N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
Straatkunstenaar Ahmed is een begrip in Rotterdam-West waar hij een kruispunt bemant. Nu is hij vereeuwigd, ziet Elsje Jorritsma.
Hij staat er al jaren, dagelijks, op het drukke kruispunt in Rotterdam-West, met een stoïcijnse performance-art: elke dag draagt Ahmed een andere outfit, staat er een nieuwe uitstalling of heeft hij een muziekinstrument. Soms zingt hij, praten doet hij niet veel. Veel Rotterdammers hebben hem wel eens gezien, hoewel Ahmed er geen vaste tijden op nahoudt. Het is een raadsel waarom hij vrijwel steeds dat onherbergzame stuk stoep aan de Middellandstraat-’s-Gravendijkwal uitkiest, met vier banen auto’s recht en twee banen dwars. Hoewel: het levert in ieder geval een constante stroom publiek op.
Pet vol duivenveren
Nu is er het fotoboek De Verenman, over Ahmed, op initiatief van Mieke van der Linden. Ze ontmoette hem in de dierenwinkel De Rimboe aan de West-Kruiskade, onder de kop ‘Standplaats West’. Ahmed kwam die dag met een pet vol duivenveren langs in de dierenwinkel.
Hoe vaker ze Ahmed daarna zag staan, des te meer haar opviel hoe ingenieus hij zijn uitdossingen had samengesteld. Vaak haakt Ahmed in op de actualiteit; een oranje schapenvacht om zijn hoofd als manen, op de dagen dat het Nederlands elftal speelde tijdens het WK. Als Marokko speelde had hij ergens het shirt van die ploeg opgeduikeld. Soms draagt hij traditionele Marokkaanse kleding, en tijdens corona had hij de meest uiteenlopende en soms beangstigende maskers.
Van der Linden viel voor Ahmeds oog voor schoonheid, en begon hem te fotograferen en met hem te kletsen als ze hem zag staan
„Hij belichaamde toen de dreiging van het rondwarende virus.” Van der Linden weet dat Ahmed beschermd woont in West, maar verder is veel aan Ahmed vooral raadselachtig. Waar hij alle kleding vandaan haalt, en de voorwerpen die hij in zijn wonderlijke collages gebruikt bijvoorbeeld. „Hij is een morgenster, hij rommelt heel vroeg door de stad, en mensen geven hem ook dingen.”
Van der Linden viel voor zijn oog voor detail en schoonheid, en begon hem te fotograferen en met hem te kletsen als ze hem zag staan. „Je weet nooit wanneer hij er is, of hoelang hij blijft.” Eerder maakte ze al fotoboekjes voor Ahmed, die hij meeneemt voor zijn familie in Marokko. Nu voor het echie in eigen beheer met geld van de Pietje Bell-prijs die Van der Linden in 2021 kreeg, met als voorgangers onder anderen Henk Hofland, Ari Versluis, Ellie Uyttenbroek en Pieter van Vollenhoven.
Ze beschouwt de waardige en zelfbewuste Ahmed als een echte kunstenaar, en heeft de foto’s uit het boek ingedeeld naar de verschillende categorieën werk; fashionisto, headgear, art, musica, en detail king. Het resultaat is een fraai overzicht van wat Ahmed in de afgelopen jaren naar het kruispunt heeft gebracht, dat bovendien uitnodigt om met een verse blik te kijken naar mensen die hun tijd doorbrengen op kruispunten.