1Compositieopdracht Tijn Wybenga
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/wp-content/uploads/2024/07/10122045/data118305363-b83af4.jpg)
De frisse, vibrerende toekomstjazz van de jonge componist Tijn Wybenga met zijn internationale collectief van nieuwe bandleiders in de Nederlandse jazzscene heeft de kiem gelegd voor het grote werk. De jaarlijkse vrije compositieopdracht is dit jaar voor de componist en dirigent die orkestrale kleuren combineert met elektronica en improvisatie. Wybenga gaat zijn composities brengen met niet de minste: het Metropole Orkest, trompettist Ambrose Akinmusire en zangeres Lizz Wright. Dit wordt een aftrap van North Sea Jazz die tot de verbeelding gaat spreken. (AK)
2Kinga Glyk
Haar vader vond het niks, maar op haar elfde moest en zou ze bas gaan spelen. En dat deed ze. Dat eigenwijze hoor je nog terug in de muziek van de Poolse muzikant Kinga Glyk (27). Stoere funk met dikke grooves, maar ook dromerige stukken. Ze brak door toen haar cover van ‘Tears in Heaven’ van Eric Clapton viraal ging en op YouTube 20 miljoen views haalde. Niet veel later speelde ze met Marcus Miller een concert in Duitsland. Haar vijfde album is net uit, mede geproduceerd door Michael League van Snarky Puppy. (PvdP)
3Wasia Project
Broer en zus William Gao (21) en Olivia Hardy (19) braken vijf jaar geleden door op Soundcloud nadat ze wat aan het experimenteren waren geweest met het digitale opnameprogramma Garageband. Vooral online opgegroeid dus, maar dat zou je niet zeggen als je de muziek hoort: warm en akoestisch, beetje nostalgisch. Jazzy, maar ook alternatief-poppy. Net zo veel Sade als Radiohead. En toen ze werden gevraagd met wie – dood of levend – ze ooit zouden willen samenwerken, zeiden ze allebei: Claude Debussy. (PvdP)
4Sun-Mi Hong
De Koreaanse jazzdrummer Sun-Mi Hong (34) is een impressioniste die met haar ogen gesloten afgaat op haar gevoel, die haar roffels kan laten ‘zingen’ en het zoekt in ritmes die je niet verwacht. Verre van hapklaar, maar knap en meevoerend langs rust en onrust. Hong ontworstelde zich aan een behoudend religieus milieu om in Amsterdam muziek te leren. Ze is zich blijven ontwikkelen, en een behoorlijk serieus te nemen naam in de nederjazzscene. In 2021 won ze een Edison voor haar impressionistische en abstracte jazzverkenningen. Op haar derde album Third Page: Resonance (2022) bulkte het opnieuw van creativiteit. (AK)
5Amaro Freitas Trio
De Braziliaanse pianist Amaro Freitas (32) brengt op zijn nieuwste album Y’Y een ode aan de Amazone. Dat is niet alleen frivool en weelderig, maar soms ook abstract, mysterieus en moeilijk te volgen – net als het echte woud. Zijn ritmische pianomuziek heeft iets magisch-realistisch, is zowel menselijk als bovenaards. En het is niet alleen een ode aan de Amazone, zijn muziek ís de Amazone – in zijn geprepareerde piano zitten onder meer zaden uit het oerwoud. (PvdP)
6Sasha Berliner
Ze liet het dit jaar al zien op Transition: de Amerikaanse Sasha Berliner (26) is een jong, blikvangend en eigenzinnig talent dat achter de vibrafoon vuurballen kan werpen. Akkoorden met vier mallets, solo’s met twee; ze wisselt snel en vaardig in kleurrijke stukken. De jazzvibrafonist, die ooit begon als rockdrummer, geldt als een van de rising stars in de jazzscene – haar North Sea Jazz-debuut maakte ze met haar eigen kwintet. (AK)
7Quique
De jonge Quique mengt Nederlandse smartlappen met Colombiaanse salsa; in zijn ‘Liefde doet Pijn’ zingt hij gevoelig dat hij niet van zichzelf houdt, maar wel van jou, om vervolgens in het spoor van Celia Cruz’ La Vida es un Carnaval te rijden. Hij groeide op met Nederhop, en rapte zelf lang in het Nederlands. Nu noemt hij zichzelf op zijn laatste plaat El Colombandés, en blijft bewust tussen Amsterdam en Bogotá hangen. En dat werkt erg goed. (PvdP)
8Tems
De Nigeriaanse zangeres Temilade ‘Tems’ Openiyi (29) is hard op weg de nieuwe afropopster te worden, met fikse streamingcijfers en bekende fans: ze werkte al samen met Beyoncé, Rihanna, Future en Drake. Haar warmbloedige r&b heeft een heel eigen sound, met invloeden uit alle windstreken. Met het succes van haar debuutalbum Born in the Wild, dat in juni uitkwam, kan het niet meer stuk voor Tems. (PvdP)
9Enji
Als je zangeres Enji (33) voor het eerst hoort, blijf je even haken: welke taal is dit nou? Ze heeft een beetje een Braziliaanse tropicália-dictie, licht als een zwaluw, maar Portugees is het allerminst. Enkhjargal ‘Enji’ Erkhembayar komt uit Mongolië en ja, zang uit die streek kennen we als de eeuwenoude diepe keelgeluiden, niet in lichtvoetige jazzvorm. Maar Enji, opgegroeid in een yurt, haalt de muziek uit haar land naar het hier en nu. (PvdP)
10Lander & Adriaan
Vanaf het begin is het ‘aan’ bij het Belgische duo Lander & Adriaan, op toetsen en drums. ‘In the round’, dat wil zeggen, midden in de zaal met het publiek eromheen, tuigen de twee hun danceable jazzimprovisaties op tussen impro en licht absurde electropop. Met bliepjes, samples, en hoog op de highhats jassen ze in een gelikt een-tweetje door naar een funky gelikte r&b sound. Het schakelen is duizelingwekkend, maar overtuigt direct in al zijn energie. (AK)
