N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
Iedereen leest Op deze plek schrijft NRC over de populairste boeken van dit moment. Deze week: de boekenserie Valerie Lane van Manuela Inusa over een winkelstraatje in Oxford.
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data96286344-0fe75f.jpg)
Het is even schrikken: in het 23ste seizoen van de Britse misdaadserie Midsomer Murders komen opeens dragqueens voor die de jaarlijkse dominotraditie in een dorpje komen verstoren. Gelukkig werd er wel gemoord. Je verwacht de burgerlijke inspecteur Barnaby met zijn vrouw, hond en kind in een dorp waar iedereen in landhuizen woont of in schattig lage oude huisjes. Moorden zijn er gekoppeld aan erfenissen rondom oud geld of aan dorpstradities die verstoord worden. Maar nu dus ook dragqueens die de dominoliefhebbers verslaan.
Voor wie dat niet goed aankan, is er een alternatief: de boekenserie Valerie Lane van Manuela Inusa over een winkelstraatje in Oxford waar vijf vriendinnen vijf winkeltjes hebben (om verwarring te voorkomen hebben ze de winkeltjes naar zichzelf genoemd: Laurie is de baas van Laurie’s Tea Corner, Phoebe is van Phoebe’s Gift Shop, Keira leidt Keira’s Chocolates, Susan heeft Susan’s Wool Paradise en Ruby is de eigenaresse van Ruby’s Antiques & Books). Het leven is er een bloemenzee en iedereen is lief. In het slotdeel Het kleine straatje met het grote hart hebben ze allemaal hun liefde gevonden, zijn alle mannen nog even verliefd op hun vrouw, zijn de kinderen schattig en wie geen kind heeft krijgt er binnenkort eentje. Het grote drama van deze laatste aflevering (in de vorige delen werden al die liefdes gevonden en de baby’s gemaakt) is het overlijden van de lieve, warme, glimlachende 91-jarige Esther Witherspoon. Geen moord, gewoon ouderdom.
De meest basale emoties worden uitgelegd: een begrafenis zal wel een zware dag worden, tranen druppelen uit ogen, huwelijksaanzoeken gebeuren op een knie (door de man uiteraard) en als er gelachen wordt houdt iemand echt z’n buik vast. Ook aan vooroordelen geen gebrek: mooie mannen hebben lange wimpers en een lesbische vrouw (die uiteraard in een ander straatje woont) is vegan en draagt ecologische hobbezakken. En als iemand de luchthaven van Londen verlaat valt haar meteen de Britse geur op: regenbuien gecombineerd met orchideeën en mandarijnenkwarktaart. Op zo’n moment verraadt zich dat Inusa een Duitse en geen Engelse is.
Aan vooroordelen geen gebrek: de lesbische vrouw is vegan en draagt ecologische hobbezakken
Inmiddels lezen we veel Engelse fictie, en steeds minder Nederlandse of vertaalde fictie, bleek uit de cijfers die vorige week bekend werden over de boekverkoop in 2022. Het is niet te hopen dat uitgeverij Boekerij denkt de verkoopdaling van alle niet Engelstalige fictie te keren met Duitse romantische fictie in Engelse sfeer onder de noemer ‘de nieuwe feelgoodserie’. Zoveel leegheid als in dit boek – zowel wat het verhaal betreft als de emoties rondom dood, huwelijksaanzoek en zwangerschap – kan namelijk voor niemand goed zijn. Het is natuurlijk niet verplicht om een beetje diepgang te zoeken, en ook niet om als schrijver de vinger aan de pols te houden met de realiteit. Maar dat de feelgoodserie van Inusa wat de tijdgeest betreft is ingehaald door Midsomer Murders, verklaart waarom dit deel maar één week in Besteller top 60 van de CPNB stond. Er zijn namelijk grenzen.
