Deniz Üresin, eigenaar van Ufogas.
Foto Robin Utrecht/ANP
Deliverbro’s, het bedrijf van ‘lachgaskoning’ Deniz Üresin, heeft terecht een dwangsom van een miljoen euro gekregen van de gemeente Amsterdam. Dat heeft de Raad van State woensdag besloten. Üresin betoogde dat hij geen straatverkoper was maar via internet bestellingen leverde, maar daar gaat de hoogste bestuursrechter niet in mee.
Op straat verkopen is op veel plekken in Amsterdam verboden, maar Üresin hoopte dat verbod te omzeilen door zijn werknemers op aanvraag langs te laten komen met een bakfiets en maximaal een kwartier te blijven staan. Op die manier was hij geen verkoper maar een koerier.
De gemeente beschouwde Üresin toch als straatverkoper. Zijn bakfietsen, beplakt met teksten als „pinnen ja graag” en „betaal hier ook”, stonden urenlang op dezelfde plek. Dat ontkende Üresin in de rechtszaal niet.
De gemeente Amsterdam vond dat Deniz Üresin voor „ontoelaatbare hinder” zorgde door op grote schaal lachgas te verkopen, blijkt uit een rechtbankverslag. Üresin zou „koste wat kost” doorgaan met venten, ook al had hij geen vergunning, dus legde de gemeente hem in 2019 dwangsommen van in totaal een miljoen euro op. Deliverbro’s, beter bekend als Ufogas, vocht dat besluit aan bij de rechter maar kreeg ongelijk. De Raad van State sluit zich nu aan bij de uitspraak van de rechtbank.
Overlast
Volgens de gemeente bestond de hinder uit het geluid van vollopende en knappende ballonnen. Ook met die beschuldiging was Üresin het oneens. Regels tegen geluidsoverlast zouden alleen gaan over „toestellen, geluidsapparaten of machines”, waar een lachgastank niet onder valt. Dat argument legde de Raad van State net als de Amsterdamse rechter terzijde: de Algemene Plaatselijke Verordening is ruimer dan Üresin dacht.
De landelijke overheid maakte zich daarnaast zorgen om de gezondheidsrisico’s die lachgas veroorzaakt, en besloot daarom om bezit en verkoop van het middel voor recreatief gebruik te verbieden. De Raad van State had dat verbod ontraden omdat handhaving „gezien de krapte op de arbeidsmarkt” moeilijk zou kunnen worden.
PSV heeft woensdagavond het Champions League-duel met Sjachtar Donetsk gewonnen na een late comeback. Met nog vijf minuten reguliere speeltijd te gaan stonden de Oekraïners op een 0-2 voorsprong in Eindhoven. Maar goals van Malik Tillman en Ricardo Pepi zorgden toch voor een 3-2 zege voor PSV.
In het Philips Stadion probeerde PSV in de eerste helft vroeg druk te zetten op de Oekraïense tegenstander. Maar al in de achtste minuut kwam Sjachtar na een snelle uitbraak op een 0-1 voorsprong. De Eindhovenaren wisten een overwicht in balbezit en gecreëerde kansen niet om te zetten in een gelijkmaker. Een fout van linksback Matteo Dams leidde kort voor rust de 0-2 van Oekraïens international Oleksandr Zoebkov in.
Comeback
In de tweede helft wist PSV, dat het moest stellen zonder controlerende middenvelders Jerdy Schouten en Joey Veerman, lange tijd niet dichterbij te komen. Na een rode kaart voor Sjachtar-speler Pedrinho in de 69ste minuut nam de Eindhovense druk op het doel van de tegenstander toe. In de laatste vijf minuten van de reguliere speeltijd kwam PSV door twee doelpunten van Malik Tillman langszij. In de laatste minuut van de blessuretijd maakte invaller Ricardo Pepi ook nog eens het winnende doelpunt.
Door de overwinning stijgt PSV met nog drie wedstrijden te gaan naar de achttiende plaats op de ranglijst van de Champions League. Het moet boven de 24ste plaats eindigen om de volgende ronde te behalen. De volgende Europese wedstrijd van PSV is op 10 december tegen het Franse Brest, dat met een elfde plaats verrassend goed meedraait in de Champions League.
Lees ook
‘Door de oorlog zijn alle voetballiefhebbers uit Oekraïne nu voor Sjachtar’
Sjachtar speelt zijn thuiswedstrijden al sinds 2014 niet meer in Donetsk. Door de oorlog in de Donbas en de bezetting van de regio door pro-Russische separatisten, verhuisde de club naar de West-Oekraïense stad Lviv. De thuiswedstrijden in de Champions League speelt Sjachtar dit seizoen in Duitsland.
De gevolgen van storm Conall zijn woensdagavond vooral in het noorden en oosten van het land te merken. Op Vlieland werd windkracht 10 gemeten, met windstoten tot 130 kilometer per uur. In Lochem, in Gelderland, is een fietser om het leven gekomen door een omgevallen boom.
Het KNMI heeft vanwege het zware weer op woensdag code oranje afgekondigd voor de noordelijke provincies Noord-Holland, Flevoland, Friesland, Groningen, Overijssel en Drenthe. Deze waarschuwing geldt tot ongeveer middernacht.
Vooral de kustgebieden hebben last van harde windstoten. Zo werd ook in havenstad IJmuiden windkracht 9 gemeten. Het zwaartepunt van de storm op het vasteland is inmiddels voorbij, melden instanties, maar volgens Weeronline moet de storm in de late avonduren nog over het Waddengebied gaan. Daar gaat het nu flink tekeer. De veerdiensten van en naar de Waddeneilanden varen woensdag niet vanwege de storm.
Rijkswaterstaat heeft de stormvloedkering Ramspol bij Flevoland rond 22.00 uur gesloten. Volgens de organisatie waait het op het IJsselmeer woensdagavond namelijk harder dan verwacht.
Fietsslachtoffer
Het slachtoffer in Lochem was een vrouw van 19 jaar oud. De fietser overleed ter plekke toen de boom omviel, hulpdiensten konden niets meer doen.
Verder zijn er geen ernstige incidenten gemeld. Wel raakte de meldkamer van de brandweer in Overijssel en Gelderland overbelast door de vele meldingen die binnenkomen, laat de Veiligheidsregio IJsselland weten aan persbureau ANP. Ook de brandweer in Amsterdam kreeg „heel veel” meldingen binnen over bijvoorbeeld loslatende zonnepanelen. De autoriteiten roepen op alleen 112 te bellen in geval van ernstige nood.
Eerder op de dag werd gewaarschuwd voor grote files tijdens de avondspits. Op snelwegen belandden grote takken, gekantelde vrachtwagens en soms bomen, maar het werd vooral druk op de weg vanwege de waarschuwingen vooraf. De ANWB meldde rond 17.00 uur ongeveer duizend kilometer file in Nederland, desondanks geen recordlengte.
Voor zover bekend heeft luchtvaartmaatschappij KLM zeker 114 vluchten van en naar Schiphol geannuleerd door het zware weer. Transavia en easyJet laten de vluchten vooralsnog doorgaan. Op het spoor zijn nog weinig problemen gemeld.
Yevhen Didenko (29) zit achter een glas bier in het centrum van Eindhoven. Hij laat foto’s zien van hoe zijn leven er normaal uitziet. Een selfie, in legeroutfit, bewapend. Het bootje waarop hij over de Donets patrouilleert. En een foto van een vriend die al twee jaar gevangen wordt gehouden in Rusland.
Zo nu en dan zoekt Didenko naar woorden, behalve wanneer hem gevraagd wordt naar zijn rol in de oorlog. Zijn titel komt er vloeiend en gedecideerd uit. „Ik ben officier van de speciale eenheid die de twaalfde brigade heet, onderdeel van de Nationale Garde van Oekraïne.” Hij kan voor het eerst in jaren naar een wedstrijd omdat hij moet herstellen van een operatie. Daarbij is een tumor op zijn lever weggehaald. Hij hoopt over een paar weken weer aan te sluiten bij zijn brigade.
Didenko is onderdeel van het Azovbataljon, een Oekraïense gevechtsgroep die in 2014 door vrijwilligers werd opgericht ten tijde van de Russische invasie van de Krim. En die bekendstaat als extreem-rechts, wat volgens Didenko niet het geval is. De twaalfde brigade vecht in de regio Donbas, rond Oost-Oekraïense steden als Marioepol, Luhansk en Donetsk.
Visitekaartje
Uit laatstgenoemde stad komt de succesvolste club van Oekraïne van deze eeuw: Sjachtar Donetsk. In 2002 werd Sjachtar voor het eerst landskampioen, afgelopen seizoen voor de vijftiende keer. De club groeide in de tussentijd uit tot het visitekaartje van het Oekraïense voetbal in Europa, met een plek in de kwartfinales van de Champions League in 2011 als beste prestatie tot dusver. In datzelfde toernooi is PSV woensdagavond de tegenstander.
Sjachtar Donetsk is een club zonder thuis, al tien jaar. De club speelt zijn wedstrijden in eigen land in Kyiv, Charkov en momenteel in het relatief veilige Lviv, in de buurt van de grens met Polen. Het stadion daar voldoet niet aan de vereisten voor Europese wedstrijden, waardoor Sjachtar voor die duels uitweek naar Warschau, Hamburg en Gelsenkirchen.
De Oekraïense sportjournaliste Daria Meshcheriakova woonde eerder in Eindhoven, ging terug naar haar land en moest toen weer vluchten. Foto Ruchama van der Tas
De wedstrijd in Eindhoven is voor Daria Meshcheriakova (35), sportjournalist voor het internationale medium Politico en de Oekraïense krant Tribuna, een goede gelegenheid om met collega’s uit Oekraïne af te spreken en eindelijk weer eens een voetbalteam uit haar vaderland aan het werk te zien.
Met haar voormalig partner woonde Meshcheriakova al eerder in Eindhoven. Daar raakte ze acht jaar geleden ook bevriend met landgenoot Oleksandr Zinchenko, toen een negentienjarig toptalent dat voor een jaar in zijn eentje naar PSV kwam – zonder iemand te kennen.
Nu is Zinchenko sterspeler van Oekraïne, het land waar Meshcheriakova naar terugkeerde en in maart 2022 weer ontvluchtte. Toen ze een week lang in haar badkamer voor Russische raketten schuilde, besloot ze te vluchten. Het voetbal in haar vaderland is sindsdien hard achteruitgegaan, vertelt ze in het Eindhovense stadsdeel Strijp, thuisbasis van PSV.
Sjachtar, als beste team, vertegenwoordigt nu heel het land
„Ons voetbal was erg gepolariseerd, voor 2014”, zegt Meshcheriakova. „Iedereen steunde de club uit zijn regio, het ging er fel aan toe. Maar door de oorlog zijn veel Oekraïners hun interesse voor voetbal, en sport in het algemeen, verloren. Ik ben van huis uit voor Zorya Luhansk, daar kom ik vandaan, maar bij Europese wedstrijden staan alle Oekraïners nu achter hetzelfde team. Sjachtar, als beste team, vertegenwoordigt nu heel het land.”
Versplinterde groep zonder honk
Soldaat Didenko en journalist Meshcheriakova zijn twee van de ongeveer duizend Sjachtar-fans die naar Eindhoven zijn afgereisd. Zo’n 250 Oekraïners zijn met de club meegegaan en hebben VIP-plekken, de overige 750 staan in het uitvak. Een groot deel woont niet meer in eigen land, ze zijn Oekraïne ontvlucht vanwege de oorlog.
Waar fans van bezoekende clubs in Nederland vaak in groepen arriveren en in groten getale samen optrekken, geldt dat niet voor de Sjachtar-supporters. Zij zijn een versplinterde groep zonder honk. In de kroeg waar Didenko zit, komen twee Duitsers uit Neurenberg binnen met oranje-zwarte Sjachtar-sjaals. Ze hebben afgesproken met twee Oekraïners die al twintig jaar in Toscane wonen voor hun werk en die ze ontmoet hebben bij een Sjachtar-wedstrijd.
Didenko schudt misprijzend zijn hoofd. Hijzelf draagt een trui van Stone Island, een merk dat populair is in fanatieke supporterskringen, en in zijn nek prijkt een tatoeage van een oud clublogo van Sjachtar Donetsk met twee grote, gekruiste hamers – een verwijzing naar de mijnwerkersstreek Donbas. Hijzelf is een ultra. Dat zijn extreem fanatieke supporters die vuurwerkacties en de confrontatie niet schuwen. „Die ga je hier verder niet zien. Zij vechten allemaal aan het front, om ons land te verdedigen. Voor welke club ze ook staan.”
Lees ook
De Oekraïense topclub Sjachtar Donetsk is al acht jaar op de vlucht voor geweld
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/wp-content/uploads/2023/04/web-2604binlach.jpg)
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data47868433-964cdb.jpg)
/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data124944124-3e40d4.jpg|https://images.nrc.nl/isQcHvr21iYtReyB5swrMKr2UYU=/1920x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data124944124-3e40d4.jpg|https://images.nrc.nl/P0hG7GishWvoMYMOXaSZlMIbYIk=/5760x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data124944124-3e40d4.jpg)
