou Allah dat zonder argwaan willen geloven?
Vergeleken met hen en, niet te vergeten, de onmetelijk rijke Messi, wordt Hakim Ziyech, als het doorgaat, een kleinverdiener in Saoedi-Arabië met een salaris van 13 miljoen euro, slechts 7 miljoen meer dan hij per jaar bij Chelsea verdiende. Daarmee verkwanselt hij na drie mislukte Britse seizoenen definitief zijn grote talent.
Dit brengt mij onvermijdelijk bij de vermissing van de onderzeeër Titan, waarin drie schatrijke mensen en twee personeelsleden hun leven in de waagschaal stelden voor een peperduur, nutteloos duikboottochtje naar de Titanic. Zou het leven misschien uitzichtloos saai worden als je niet meer hoeft te werken voor je geld?
Het lastige van geld is dat het, net als macht, corrumpeert. Je houdt er vuile handen aan over als je niet uitkijkt. Sywert van Lienden en zijn compagnons kunnen daarover meepraten, al doen ze dat liever niet.
Sinds kort hebben we alweer een nieuwe ‘Sywert’. De Volkskrant (Frank Hendrickx) onthulde dat de jonge ondernemer Sjoerd Fauser veel geld moet hebben verdiend aan miljoenendeals met de overheid voor beschermingsmiddelen tijdens de pandemie. Het verschil met Van Lienden is dat Fauser nooit gesuggereerd heeft dat hij „om niet” leverde. Maar hij profiteerde, net als Van Lienden, wel van goede contacten in Den Haag. Zijn vader is Bart Fauser, emeritus hoogleraar en partner van ex-PvdA-minister Guusje ter Horst. Zij appte ten faveure van haar stiefzoon met ex-PvdA-staatssecretaris Ella Kalsbeek, die daarop haar contacten bij VWS aansprak. „Bluf en PvdA-connecties voldoende voor coronadeals”, kopte de Volkskrant.
Niet prettig voor de betrokkenen en de PvdA. Maar dat heb je vooral met geld: alles heeft zijn prijs.
