N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
Kort geding Van Lienden had samen met zakenpartner Damme een kort geding aangespannen tegen verzekeraar HDI Global Specialty SE, die hun juridische kosten in andere zaken weigert te vergoeden.
Sywert van Lienden verlaat de rechtbank na de eerdere behandeling van het kort geding.
Foto Sem van der Wal / ANP
Verzekeraar HDI Global Specialty SE hoeft de juridische kosten die Sywert van Lienden en zijn zakenpartner Bernd Damme maken voorlopig niet te vergoeden. Dat heeft de rechtbank Rotterdam vrijdag geoordeeld in een kort geding. Van Lienden en Van Damme zijn verwikkeld in diverse rechtszaken, maar kunnen hun advocaten niet betalen.
Het duo had de rechtszaak aangespannen omdat de verzekeraar „bepaalde bijstand” niet wilde vergoeden. Volgens de rechter hebben ze niet kunnen aantonen dat ze „een spoedeisend belang hebben bij hun vordering”. De vordering is volgens de rechter „onvoldoende concreet” en zou niet aansluiten bij de bijzondere polisvoorwaarden van de verzekeraar. Verder wijst de rechtbank erop dat onder meer „concrete en onderbouwde gegevens over de actuele inkomsten- en vermogenspositie van [de] eisers ontbreken”.
Van Lienden en Van Damme zaten in het bestuur van een stichting die tijdens de pandemie mondkapjes voor de overheid regelde. Hoewel ze zeiden dat via hun non-profitstichting Hulptroepen Alliantie te doen, werd de miljoenendeal in werkelijkheid uitgevoerd via een commerciële bv, Relief Goods Alliance, waarvan ze zelf aandeelhouder waren. Sinds dit naar buiten kwam, hebben Van Lienden en Van Damme zich moeten verweren in verschillende civiele en strafrechtelijke zaken, met oplopende juridische kosten.
De wielrenners van de Tour de France rijden vandaag de Mont Ventoux op.Die legendarische berg werd voor sportredacteur Thijs Niemantsverdriet een vijand. In een ultieme poging zijn persoonlijke record te verbeteren, kwam hij zichzelf tegen. En zag hij hoe de wielersport ook voor recreanten onder druk van data en sociale media is veranderd.
Het is vijf uur. Vroeg om een flesje te geven, maar ik koester de stilte in de stad en het lief sabbelende kind. In het plantsoen loopt een man, formaat elke-dag-sportschool. Ook hij lijkt te genieten van een onbespied liefdevol moment. Zijn kat mag even van de lijn, en na een dikke knuffel een vrij rondje lopen.
Lezers zijn de auteurs van deze rubriek. Een Ikje is een persoonlijke ervaring of anekdote in maximaal 120 woorden. Insturen via [email protected]
Het staat nog niet in het woordenboek maar ‘femicide’ bestaat. Het is vrouwenmoord, gepleegd door een partner of ex-partner. En vaak liggen er al verschillende klachten bij de politie of Veilig Thuis over de dreiging die uitgaat van die partner. Het is een luguber patroon, dat vorige week opnieuw het leven lijkt te hebben gekost aan twee vrouwen.
Ongeveer elke twee weken wordt in Nederland een vrouw door een (ex-)partner om het leven gebracht, blijkt uit de Femicide Monitor van de Universiteit Leiden. Van de 448 vrouwen die van 2014 tot en met 2024 werden gedood, kwam 60 procent van de zaken als femicide in de boeken. 100 procent van de daders, staat er, is man.
Vorige week gebeurde het naar het zich laat aanzien twee keer. Eerst in Gouda, waar de 53-jarige Driekus K. zijn 39-jarige ex-vrouw doodschoot op straat. Hij had, zo blijkt, al eens dertien jaar in detentie gezeten wegens poging tot doodslag op een andere ex. Zijn werkwijze verschilde volgens het verslag van een ooggetuige amper: ook in Gouda verschuilde hij zich, droeg hij een verrekijker en vuurde hij kogels af op zijn ex die met haar kinderen over straat liep.
Een paar dagen later werd een 38-jarige vrouw in het Brabantse Vlijmen gedood in haar woning in het bijzijn van een klein kind; de politie arresteerde die dag haar vriend.
Dreigende femicide is, net als kindermishandeling en huiselijk geweld, niet altijd makkelijk te zien of te voorspellen. Je moet het wíllen zien en er werk van maken zoals burgemeester Huri Sahin van Rijswijk al twee jaar probeert te doen. Ze riep na twee gevallen van femicide in haar gemeente alle vrouwen op haar te mailen, als ze door hun partner of ex-partner in angst leven. Ze kreeg zestig berichten waarvan twintig „zeer urgente”. In een interview eind vorig jaar vertelde ze dat ze na een gesprek met een angstige vrouw die door haar man werd bedreigd, de politie er zelf bij haalde. De vrouw had tot dan toe te weinig hulp gekregen. „Ineens kon ze wél een awareness-systeem krijgen, een alarmknop waarmee je meteen contact met de meldkamer hebt.”
Elke vrouw die door een bezitterige of anderszins ontspoorde man wordt vermoord, is er één te veel. Gemiddeld 44 per jaar in Nederland is beschamend.
Een jaar geleden kondigde het tóen demissionaire kabinet een ‘plan van aanpak femicide’ aan dat ‘rode vlaggen’ opsomt die erop kunnen wijzen dat een man zijn vrouw of ex mogelijk gaat vermoorden: stalking, intieme terreur of bedreiging. Ook een vrouw die steeds verder wordt geïsoleerd door haar vriend en langzaamaan alle banden met familie en vrienden verbreekt, loopt risico, blijkt uit onderzoek.
Professionals en omstanders moeten die rode vlaggen herkennen, schreven de betrokken bewindslieden. Zoals ze kindermishandeling en ouderenmishandeling in grote campagnes onder de aandacht bracht, zou zo’n campagne voor femicide ook zinvol zijn. Het is essentieel dat de politie en hulpverleners vrouwen serieus neemt die zulke klachten melden. En dat er plek is in het blijf-van-mijn-lijfhuis.
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/wp-content/uploads/2022/11/sywert-van-lienden-en-zakenpartner-bernd-damme-eisen-vergoeding.jpg)
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/wp-content/uploads/2022/09/web-1609binstichting01.jpg)
