Het dodental van de antiregeringsprotesten in Kenia op maandag is opgelopen tot 31. Dat meldde de Keniaanse nationale mensenrechtenorganisatie (KNCHR) dinsdag.
Het is het hoogste aantal doden op één dag sinds het uitbreken van de demonstraties eerder dit jaar. In de laatste twee weken werden meer dan vijftig Kenianen gedood door politiegeweld. Nog eens 107 mensen raakten gewond en zeker 532 Kenianen werden maandag gearresteerd. Volgens mensenrechtenorganisatie ICJ Kenia braken maandag in 20 van de 47 provincies van Kenia demonstraties uit.
Het is al langer onrustig in het Oost-Afrikaanse land. Het ongenoegen van een grote groep jonge, hoogopgeleide, werkloze Kenianen over de zittende regering-Ruto groeit. De demonstranten noemen zich Gen Z, verwijzend naar de demografisch benaming Generatie Z: Kenianen geboren tussen 1997 en 2012.
De protesten tegen Ruto krijgen een steeds grimmiger karakter. Dat komt niet door de demonstranten, die goeddeels geweldloos betogen, maar door het harde optreden van de overheid. De politie werkt samen met ingehuurde oproeikraaiers uit de sloppenwijken. Die zogenaamde ‘goons’ ontvangen 15 euro per dag om de jonge betogers aan te vallen met machetes, stokken en speren en trekken samen met de politie op wanneer de agenten scherp schietend in de aanval gaan tegen de demonstranten.
‘Shoot to kill’
Die woede werd vorige week zichtbaar toen een menigte tijdens een begrafenis van Albert Ojwang, een bloggende Gen Z-jongere, naar een politiebureau trok en dit in vlammen zette. In dat politiebureau was Ojwang begin juni gevangengezet omdat hij een kritische tweet had geschreven over een politiefunctionaris. Later werd hij in de gevangenis vermoord.
Naar aanleiding de bestorming van het politiebureau gaf De Keniaanse minister van Binnenlandse Zaken Kipchumba Murkomen een ‘shoot to kill’ order. Daarbij verkondigde hij openlijk dat de politie het recht had om demonstranten te beschieten in de buurt van politiebureaus.
Het is opvallend hoe hardnekkig de protesten tegen Ruto zijn, in heel het land. Met toenemend politiegeweld, zoals ontvoeringen van jongeren door geheimagenten, probeert de president de golf van woede onder de roerige jeugd te onderdrukken. Hoewel daarbij steeds meer slachtoffers vallen, lijkt dit harde optreden de onvrede alleen maar aan te wakkeren.
