Voor een afgesneden duimtop riskeren Filippijnen en VS geen oorlog

Posted on by admin

Gewapend met messen, machetes en een hakmes bestormde de bemanning van de Chinese kustwacht deze maand de boten van hun Filippijnse collega’s. Ze staken gaten in de rubberboot en zwaaiden hun machetes zo wild dat een van de Filippijnse bemanningsleden, die zijn hand ter afwering omhoog hield, het topje van zijn duim kwijtraakte. „De Chinezen zijn aan boord gegaan. Ze hebben wapens en apparatuur ingenomen, zelfs de smartphones van de Filippijnse bemanning,” verklaarde de Filippijnse legerwoordvoerder Romeo Brawner twee dagen later aan het Japanse Nikkei Asia.

De Filippijnse kustwachtboten waren op weg naar een legerpost op de Second Thomas Shoal, een rif bij de Spratly eilanden dat volgens internationale afspraken in Filippijnse wateren ligt. Op door de Filippijnen vrijgegeven beelden is de paniek van de bemanning van de Filippijnse kustwacht afgelopen 17 juni goed hoorbaar in het geschreeuw.

Dat de bemanning zich zou moeten verweren tegen de Chinese kustwachtschepen lag wel in de lijn der verwachting. Al maanden belegeren Chinese schepen de legerpost op de Second Thomas Shoal. Ze belemmeren er de bevoorrading van de Filippijnse troepen die zijn gestationeerd op de Sierra Madre, een oud deels gezonken oorlogsschip op het rif. China claimt namelijk grote delen van de Zuid-Chinese Zee, die volgens internationale verdragen binnen Filippijns, Vietnamees en Maleisisch grondgebied vallen. Sinds het aantreden van de Filippijnse president Marcos in 2022 is het karakter van de Chinese intimidatie op de Zuid-Chinese Zee grimmiger van aard geworden.

Feller verdedigen

Dat ontkent China zelf in alle toonaarden. Het handelen van de eigen kustwacht op 17 juni werd door de Chinese minister van Buitenlandse Zaken omschreven als „nodig en rechtmatig”.

De toegenomen Chinese agressie plaatst de Filippijnen voor een dilemma. Feller verdedigen of juist terughoudend blijven? Want bij een escalatie is het land volledig aangewezen op de hulp van de Verenigde Staten. De landen hebben sinds 1951 een wederzijds militair verdedigingspact. Maar het is onduidelijk onder welke omstandigheden dit pact in werking treedt.

En daar maakt China gebruik van. De meeste analisten stellen dat de Chinezen willen ‘winnen zonder te vechten’. China past namelijk zogenaamde ‘gray-zone’ tactieken toe. Om het Zuid-Chinese zeegebied zoveel mogelijk te domineren, maken ze gebruik van agressieve aanvals- en intimidatiemethoden die niet als militair beschouwd worden. Zo kunnen ze, als de Filippijnen kiezen voor een conventionele gewapende verdediging, het Zuidoost-Aziatische land beschuldigen van het initiëren van een gewelddadig conflict.

Conflict tussen Chinezen (op zwarte boot) en de Filippijnse kustwacht (op grijze boten) op 17 juni.
Videobeeld verstrekt door Filippijnse overheid/AFP

Escalatie voorkomen

Ook de Filippijnen willen escalatie voorkomen. President Marcos waakt ervoor China openlijk te beschuldigen van militair handelen. Andersom wil hij China geen munitie geven om de Filippijnen daarvan te beschuldigen. Hij benadrukt dat de Filippijnen zichzelf verdedigen binnen de kaders van het internationaal recht. „Te midden van intense provocatie hebben we standgehouden,” zei hij recent in een toespraak tegen Filippijnse troepen. „We blijven kalm en zijn vreedzaam. Maar deze houding moet niet verward worden met berusting.” Met andere woorden: We lokken niet uit en geven niet toe aan intimidatie.


Lees ook

Een roestend schip moet China op afstand houden

Een schip van de Chinese kustwacht probeert een bevoorradingsboot voor Second Thomas Shoal te blokkeren.

Intussen is het voor de Filippijnen steeds moeilijker om de Chinese agressie te beteugelen. Niet alleen dwarsboomt China de bevoorrading van Filippijnse troepen op de Sierra Madre, ook vissers wordt het moeilijk gemaakt hun werk te doen. Het leidt tot discussie over de aanpak. In de Singaporese krant The Straits Times vraagt de Filippijnse militaire expert Collin Koh zich openlijk af of de Filippijnse aanpak te terughoudend is. Neemt de Chinese agressie juist toe, omdat de Filippijnen zich te veel inhouden? De Filippijnse veiligheidsanalist Don McLain Gill, verbonden aan De La Salle Universiteit in Manilla, denkt van wel. Hij is van mening dat een stevigere verdediging de Chinezen juist op afstand zal houden en pleit voor een uitgebreidere en beter getrainde Filippijnse kustwacht.

Andere analisten, waaronder politicoloog Richard Heydarian, vrezen dat als de Filippijnen niet feller van zich afbijten, China de Spratley eilanden en andere delen binnen de Filippijnse grenzen zullen innemen. Heydarian roept de VS op om duidelijker te maken wanneer het verdedigingspact in werking treedt, zodat er een sterkere afschrikkende werking vanuit gaat. En omdat andere zuidoostaziatische landen die te maken hebben met Chinese agressie, kiezen voor een stillere aanpak en geen militaire hulp aan de Filippijnen overwegen, moeten de Filippijnen steun zoeken bij landen als India en Nieuw-Zeeland, schrijft hij in het Japanse Nikkei Asia.

VS zijn terughoudend

Volgens president Marcos treedt het wederzijdse verdedigingspact in werking zodra een Filippijnse militair bij een confrontatie met Chinese militairen wordt gedood. De VS blijven daarentegen onduidelijk over de exacte interpretatie van het pact. Zij willen koste wat kost voorkomen dat ze een extra oorlogsfront moeten onderhouden, zegt Rahman Yacoob, defensie-expert van het Australische Lowy Instituut tegen The Straits Times. „De VS voorzien Oekraïne van wapens, ze zijn betrokken bij conflicten in het Midden-Oosten en de Amerikaanse marine heeft haar handen vol in de Rode Zee.” En de Chinezen weten dat natuurlijk ook.

Vooralsnog kiezen de Filippijnen voor Realpolitik. In de hoop op een diplomatieke oplossing kondigde Enrique Manalo, de Filippijnse staatssecretaris van Buitenlandse zaken, afgelopen dinsdag aan dat de Filippijnen zich voorbereiden op gesprekken met China over het conflict in de Zuid-Chinese Zee. De aankondiging werd gevolgd door een oproep aan China van de Filippijnse topambtenaar Arsenio Balisacan om vooral in de Filippijnen te investeren. „Zelfs te midden van alle spanningen op zee,” benadrukte hij tijdens een persgesprek in Tokyo. „We keuren de agressieve handelingen van China ten zeerste af. Maar we hopen dat we de economische banden kunnen scheiden van de politieke situatie.” Want ondanks alles is China nog steeds de belangrijkste handelspartner van de Filippijnen. In 2023 goed voor 41 miljard dollar. Ter vergelijking, de handel met de VS bedroeg 21 miljard dollar.




Related Posts

Orbáns ‘Patriotten-groep’ wil samen met PVV de oppositie in Europa gaan aanvoeren

De warme betrekkingen waren er al jaren. Maar dit is nieuw: ook in het Europarlement zijn Viktor Orbán en Geert Wilders voortaan bondgenoten. Vrijdagavond maakte de PVV-leider bekend dat zijn partij (met straks zes Europarlementariërs) zich aansluit bij de nieuwe Europese fractie die de Hongaarse premier wil oprichten: Patriotten voor Europa.

De timing van de bekendmaking viel op: juist vrijdag zorgde Orbán binnen Europa voor grote commotie, door een onverwacht bezoek te brengen aan de Russische president Vladimir Poetin in Moskou. Met het bezoek, door Orbán zelf een „vredesmissie” genoemd, zette hij de verhouding met Europese partners – niet voor het eerst – onder hoogspanning. Vanuit Brussel en tal van EU-landen klonk keiharde kritiek. Maar ondertussen toont zijn gestaag groeiende nieuwe Europese fractie óók dat er binnen de EU een aan invloed winnende groep partijen is die zich maar al te graag wél met hem verbindt.

De precieze samenstelling en koers van de nieuwe Patriotten-groep is nog onzeker. Maar dit werd de afgelopen dagen al wel duidelijk: het isolement van Orbáns Fidesz-partij – na het vertrek in 2021 uit de Europese christen-democratische fractie EVP – is voorbij. En ook: Orbán ziet kansen in een nieuwe samenwerking met radicaal-rechtse partijen, die op hun beurt geen problemen hebben met zijn Rusland-vriendelijke koers.

Vox, FPÖ, Chega, ANO ook lid

Orbán kondigde zijn nieuwe groep vorige week zondag aan, in samenwerking met de Oostenrijkse FPÖ en het Tsjechische ANO van oud-premier Andrej Babis. Later die week maakte ook de Portugese partij Chega bekend zich aan te sluiten. Vrijdag volgde naast de PVV ook de Spaanse ultraconservatieve partij Vox, die tot dat moment aangesloten was bij de radicaal-rechtse ECR-fractie van onder meer de Italiaanse premier Giorgia Meloni.

Zo krijgt de samenstelling van de nieuwe Patriotten-groep steeds duidelijkere contouren en blijkt het in elk geval deels een hergeboorte van de bestaande Identiteit en Democratie-groep, waarbij de FPÖ, PVV en Chega tot voor kort zaten. Deze maandag sluit zeer waarschijnlijk ook het Franse Rassemblement National van Marine Le Pen zich bij de nieuwe Patriotten-groep aan, net als naar verwachting de Italiaanse Lega, het Vlaams Belang en radicaal-rechtse partijen uit Denemarken en Estland.

Al die partijen werkten eerder al samen in de ID-groep, die daarmee nu dus een nieuwe naam lijkt te krijgen én wordt uitgebreid met de partijen van Orbán, Babis en met Vox. Dat betekent allereerst een flinke groei: als alle genoemde partijen zich inderdaad aansluiten, zal de nieuwe Patriotten-fractie de op-twee-na-grootste in het Europarlement worden. Daarmee komen ze vóór de radicaal-rechtse ECR-fractie van Meloni en vóór de liberale fractie.

Risico op verdeeldheid blijft

Maar daarnaast is het ook een ‘rebranding’. De ID-groep werd gekenmerkt door ophef en twist, wat recent leidde tot een breuk met de Duitse partij Alternative für Deutschland (AfD). Vooral Le Pen wil de associatie met die bij beïnvloedingsschandalen betrokken Duitse partij koste wat kost voorkomen. Grote verliezer van de herschikking lijkt dan ook de AfD, die al liet weten zich niet bij de Patriotten aan te sluiten en daarmee waarschijnlijk geïsoleerd achterblijft.

De verdeeldheid van radicaal-rechts in het EP blijft daarmee in stand: ook omdat de fractie van Meloni duidelijk afstand houdt tot de nieuwe Patriotten. En ook bínnen de Patriotten zal over tal van onderwerpen twist blijven bestaan: een analyse van NRC liet eerder al zien dat de ID-groep bovengemiddeld verdeeld was en bijvoorbeeld partijen als Lega en RN het zeer vaak oneens zijn. Bovendien blijkt het in het Europarlement waar centrumpartijen nog altijd een meerderheid hebben, vaak sowieso lastig als radicaal-rechtse groep invloed uit te oefenen.

Dat laatste is dan ook niet het doel van de nieuwe ‘Patriotten’-samenwerking, schreef Daniel Hegedüs, als rechtsstaat- en Centraal-Europa-deskundige verbonden aan The German Marshall Fund, eerder deze week in een analyse op de nieuwssite EUobserver. Orbán probeert met zijn groep volgens hem veeleer invloed te krijgen in de ministerraden van de EU – en nu steeds meer radicaal-rechtse partijen in de EU (mee)besturen groeit de kans dat hij daarin slaagt.

Tel je alle EU-landen waar dat het geval is bij elkaar op, dan heb je nu immers al bijna een zogeheten ‘blokkerende minderheid’ waarmee je besluiten kunt tegenhouden. Zeker omdat bijvoorbeeld de Tsjechische en Oostenrijkse partijen in de Patriotten-groep hoog scoren in peilingen voor naderende verkiezingen, en hun invloed dus kan groeien.

Lees ook

Radicaal-rechts stemt in Europarlement vaak verdeeld, blijkt uit analyse van het stemgedrag

Marine Le Pen van Rassemblement National (midden) verscheen in 2015 samen met Giorgia Meloni (Fratelli d'Italia) op de Italiaanse televisie.

Meer Europese coördinatie tussen de radicaal-rechtse partijen op specifieke thema’s kan hen zo helpen bepaalde prioriteiten te verwezenlijken, denkt Hegedüs. „De Patriotten-groep is bedoeld om populistische oppositie tegen bepaalde laaghangende vruchten van de Europese politiek, zoals immigratie, de vergroening van de Europese landbouwsector of het voorgestelde verbod op verbrandingsmotoren, te bundelen en die oppositie-politiek uit te buiten voor binnenlandse politieke doeleinden.”


Nieuwe Britse premier Starmer maakt einde aan omstreden Rwanda-deal: ‘plan dood en begraven voor het begon’

De vrijdag aangetreden Britse premier Keir Starmer heeft zaterdag bevestigd dat zijn regering niet verder zal gaan met de omstreden Rwanda-deal. Dat melden diverse Britse media. Keir noemde het plan van de vorige regering „dood en begraven voordat het begon”.

De conservatieve regering van Starmers voorganger Rishi Sunak sloot een overeenkomst met Rwanda om asielzoekers die in bootjes arriveerden in het Verenigd Koninkrijk naar het Afrikaanse land te sturen. Deze maand zou het eerste vliegtuig met asielzoekers naar het Afrikaanse land worden gestuurd, maar dat gaat nu niet meer door.

Starmer noemde het plan in een toespraak een „gimmick”. Volgens hem heeft het nooit een afschrikkende werking gehad, maar werkte het „bijna het tegenovergestelde”. „Iedereen is tot de conclusie gekomen dat de kans om ooit naar Rwanda gestuurd te worden zo klein was, minder dan 1 procent, dat het nooit als afschrikmiddel heeft gewerkt. Ik ben niet bereid door te gaan met gimmicks die geen afschrikkende werking hebben”, aldus Starmer.

Het afschaffen van het Rwanda-plan was een verkiezingsbelofte van Starmer. Hij wil mensensmokkelaars aanpakken die migranten helpen bij de oversteek naar het VK. Ook wil hij dat er een nieuwe elite-eenheid voor grensbewaking komt.

De Labour Partij van de 61-jarige Starmer won de Britse parlementsverkiezingen van donderdag met een grote meerderheid. De Conservatieve Partij van voormalig premier Sunak leed het grootste verlies uit de geschiedenis van de partij. De Conservatieven waren al veertien jaar aan de macht in het Verenigd Koninkrijk. Vrijdag kondigde Sunak aan te vertrekken als partijleider.

Lees ook

Rwanda wacht al twee jaar op asielzoekers uit het VK

Het Hope Hostel in Kigali is klaar om asielzoekers uit het Verenigd Koninkrijk te ontvangen.


Democraten zijn na nieuw optreden Biden niet gerustgesteld: ‘Joe, je hebt het geweldig gedaan, maar je trekt ons allemaal naar de afgrond’

In de gymzaal waar president Joe Biden vrijdag zorgen over zijn ouderdom en mentale gezondheid moet wegnemen, staat op de wit gesausde bakstenen muur, onder een basketbalhoepel: „Andere mensen hadden misschien geen hoge verwachtingen van mij, maar ik had hoge verwachtingen van mezelf.”

De zaal in Madison is gevuld met zo’n driehonderd actieve Democraten die Biden in 2020 hielpen de cruciale staat Wisconsin te winnen en nu twijfelen. Niet of zij opnieuw op hem zullen stemmen: elke Democraat kan in november op hen rekenen. Maar of ze erin slagen voldoende ook minder betrokken kiezers voor hem te enthousiasmeren. Of het lukt om met Joe Biden opnieuw Donald Trump te verslaan.

„We nemen een risico met hem en een risico zonder hem”, zegt Dave Hall (73), een „substantiële geldschieter” van de statelijke partijafdeling vooraf. „Ik ben heel erg zenuwachtig: over deze toespraak en over de toekomst.”

Ik ben heel erg zenuwachtig: over deze toespraak en over de toekomst

Dave Hall
Democratisch donateur in Wisconsin

Biden (81) probeert al een week de brand te blussen na een desastreus debat tegenover Trump (78), waarin hij meermaals verstrikt raakte in zijn eigen redeneringen. Hij keldert in verschillende peilingen tot een schijnbaar onoverbrugbare achterstand van zes punten op Trump. Columnisten, donateurs en partijgenoten roepen hem op zijn kandidatuur in te trekken en plaats te maken voor een jongere kandidaat. Democraten in Madison zoeken vooral antwoord op de vraag die oud-Huisvoorzitter Nancy Pelosi hardop stelde. Was Bidens incoherente en incompetente debatoptreden „een gebeurtenis of een toestand?”

Nu niet ‘plotseling schakelen’

Olivia Hietpas (19), studente aan de plaatselijke universiteit, is „niet bezorgd, maar nieuwsgierig” naar Bidens presentatie. „Ik hoop verbetering te zien”, zegt ze eufemistisch. Ze had liever vanaf het begin van de campagne een jongere kandidaat gehad. „Beide presidentskandidaten staan nogal ver af van jonge kiezers zoals ik. En ze zijn allebei op hun eigen manier ongeschikt.” Maar zij accepteert dat een zittende president in principe altijd aanspraak maakt op nog een termijn. Bovendien heeft niemand van enig gewicht Biden uitgedaagd in de voorverkiezingen.

Hietpas vindt het sowieso te laat om hem vier maanden voor de verkiezingen in te wisselen voor een andere presidentskandidaat. „Als we Biden nu de rug toekeren raakt de partij verdeeld. Niemand weet wat er gebeurt als we plotseling schakelen.”

De meeste Democraten hier praten liever niet over Bidens optreden in het debat en de twijfel over zijn kandidatuur en mentale gesteldheid. Sommigen hebben niet eens gekeken. Anderen erkennen, net als Biden, dat het een slechte avond was. Maar ze willen benadrukken dat Donald Trump constant loog.

Lees ook

Dilemma voor Democraten na dramatisch debat: is het al te laat om Biden nog te wisselen?

Met een korte toespraak tijdens een Onafhankelijkheidsdagviering op het zuidelijke gazon van het Witte Huis probeerde president Joe Biden donderdag de groeiende twijfels over zijn mentale gestel weg te nemen.

„Laten we ons alsjeblieft richten op het echte gevaar voor de democratie en onze rechten”, zegt Lynn Dahl (66). „Ik ben hier om de president te laten zien dat we achter hem staan.” Praten over Bidens falen is „vervelende afleiding”, vindt ook Goodwill Obieze (29). Alleen Biden zelf beslist wanneer hij te oud is. „Ik vertrouw erop dat hij de juiste keuze zal maken”, zegt James Mack (69).

Speculaties na een ‘debatje’

Één van Bidens vaste slogans luidt: „Vergelijk me niet met de Almachtige, maar met het alternatief.” Hij mag een imperfecte kandidaat zijn, maar rekent erop dat de meeste Amerikanen zijn Republikeinse tegenstander kwaadaardiger vinden. Door zijn debatdebacle overwegen Democraten nu kort voor de verkiezingen echter een intern alternatief: op de partijconventie medio augustus een andere kandidaat naar voren schuiven – al is onduidelijk wie.

Biden probeert in Madison de groeiende twijfels over zijn fitheid weg te nemen. „Ik kan jullie vertellen: ik ben kandidaat en ik ga weer winnen.”
Foto Scott Olson/Getty/via AFP

Wanneer Biden in Madison het podium opkomt, in korte maar kordate stappen en met een grote grijns, is meteen duidelijk dat hij niet van plan is zich opzij te laten schuiven. „We hadden vorige week een debatje. Ik kan niet zeggen dat het mijn beste optreden was”, begint hij. „Sindsdien is er veel speculatie: wat gaat Joe doen? Blijft hij in de race? Stapt hij eruit? Ik kan jullie vertellen: ik ben kandidaat en ik ga weer winnen.” Het publiek applaudisseert, joelt en roept „let’s go Joe!”, „nog vier jaar!” en „get back up!”

Biden hapert een paar keer, verwart een miljard met een biljoen, en zegt Trump „in 2020 opnieuw” te zullen verslaan. Maar verder leest hij energiek en goed gemutst keurig van zijn teleprompter. Achteraf schudt hij handen en maakt selfies met het liedje I Won’t Back Down van Tom Petty op repeat.

Er is opluchting, maar ook gelatenheid. Dit ene optreden zal Bidens campagne niet redden. „Ik ben iets minder zenuwachtig”, zegt Dave Hall achteraf. „Maar niet gerustgesteld.”

Gevraagd naar wie – mocht Biden al dan niet vrijwillig terugtreden – een goed alternatief zou zijn in november, is Hall de enige die Gretchen Whitmer noemt, de gouverneur van Michigan.

Verder zeggen tien Democraten in Madison dat vicepresdient Kamala Harris de onvermijdelijke opvolger is. „Zij heeft jaren met hem ervaring opgedaan en is al onderdeel van de campagne”, zegt Olivia Hietpas. „Haar passeren zou „volstrekt onacceptabel zijn”, zegt James Mack.

Kiezers ‘zullen thuisblijven’

Millard Eisler (74) heeft een pragmatischer reden. „Zwarte vrouwen zijn de allerbelangrijkste kiezers van de Democraten en die zullen haar steunen, dus we kunnen niet om haar heen”, aldus Eisler. „Wat niet betekent dat zij de beste kandidaat zou zijn. Maar alles lijkt nu beter dan Biden. Naast een nieuwe kandidaat is Trump de enige verwarde oude man.”

Alles lijkt nu beter dan Biden. Naast een nieuwe kandidaat is Trump de enige verwarde oude man

Millard Eisler
bezoeker Biden-rally

Eisler is al zijn hele leven betrokken bij de Democratische Partij en toen hij afgelopen weekend, meteen na het debat, in Madison langs de deuren ging om met onregelmatige kiezers over de verkiezingen te praten, kreeg hij steeds te horen: „We haten Trump, maar Biden is simpelweg te oud om nog vier-en-een-half jaar aan de macht te zijn.” Eisler verwacht dat veel van deze ‘double haters’ thuisblijven.

Hij zat tijdens Bidens toespraak achter hem en zag „een oude man vol integriteit, toewijding en passie”. Eisler: „Maar het is teleurstellend dat zijn staf hem niet vertrouwt, of dat hij zelf te onzeker is, om een toespraak van nog geen twintig minuten vol teksten die hij al jaren herhaalt uit zijn hoofd te doen.”

Hij hoopt dat de Democratische leiders in het Huis van Afgevaardigden en de Senaat komende week met Biden gaan praten om hem te vertellen dat de Democraten niet alleen het Witte Huis, maar ook het Congres dreigen te verliezen – met alle gevolgen voor wetgeving en rechtersbenoemingen van dien. „Joe, je hebt het geweldig gedaan, maar je trekt ons allemaal naar de afgrond.”

Als Biden het podium opkomt, houdt een jonge man vlakbij Eisler een papier omhoog met de handgeschreven tekst: „Geef de fakkel door, Joe.” Buiten staan demonstranten met vergelijkbare teksten.

Locatie geheim gehouden

Annaliese Collier (29), in een trui die oproept tot een staakt-het-vuren voor Palestina, houdt een bord vast met: „Red je nalatenschap. Stap eruit.” Het was voor haar een hele klus om te vinden in welke school Biden vandaag zou spreken, want locaties waar hij verschijnt worden in verband met het risico op pro-Palestina demonstraties en verstoring door Republikeinen angstvallig geheimgehouden.

Collier is „doodsbang voor een nieuw Trump-presidentschap” en vreest dat Biden dat niet meer kan voorkomen. „Ik haat hem niet. Als het moet, zal ik op Biden stemmen. Maar we kunnen nu nog aan de rem trekken en hem vervangen door maakt niet uit wie.”

Biden weet lang niet iedere Democratische kiezer in de zaal te overtuigen. „Moet deze man onderhandelen met Congresleden en buitenlandse machthebbers?”, vraagt twintiger Bjorn Hauge zich af.
Foto Saul Loeb/AFP

Naast haar staat Bjorn Hauge (27) met aan A4’tje: „We houden van je, maar je bent onbekwaam.” Hij is een stuk feller en weet nog niet zeker of hij in november zeker op de Democraat gaat stemmen. „Biden is gewoon niet capabel genoeg voor de belangrijkste zaken”, zegt hij. „Moet deze man onderhandelen met Congresleden en buitenlandse machthebbers? Is hij in staat midden in de nacht een nationale veiligheidscrisis te managen?” Hauge verafschuwt Trump. „Maar de Democraten leggen nooit rekenschap af als we niet dreigen om onze stem te onthouden.”

Biden heeft misschien nog steeds hoge verwachtingen van zichzelf, maar hij kan niet zomaar verwachten dat kiezers hem in november een tweede termijn toevertrouwen.