Vervlochten verhalen in sterk verbeterd tweede deel Octopath Traveler

Recensie

Media

Game In Octopath Traveler II zijn de gevechten boeiender en de verhalen beter op elkaar afgestemd dan in het origineel uit 2018.



Beeld Square Enix

Acht personages, acht verhalen. Het concept van Octopath Traveler is sinds 2018 niet echt veranderd. Ook deel twee plaatst pixelfiguren in een middeleeuwse fantasysetting, en laat ze samen afreizen naar alle hoeken van de gamewereld om hun eigen verhaaldraadjes te volgen. Je team bestaat telkens uit vier leden van het achttal. Ieder heeft zijn eigen vaardigheden: zo geven mensen de danseres graag cadeautjes en kan de marktkoopman hulpjes inhuren.

In de strijd blijft Octopath ook dicht bij de basis. Je personages vechten om de beurt met vijanden, die allemaal hun eigen verlammende zwaktepunten hebben. Na elke ronde krijg je een verdubbelaar, waarmee je meer of sterkere aanvallen kan uitvoeren.

Octopath Traveler II maakt dus geen grote slagen – en tóch speelt deze game veel fijner dan zijn voorganger. Dat komt vooral omdat de flow flink onder handen is genomen. De langdradige verhaaltjes en de eindeloze wandel-en-vecht-sessies zijn teruggebracht tot brokjes van een half uur tot een uur. Zo vliegen ineens tientallen uren voorbij.

Wereldverbeteraars

Gevechten zijn tactischer en dus boeiender: elk personage heeft nu een kracht die langzaam oplaadt. Vooruitplannen is een must, bijvoorbeeld naar het moment dat apotheker Castti weer medicijnen kan maken zonder bestanddelen te verbruiken.

Ook de acht verhaaltjes voelen alsof ze beter in elkaar passen. Mijn hele ploeg bestaat uit wereldverbeteraars die met elkaar in gesprek gaan over de beste aanpak bij individuele verhalen. Soms delen ze zelfs een verhaalmoment dat meer diepgang geeft aan verder archetypische personages.

Octopath Traveler II legt zo feilloos de vinger op de zere plekken van het origineel – en lost ze op.