Plagiaat van onderzoeker maakt doorbraak in supergeleiding ongeloofwaardig

Ophef Een enorme doorbraak in de natuurkunde berust op drijfzand. Supergeleiding is nog niet nabij.

Het opzienbarende artikel van de omstreden groep wetenschappers.
Het opzienbarende artikel van de omstreden groep wetenschappers.

In maart verscheen in Nature een publicatie die een enorme doorbraak claimde in de natuurkunde: supergeleiding bij kamertemperatuur in een materiaal dat niet samengeperst hoeft te worden bij een extreme druk. Supergeleiding onder die alledaagse omstandigheden is een heilige graal. Toch werd het artikel niet enthousiast ontvangen.

Veel vakgenoten zijn sceptisch omdat Nature nog geen half jaar geleden een artikel over supergeleiding door dezelfde groep terugtrok na beschuldigingen over datamanipulatie. Nu is daar de beschuldiging bijgekomen dat groepsleider Ranga Dias, van de University of Rochester, een groot deel van zijn proefschrift uit 2013 heeft geplagieerd.

Natuurkundigen dromen al decennia van een materiaal dat bij een ‘normale’ temperatuur elektriciteit kan geleiden zonder weerstand. Het zou elektriciteitskabels mogelijk maken die bijna zonder energieverlies stroom vervoeren en zwevende magneettreinen die enkel luchtweerstand ervaren. Op dit moment is supergeleiding alleen mogelijk bij extreem lage temperaturen, wat grootschalige toepassing in de weg staat.

Onder hoge druk

In 2020 leek deze droom binnen bereik te komen. De groep van Dias schreef in een artikel in Nature dat ze supergeleiding bij kamertemperatuur hadden gerealiseerd. Het materiaal dat ze gebruikten moesten ze daarvoor nog wel onder hoge druk zetten, maar collega’s waren enthousiast. Het was een belangrijke stap. Maar vorig jaar oktober trok Nature deze publicatie terug. De manier waarop de metingen in het artikel verwerkt en geanalyseerd waren, en de daardoor ook de resultaten, werden in twijfel getrokken. De auteurs van het artikel waren het unaniem oneens met deze terugtrekking. „We staan achter ons werk en het is experimenteel en theoretisch geverifieerd”, zei Dias erover tegen vakblad Science.

Onlangs zijn er nieuwe beschuldigingen van wetenschappelijk wangedrag bijgekomen. Diverse media, waaronder The New York Times en Physics Magazine, schreven de afgelopen maand dat grote delen van het proefschrift dat Dias voltooide bij Washington State University identiek waren aan een eerder proefschrift dat James Hamlin in 2007 schreef aan Washington University in St. Louis. Ook zou Dias een verkeerde voorstelling hebben gegeven van de data uit zijn proefschrift in een artikel dat hij in 2021 publiceerde in Physical Review Letters.

Identieke passages

Hamlin heeft nu met een collega het proefschrift van Dias zin voor zin doorgenomen. Ze ontdekten dat het werk minstens 6.300 woorden bevat – ongeveer 21 procent van het proefschrift – in passages die identiek zijn aan delen van 17 andere wetenschappelijke publicaties, meldde Science afgelopen week. Experts die deze analyse bekeken hebben, bevestigen tegenover Science dat het proefschrift zwaar geplagieerd is.

Inmiddels hebben meerdere onderzoeksgroepen geprobeerd de resultaten van het recente Nature-artikel te reproduceren. Dat is nog niet gelukt. Als je dat optelt bij de beschuldigingen over datamanipulatie en plagiaat is het niet gek dat de nieuwste claims van Dias over supergeleiding op weerstand stuitten.