En nu groeit er Blauw walstro

De wilde tuin Honderden lezers reserveren één vierkante meter van hun tuin voor het NRC-project ‘De Wilde Tuin’. gaat op inspectie. Deze maand: Overijssel

Sonny Marsman bij zijn wilde tuin.
Sonny Marsman bij zijn wilde tuin.

Foto’s Annabel Oosteweeghel

Het uitzicht van Sonny Marsman (33) veranderde afgelopen voorjaar. Het egaal groene weiland dat tegenover zijn huis ligt, kreeg van de ene op de andere week gele en witte schakeringen. Van dichtbij zag Sonny dat het paardenbloemen en andere kruiden waren die door de dikke grasmat heen groeiden en nu in hun bloei het weiland oplichtten.

Sonny woont met zijn herdershond in een vrijstaand huis tussen de veehouderijen in Daarlerveen. Aan de oostkant van zijn woning is een jonge varkensboer gevestigd en aan noord-, west- en zuidkant zijn het melkveehouders die Sonny’s perceel omringen.

Bij aankoop van het huis, zo’n zes jaar geleden, was Sonny’s tuin, die zo’n drieduizend vierkante meter beslaat, ordelijk ingericht met rododendrons, bolhortensia’s, rechte en cilindervormige taxusstruiken en een strak gazon.

Gecontroleerd verwilderen

Sonny hield het in eerste instantie zoals zijn buurtgenoten allemaal netjes bij: hij maaide iedere week het gras, schoffelde tussen de planten, snoeide de hagen, maar sinds twee jaar, vanaf het moment dat hij zich meer begon te verdiepen in de biodiversiteit, laat hij de tuin gecontroleerd verwilderen, wat betekent dat hij het gazon nog maar een paar keer per jaar maait, zijn tuin niet bemest, geen mollenklemmen meer uitzet en zo min mogelijk schoffelt en snoeit.


Het verwilderingsproject van NRC kwam dus als geroepen, en in plaats van een vierkante meter zette Sonny twintig vierkante meter op zijn gazon af met houten piketpaaltjes. In het begin hield Sonny de veranderingen nauwkeurig bij. Hij fotografeerde de paarse hondsdraf die zich razendsnel over het wilde stuk verspreidde en hij genoot van de rode en witte klavers in het hoge gras, maar in de zomer sloegen de lange grashalmen om van de warmte en kleurden door gebrek aan water bruin en geel.

Geen mooi gezicht, vindt Sonny, maar wat hem wel opvalt is dat er op dit moment veel konijnenkeutels in het veldje te vinden zijn, in tegenstelling tot de rest van zijn tuin. Ook ziet hij regelmatig eekhoorntjes onder de omgeslagen halmen wroeten. Jonge eikenscheuten verraden hun verzamelplekken.

Een zeldzaam plantje

Het mooiste aan zijn verwilderingsproject vindt Sonny de toename aan soorten in zijn tuin. Onlangs ontdekte hij Blauw walstro, een zeldzaam plantje met kleine paarse bloemetjes dat in Nederland met uitsterven bedreigd is. Het groeide zomaar op in het hoge gras.

De veranderingen in Sonny’s tuin blijven bij de buren niet onopgemerkt. In de zomer bood een buurman voor de grap aan om een middag langs te komen met een busje gif om zijn gazon weer glad te krijgen. Ook een andere buurman stelde voor om Sonny’s berm vol brandnetels met een maaibeurt „een keer mee te pakken”. Het is goed bedoeld, weet Sonny, maar hij bedankte vriendelijk.