Gonnie is in het bos gevallen en nu is het bot bij haar kunstknie gescheurd. Ze moet tot haar lies in het gips. Ze is opgelucht: gelukkig geen operatie. Gonnie is „een vrouw met kleur”, zegt arts Gor Khatchikyan in Op de spoed (maandag, NPO 1). Zo’n vrouw met humor en levenslust die je graag in je ziekenhuis en in je realityserie wil hebben.
Bert Futselaar is juist een patiënt die alleen het hoognodige zegt. Hij komt wat gemelijk over, maar dat kan ook gewoon uitputting zijn. Arts-assistent Larissa moet hem vertellen dat hij moet worden opgenomen en dat ze reanimeren bij een hartstilstand onverstandig vindt. Een moeilijk gesprek – meneer Futselaar had nog niet met een dodelijke afloop rekening gehouden.
Op de spoed volgt het leven op de afdeling spoedeisende hulp van het Arnhemse Rijnstate Ziekenhuis. De rol van Gor Khatchikyan is opmerkelijk. Hij werkt weliswaar op de spoedeisende hulp, maar van een heel ander ziekenhuis. Hier is hij de presentator en tegelijkertijd draait hij mee als gast-arts. De sympathieke Khatchikyan werd bekend tijdens de covidpandemie dankzij het programma Frontberichten. Ook verscheen hij in kranten en talkshows als het menselijke gezicht van de coronacrisis.
Je kunt je afvragen: is een medische realitysoap niet meer iets voor de commerciële zenders? Zeker, die hebben ze ook. RTL 5 heeft bijvoorbeeld op dinsdag Spoedeisende hulp 24/7. Dat lijkt sprekend op Op de spoed. Maar als je ze naast elkaar zet, zie je toch verschillen. De reeks bij de publieke omroep wil vooral geruststellen en positief zijn. Het is opvallend kalm en gezellig daar in Arnhem. Meneer Futselaar komt helaas te overlijden, een andere patiënt heeft kanker, maar verder gaat iedereen toch weer met een opgelucht gemoed huiswaarts.
De RTL-versie is opgefokter en dramatischer. Dat komt vooral door de zenuwachtige muziek, de onrustige camera en de snellere montage. Ook gebruikt de commentaarstem vaak de woorden „spoed!” en „geen seconde rust!” Daar waar Gor Khatchikyan steeds benadrukt dat alles onder controle is, krijgen we van zijn collega’s bij RTL vaker te horen dat het toch wel een dubbeltje op zijn kant is. Verder doet de RTL-versie ook kinderen erbij. En een uitgedroogde baby is toch wat dramatischer dan een oudere vrouw met een hoofdwond.
Een litteken
RTL draagt een litteken wat medische reality-tv betreft – een litteken waar ik nu even in ga porren. In 2012 kwamen ze met 24 uur: tussen leven en dood, maar daarvoor hadden ze niet vooraf toestemming gevraagd aan de patiënten die ze filmden. Heel schandaal. Nu schijnt dat beter te gaan met de toestemming van de patiënten. Hoewel ik me afvraag hoe. In Op de spoed wordt een vrouw met gezwinde spoed binnengebracht na een auto-ongeluk. De camera loopt mee. Wanneer hebben ze dan met die vrouw overlegd over haar deelname aan een tv-programma?
Op RTL 4 begon dinsdag Het Kinderziekenhuis. Vorig jaar liep presentatrice Geraldine Kemper voor Five Days Inside rond in het Wilhelmina Kinderziekenhuis in Utrecht. Dat beviel goed dus maakt RTL nu een aparte serie over het ziekenhuis. Hier alleen maar kinderen, dit programma draait helemaal om de emotie.
Zo zitten Ilse en Martijn daar met hun zoon Thomas die met een ernstige hartafwijking is geboren. Het piepkleine kindje moet nu een zware hartoperatie ondergaan. Terwijl die operatie uren uitloopt, zie je de ouders op de gang tegen elkaar aanleunen en langzaam uit elkaar vallen. Ja, dat is aangrijpend.
Snel naar wat leuks. Het ziekenhuis heeft ook een ‘Teddy Bear Hospital’. Om kinderen aan het ziekenhuis te laten wennen, mogen ze hun knuffels langsbrengen die dan door een dokter worden onderzocht. Ze mogen er helaas niet in snijden.