Nick (zonder Simon) Schilder zong voor toeristen op de Place de la République. In een Frans café vol Nederlanders las Peter Heerschop een column voor aan oud-volleybalster Myrthe Schoot. Niet veel verderop sprak Dione de Graaff in een studio met in oranje geklede sporters.
Humberto Tan, Rob Jetten, Douwe Bob: op sommige avonden voelt het of half Holland in Parijs zit voor (gast)optredens in Humberto à Paris (RTL) of Studio Parijs (NOS). Het is ze allemaal gegund – maar al die shots van de verlichte Eiffeltoren maken toch een beetje jaloux voor de kijker thuis die ook wel een vers baguettetje lust. En als een van de populairste programma’s van de zomer dan ook nog in het teken staat van B&B’s in veelal zonnige oorden, kan de reis-FOMO écht toeslaan.
Maar voor wie ziek van vakantieverlangen op de bank zit is er gelukkig een remedie. Die heet: MAX Vakantieman. Want in tegenstelling tot wat de naam wellicht doet vermoeden, is er geen enkel ander programma op de Nederlandse televisie dat je zo vlot en effectief je vakantiezin ontneemt.
Daartoe werkt MAX Vakantieman met een zelf uitgevonden succesformule. Nadat presentator Sybrand Niessen en ombudsvrouw Jeanine Janssen (deskundige op het gebied van consumentenzaken en vakanties) de laatste reisnieuwtjes hebben doorgenomen, van hittegolven in Zuid-Frankrijk tot bosbranden in Canada, schuift er een studiogast aan met wie de meest actuele bedreigingen voor het algehele vakantieplezier worden besproken. Twee weken geleden mocht bijvoorbeeld de nieuwe minister van Buitenlandse Zaken Caspar Veldkamp langskomen om te reflecteren op de – naar schatting – tientallen Nederlanders die jaarlijks in het buitenland omkomen wanneer ze op vakantie zijn (welkom, Caspar).
Deze maandagavond stond zwarte zaterdag centraal: filelezer Heleen de Geest kon vertellen dat de ANWB afgelopen weekend liefst 19.000 telefoontjes had binnengekregen. Bij Parijs kon men met de auto maar beter helemaal uit de buurt blijven – een welkome tip voor wie zich rusteloos afvroeg of een bezoekje aan Humberto’s café er nog in zou zitten.
„Maar goed”, kan de kijker op dit punt nog in zichzelf mompelen, „zolang ik Parijs, Zuid-Frankrijk, Canada en zaterdagen vermijd, is er misschien alsnog mogelijkheid om er een paar dagen tussenuit te gaan.”
Maar voordat je je telefoon erbij hebt kunnen pakken om „vakantiebestemming zonder bosbrand” te googlen, is het al tijd voor het volgende onderdeel van het programma: klein en groot leed van gedupeerde vakantiegangers. Want wat te doen als je met je baby op vliegvakantie wil, maar op het laatste moment te horen krijgt dat je koffers – vol vertrouwd melkpoeder en zachte luiers – niet mee kunnen op de vlucht? Of als je vlucht terug naar huis wordt geannuleerd, en je zelf moet opdraaien voor extra kosten? Of als de eigenaar van je vakantiehuisje weigert de borg terug te betalen, omdat hij vindt dat jij en je hockeyvriendinnen het net wat te luidruchtig naar jullie zin hebben gehad?
In alle voornoemde gevallen schoot MAX Vakantieman te hulp – er werden financiële vergoedingen geregeld en adviezen gedeeld; er was de geruststellende aanwezigheid van Janssen die niet te beroerd was om af en toe een zaak „schandalig” te noemen. Maar tegen het eind van het programma ben je zo murw van alle hittegolven, files en geannuleerde vluchten dat die oplossingen er amper meer toe doen. Je huiskamer lijkt ineens aantrekkelijker dan een pittoresk Frans café. Eén aflevering, en je voelt je al stukken beter: MAX Vakantieman doet de reiskoorts dalen.
