Zuid-Koreanen zijn door afschaffen traditionele leeftijdssysteem plots een of twee jaar ‘jonger’

Zuid-Korea Het Aziatische land gebruikt vanaf juni enkel nog het internationale leeftijdssysteem. Volgens de traditionele telling was een baby die op 31 december werd geboren, op 1 januari niet twee dagen, maar twee jaar oud.
Een Koreaanse man toont zijn inmiddels afgeschafte Koreaanse en internationale leeftijd.
Een Koreaanse man toont zijn inmiddels afgeschafte Koreaanse en internationale leeftijd. Foto Cat Barton/Focus

De Zuid-Koreaanse president Yoon Suk-yeol is in eigen land sinds woensdag niet langer 64 maar 62 jaar oud. Regisseur Bong Joon-ho (Parasite, Snowpiercer) mag dit jaar, net als twee jaar geleden, 53 kaarsjes uitblazen. En stervoetballer van Tottenham Hotspur Son Heung-min zal, wanneer hij weer eens afreist naar zijn geboorteland, daar voor het eerst dezelfde leeftijd hebben als in zijn woonplaats Londen (30 jaar).

Zuid-Korea is woensdag overgegaan van de oorspronkelijk Chinese traditionele telling naar de internationaal gangbare methode om leeftijden te bepalen. Het oude leeftijdssysteem hield in dat je bij je geboorte één jaar oud bent. Reden: bij je geboorte heb je al negen maanden in de baarmoeder doorgebracht. Voor het gemak rondden Koreanen dit af naar een jaar. Vervolgens werd je in Zuid-Korea niet een jaar ouder op je verjaardag, maar met Nieuwjaar.

Lees ook: Hoe een baby van een dag oud in één nacht twee jaar kan worden

Een baby die op 31 december werd geboren, was in Zuid-Korea op 1 januari dus niet twee dagen, maar twee jaar oud. Hun verjaardagen vierden Koreanen overigens niet collectief op Nieuwjaarsdag, dat deden ze op hun geboortedag – de dag die al in hun paspoort stond.

Zuid-Koreanen die dit jaar al jarig zijn geweest, worden door de invoer van de internationale leeftijdsmethode één jaar ‘jonger’. Yoon Suk-yeol, Bong Joon-ho en Son Heung-min, die hun verjaardag dit jaar nog moeten vieren, zijn plotseling twee lentes jonger.

Niet van deze tijd

De oude telling stuitte op steeds meer weerstand, zowel onder de bevolking – 86 procent van de Koreanen wilde overgaan op de internationale leeftijd – als in de politiek. Het systeem was volgens hen in een geglobaliseerde wereld niet meer van deze tijd en zorgde bovendien voor onenigheid, onduidelijkheid en verwarring. Want: in het dagelijks leven, bijvoorbeeld op de werkvloer, was de traditionele manier van tellen weliswaar gebruikelijk, maar sinds de jaren zestig vermeldden juridische en medische documenten in het Aziatische land de internationale leeftijd wél al.

Zodoende liep er jarenlang een rechtszaak over het zogeheten piekloonsysteem. Dit systeem hield in dat het loon van oudere medewerkers richting hun pensioen stap voor stap omlaag ging. Maar: welke leeftijd moest daarvoor worden gebruikt, de internationale of de traditionele?

Dat de twee leeftijdssystemen tot vandaag naast elkaar bestonden, kwam soms juist goed van pas. Koreanen konden, om indruk te maken met een oudere leeftijd, het traditionele systeem gebruiken. Zag je je jeugd juist aan je voorbij trekken? Dan bood de internationale telling een uitweg. Dit ‘leeftijdssjoemelen’ kende ook risico’s: Koreanen spreken mensen die ouder zijn doorgaans namelijk op een andere manier aan dan jongere metgezellen.

Telsysteem

Voor de aanschaf van alcohol hanteerde Zuid-Korea overigens al een telsysteem, dat sterk lijkt op de internationale leeftijdstelling. Om alsnog een flesje soju te kunnen kopen moesten ook jongeren in Zuid-Korea een valse identiteitskaart gebruiken. Of het aan een meerderjarige vriend of familielid vragen.

President Yoon Suk-yeol, die op 10 mei werd beëdigd, wil met het gebruiken van het internationale systeem dat geschillen zoals bij het piekloonsysteem verleden tijd zijn. Het parlement was het daar in december mee eens: toen werd al ingestemd met een wetsvoorstel. Yoon weet zodoende snel een verkiezingsbelofte in te lossen – tientallen jaren nadat Noord-Korea het systeem al in de prullenbak gooide.