Van Syrië naar Hellevoetsluis

Maart was het dieptepunt. Acht maanden zat Yamen Murhij, vluchteling uit Syrië, in het asielzoekerscentrum in Leeuwarden, toen zes in azc Gilze en nog eens drie in azc Harderwijk. Tussen zijn eerste en tweede IND-gesprek zat een jaar en drie maanden; hij heeft nog steeds geen idee waarom. En toen, anderhalf jaar na zijn komst naar Nederland, in oktober 2021, kreeg Murhij (41) een verblijfsvergunning en kon hij hereniging aanvragen met zijn vrouw en dochter.

Murhij, veterinair inspecteur, ontvluchtte met zijn vrouw Esraa in 2012 de stad Deir es-Zor, in het noordoosten van Syrië, waar sinds het begin van de opstand tegen president Assad zwaar werd gevochten tussen het Syrische leger en de rebellen van het Vrije Syrische leger en die sindsdien volledig is verwoest in de strijd met Islamitische Staat, die de stad in 2014 deels in handen kreeg en weer verloor.

Op een toeristenvisum kwamen ze in de Verenigde Arabische Emiraten, waar Murhij werk vond als controleur op een distributiecentrum van modeketen Zara in het Midden-Oosten. In Dubai werd in 2019 hun dochter Julia geboren, maar het levensonderhoud werd er onbetaalbaar. Murhij kwam naar Nederland – met het vliegtuig naar Albanië en verder te voet en met auto’s – en zijn vrouw keerde met hun dochter terug naar familie in een ander deel van Syrië in de hoop zich later bij hem te voegen.

Foto Mona van den Berg


Foto Mona van den Berg
Foto Mona van den Berg

Yamen Murhij woont nu op een flat in Hellevoetsluis, „tussen lieve buren”. In die stad leert hij Nederlands, drie dagen per week, en wat het inburgeringsexamen verder verlangt. Hij wil de taal leren om te kunnen werken, al zal hij misschien diploma’s opnieuw moeten halen. En de taal leren gaat moeizaam, ook „omdat Nederlanders die hem horen praten meteen in het Engels tegen hem beginnen”.

Maar hij is blij, want over een paar dagen zal hij Esraa en Julia zien, voor het eerst in twee jaar. Dan volgt er een bureaucratische hordenloop bij de gemeente, de IND en andere instellingen en dan moet Julia ook nog naar school. Maar first things first. Op de kleine slaapkamer heeft hij een kinderbedje in elkaar gezet. En hoewel hij geen held in de keuken is, zal hij voor zijn nieuwe gezin koken. Of misschien alleen iets kopen. Fatteh, platbrood om te beleggen. En rijst met mologhia, een bittere bladgroente. Op 24 december gaat hij naar Schiphol, en even na middernacht zullen ze door de klapdeur stappen.

Wat het lievelingseten van Julia is? Hij stuurt een foto van een opengevouwen broodje met vlees en groente: „Shurma wrap” en daarna: „Ja, ziet eruit als McDonald’s.”

Foto Mona van den Berg
Foto Mona van den Berg


Foto Mona van den Berg
Foto Mona van den Berg
Foto Mona van den Berg


Foto Mona van den Berg