Thuisbezorgd moet ‘Europese techkampioen’ worden onder nieuwe eigenaar

Posted on February 24, 2025 by admin

Zei d’r iemand „techkampioen”? Ding, ding, dong, ja, en niet Katy Perry dit keer. Twee jaar geleden voerde Just Eat Takeaway.com (JET) een campagne waarin de Amerikaanse popster in ruim twintig talen de besteldienst bezong, actief onder namen zoals Thuisbezorgd.nl, Menulog.com.au, Lieferando.de en Just-Eat.co.uk. Maandag was het Fabricio Bloisi, de topman van techinvesteerder Prosus, die JET wil overnemen voor 4,1 miljard euro om zo een „Europese techkampioen te vormen”.

Met de overname, die nog goedgekeurd moet worden door toezichthouders, komt een van de weinige Nederlandse techsuccessen in buitenlandse handen. Wat is Prosus eigenlijk voor partij en wat is het van plan met het maaltijdbestelplatform?

1 Wat is Prosus?

Prosus is de investeringstak van het Zuid-Afrikaanse Naspers, een bedrijf dat begin 20ste eeuw zijn oorsprong heeft als krantenuitgever. Prosus is genoteerd aan de Amsterdamse beurs en is eigenlijk met name bekend van één ding: een hele slimme investering in het Chinese internetbedrijf Tencent. In 2001 staken de Zuid-Afrikanen 32 miljoen dollar in wat toen nog een kleine start-up was. Tencent groeide vervolgens gigantisch: het is de maker van de in China onmisbare alles-in-één-app WeChat en het bedrijf achter een aantal razend populaire games. Prosus heeft nog altijd bijna een kwart van Tencent in handen, een belang dat inmiddels zo’n 146 miljard dollar waard is geworden.

Het belang in Tencent vormt de bulk van de bezittingen van Prosus, maar het bedrijf heeft meerdere tech-investeringen gedaan. Het bezit een aantal tweedehandsmarktplaatsen, heeft belangen in betalingsdienstverleners en heeft geld gestoken in online leerplatforms. Ook maaltijdbezorging is geen onbekende branche voor Prosus. Zo bezit het iFood, een Braziliaanse evenknie van Thuisbezorgd. Daarnaast heeft Prosus belangen in Delivery Hero (actief in 70 landen) en het Indiase Swiggy. Ook stak het geld in flitsboodschappendienst Flink.

Vorig jaar stelde Prosus een nieuwe topman aan, Fabricio Bloisi. Hij kreeg de taak om de investeringsmaatschappij breder te maken dan zijn belang in Tencent. Dat hij dat nu met een overname van een besteldienst doet, is niet heel gek: eerder werkte hij bij iFood. Bij zijn aantreden zei Bloisi al dat zijn ervaring in de bestelbranche van pas kon komen bij verdere groeiplannen.

2 Wat gaat er nu met JET gebeuren?

De besteldienst blijft kantoor houden in Amsterdam en zal ook niet van naam veranderen. Ook oprichter en topman Jitse Groen blijft vooralsnog aan het roer, hoewel hij wel zijn aandelen verkoopt – hij houdt naar schatting 311 miljoen euro over aan de deal.

Onder de nieuwe eigenaar moet JET vooral verder groeien in de Europese landen waar het nu al winstgevend is. „Prosus zal agressiever zijn dan wij zelf kunnen”, zei Groen maandagochtend. De maaltijdbezorgingsbranche is een winner takes all-markt waarbij platforms hun marges pas omhoog kunnen krikken als ze de grootste zijn. Daarvoor zijn ze vooral bezig met het werven van klanten door met kortingen te strooien.

In een persbericht noemt JET de „zeer effectieve groeistrategie bij iFood”, die een „blauwdruk” biedt voor de Europese bestelsites. Afgelopen jaar werden er bij iFood 30 procent meer bestellingen geplaatst dan een jaar eerder, bij JET daalde dat juist met 5 procent.

JET heeft ongeveer 10.500 voltijdsbanen. Tegelijkertijd met het overnamenieuws presenteerde het bedrijf zijn jaarresultaten. Vorig jaar kwam de omzet uit op bijna 5,1 miljard euro, bijna 1 procent minder dan een jaar eerder.

Een fietskoerier bij maaltijdbezorger Thuisbezorgd.nl. Foto Ramon van Flymen / ANP

3 Is 4,1 miljard euro veel?

Prosus-topman Bloisi lijkt er wat dubbele gevoelens bij te hebben. „We betalen een goede premie boven op de koers”, zei hij maandag tegen financieel persbureau Bloomberg. „Maar de waardering van Europese bedrijven in het algemeen is een probleem. Veel Europese techbedrijven zouden hoger gewaardeerd moeten worden.” Hij trekt een vergelijking met de Verenigde Staten en China, waar de grootste maaltijdbezorgers ruim 100 miljard dollar waard zijn.

Het bedrag dat Prosus wil neerleggen, komt neer op iets meer dan 20 euro per aandeel. Dat is ruim 60 procent boven de waardering die JET aan de Amsterdamse beurs had voor de aankondiging. Maar het bestelplatform was in 2020 nog fors meer waard: toen bereikte het aandeel een piekwaardering van 100 euro per stuk.

Over onderwaardering kan Prosus zelf meepraten. De investeerder wordt door beleggers gewaardeerd op zo’n 100 miljard euro – minder dus dan alleen zijn belang in Tencent al waard is. Aan alle andere bezittingen van Prosus lijken beleggers daarmee al helemaal geen waarde toe te dichten. Erg enthousiast zijn Prosus-beleggers ook over deze deal niet: het aandeel komt na de aankondiging ruim 7 procent lager uit.

4 Waarom is JET zo veel minder waard geworden?

De Nederlandse besteldienst was vooral aan het begin van de coronapandemie in trek, toen restaurants overal ter wereld halsoverkop over moesten overschakelen op een bezorgmodel. Maar toen na de lockdowns bleek dat consumenten weer snakten naar een avondje uit, vonden beleggers het aandeel een stuk minder aantrekkelijk.

Ook de groeistrategie van het bedrijf speelt een rol. Het bestelplatform werd in 2000 door ondernemer Jitse Groen opgericht als Thuisbezorgd.nl. In de jaren daarna breidde het uit met bestelsites in andere Europese landen, zoals Duitsland, België en Oostenrijk. Groen wilde verder groeien en fuseerde zijn bedrijf begin 2020 met de Britse tegenhanger Just Eat, waarbij hij een overnamebod van nota bene Prosus overtoepte.

‘Helft landen heeft nog geen plannen om afspraken natuurbehoud na te komen’

admin
February 24, 2025
0

Meer dan de helft van de landen die in 2022 afspraken de natuur te beschermen, heeft nog geen plannen gemaakt om die afspraak na te komen. Dat blijkt uit een analyse die de Britse denktank Carbon Brief maandag publiceerde.

Eind 2022 ondertekenden vertegenwoordigers van 196 landen het zogeheten Kunming-Montreal Global Biodiversity Framework. Daarin spraken de landen onder meer af dat tegen 2030 minstens 30 procent van het aardoppervlak — land én zee — beschermd natuurgebied moet zijn.

Maar van de 137 landen die tot nu toe plannen indienden voor het behoud van die natuur, heeft minder dan de helft (49 procent) zich ook gecommitteerd aan het doel van 30 procent, schrijft Carbon Brief.

Nederland diende nog geen plannen in

Bij de groep die zich niet aan het gestelde doel houdt, zitten rijke landen als Noorwegen en Zwitserland. Maar ook grote, natuurrijke landen als Rusland, Peru, Mexico en Indonesië legden zich nog niet vast op het doel van 30 procent. Canada, China, India en de Europese Unie deden dat al wel.

De landen die zich niet aan het doel van 30 procent in 2030” verbonden, zijn samen goed voor zo’n 34 procent van het totale landoppervlak, aldus Carbon Brief.

Ondanks de deadline in oktober 2024 dienden 61 landen, waaronder Nederland en de Verenigde Staten, nog helemaal geen plannen in. Staatssecretaris Chris Jansen (Milieu, PVV) zei die maand dat het kabinet de plannen in het tweede kwartaal van 2025 wil inleveren.

Eind december schreven internationale wetenschappers in twee toonaangevende VN-rapporten dat de huidige vorm van natuurbescherming ontoereikend is. Om het verlies van de wereldwijde biodiversiteit tegen te gaan, zijn volgens de bijna 150 auteurs grote economische en maatschappelijke veranderingen nodig.

Deze week ontmoeten de landen die in 2022 de afspraak van 30 procent maakten elkaar opnieuw – van dinsdag tot vrijdag, ditmaal in Rome. Nadat de onderhandelaars het afgelopen november in Colombia niet eens werden over de financiering van het natuurbehoud, is de hoop dat men nu wél een overeenkomst weet te sluiten.

EU heft groot deel sancties tegen Syrië op

admin
February 24, 2025
0

De Europese Unie heeft maandag besloten een groot deel van de sancties die tijdens de burgeroorlog in Syrië aan het land zijn opgelegd, op te heffen. Dat meldt de Europese Raad. Het besluit is volgens de instantie onderdeel van „inspanningen om een inclusieve politieke transitie in Syrië te ondersteunen en bij te dragen aan een snel economisch herstel”.

Alle sancties die rustten op de energie- en transportsectoren worden opgeheven. Verder worden vijf Syrische banken van de lijst gehaald die bepaalde dat de tegoeden van die banken bevroren moesten worden. Ook wordt het lidstaten weer toegestaan om geldstromen te laten verlopen via de Syrische Centrale Bank.

De sancties die waren ingevoerd als instrument tegen (personen uit de kring van) de voormalige president Bashar al-Assad, blijven wel staan. De Europese Raad schrijft dat de val van dat regime „het begin van een nieuw tijdperk van hoop voor het Syrische volk” markeert. „Alle Syriërs, zowel in het land als in de diaspora, moeten de kans krijgen om deel te nemen aan de wederopbouw van hun land.”

Bij de eerste aankondiging van de opheffing van de sancties, eind januari, waren Europese leiders nog terughoudend in hun enthousiasme. EU-buitenlandchef Kaja Kallas zei dat de toekomst van Syrië „fragiel, maar hoopvol” is, en dat „wanneer het regime goede stappen zet, wij dat ook willen doen”. De Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken, Caspar Veldkamp (NSC), benadrukte dat sancties indien nodig ook opnieuw van kracht kunnen worden, „als het regime een afslag neemt die wij niet willen”.

Koerdische groepen

In de Syrische hoofdstad Damascus begint dinsdag een conferentie waarop duizenden Syriërs bij elkaar komen voor een „nationale dialoog”. Initiatief voor het evenement ligt bij de beweging die Assad omverwierp, onder leiding van Ahmed al-Sharaa. Op de conferentie moeten aanbevelingen worden gedaan voor een constitutionele verklaring, een interim-rechtssysteem en een plan voor „institutionele hervormingen”, schrijft persbureau Reuters.

De conferentie is op uitnodiging. Meerdere Koerdische groepen hebben geen uitnodiging gekregen. De Syrische Democratische Eenheden (SDF), een groep die nog altijd door de Verenigde Staten gesteund wordt, mogen er bijvoorbeeld niet bij zijn.

De 13 slechte eigenschappen die elke manager zou moeten hebben

admin
February 24, 2025
0

Tegenwoordig kan je geen bedrijf, congrescentrum, hotel, universiteit, theater, buurtcentrum, of restaurant binnen lopen of er is wel een leiderschapscursus aan de gang. Mannen, het zijn uiteraard meestal mannen, die met roos op de schouders, klikkers in de hand en microfoontjes op het hoofd vertellen hoe je een goede leider wordt.

Ik trof er laatst zelfs eentje bij de snackbar – de overige zaaltjes in de buurt zaten blijkbaar al vol vanwege andere leiderschapscursussen – die naast de frituur en achter een flip-over aan een groepje pastelkleurige overhemden en kekke jurkjes stond uit te leggen dat je als manager „empathie, authenticiteit, zelfkennis, lef, zelfspot, sociale intelligentie, vlijt, besluitvaardigheid, nederigheid, zelfvertrouwen, en strategisch inzicht nodig hebt om vanuit vertrouwen richting te kunnen geven”. Ja man. Leiderschap is hot, hoor.

Zó hot, dat ik me de laatste tijd steeds vaker afvraag: zouden al die leiderschapsprogramma’s ook de waarheid vertellen? Dat je niet alleen góéde eigenschappen nodig hebt als baas, maar ook sléchte eigenschappen? Dat je niet alleen een Goed, Prettig, Uitgebalanceerd en Stabiel Mensch moet zijn, maar soms ook een beetje een klootzak om de top te kunnen bereiken?

En dus zet ik ze maar even op een rijtje, alle slechte eigenschappen die je toch echt zult moeten hebben om een goede baas te kunnen zijn. Ook fijn voor iedereen die het maar niet lukt een leidinggevende functie te bemachtigen: jullie hebben gewoon een te mooi karakter. Komen ze.

1 Een goede baas is niet te empathisch. Tuurlijk, je leeft mee met elke dode hamster, elk mazeltje op het kinderdagverblijf en elke alleenstaande millennial zonder kinderen die al in de stress raakt van de klusjesman die een dag eerder komt, maar het werk moet wel af.

2 Je moet dus ook goed kunnen liegen. Je moet immers enthousiast kunnen doen over „de nieuwe strategie” omdat de vorige waar je ook zo enthousiast over deed niet werkte. Je moet kunnen zeggen: ‘Wat leuk dat je voor de vierde keer zwanger bent Inge, een tweeling!’ terwijl je denkt: ‘kolere, hoe krijg ik dat allemaal weer geregeld?’ En je moet begrijpend kunnen knikken als een 23-jarige bij de koffieautomaat begint te mekkeren dat ze „geen energie krijgt van werk” terwijl jij denkt: „SUCK IT UP AND GROW A PAIR.”

3 Je moet ook kunnen intimideren. Geen Matthijs van Nieuwkerk-achtige taferelen natuurlijk, maar het mag ze af en toe best een beetje dun door de broek lopen. Dreigend over je halve brilletje kijken, ijskoud je wenkbrauw optrekken, zwijgend iemand de rug toe keren – daar kom je vaak verder mee dan met een ‘joh jochie, ik zie dat dit moeilijk voor je is’.

4 ‘Vaag zijn’ moet je ook in huis hebben. Als ze lucht krijgen van de reorganisatie waarbij 10 van de 13 collega’s moet vertrekken en je mag er nog niks over zeggen, zul je er toch een overtuigende ‘ik kom hierop terug’ uit moeten kunnen gooien.

5 Een beetje narcisme kan ook geen kwaad. Niet omdat je jezelf zo geweldig vindt (hoewel, waarom ook niet?), maar omdat ze je anders uit je sokken blazen met die eindeloze tsunami van ‘Heb je even tijd?’, ‘Dit gaat fout!’, en ‘Waarom is mijn vakantie niet goedgekeurd?’. Het is sowieso goed om als manager veel over jezelf te praten. Dan weten ze wat je belangrijk vindt en hoe ze je kunnen paaien.

6 Oppervlakkigheid is ook een must. Dad jokes, burning platforms, agile werken, voetbal, op woensdag de week doormidden zagen – het is niet de bedoeling dat je je existentiële twijfel over de nakende Derde Wereldoorlog gaat zitten toelaten. Het moet wel gezellig blijven, jongens.

7 Ook een must: een wantrouwig karakter. Is de oma van Willem nu alweer overleden? Wat doen Chantal en Henk in het kopieerhok? Is dit niet al de vijfde keer dat Alex z’n verstandskiezen eruit moeten? Vertrouwen is prachtig, maar controle nog beter.

8 En een beetje sadomasochisme, alsjeblieft! Anders hou je het echt niet vol. Al die lange dagen op een triest kantorenpark, de verplichte teamuitjes in de stromende regen, de saaie strategische sessies? Dat bedoel ik.

9 En een niet al te scherp afgesteld moreel kompas. Niet te gortig natuurlijk, anders eindig je op een hr-lijstje. Maar af en toe een snufje machiavellisme is cruciaal om met alle corporate winden mee te kunnen ‘bewegen’. Een manager die denkt dat alles met integriteit op te lossen is, eindigt in de burn-outkliniek.

10 Ongegeneerd kunnen bluffen is ook cruciaal. „Kun jij dit?” – „Ja, natuurlijk.” De beste managers zijn degenen die als het bedrijf in de fik staat en de afdeling marketing krijsend in de gang ligt, kalm blijven en zeggen: „Chill out”, terwijl ze op YouTube zoeken hoe je een brand blust.

11 Een beetje inhalig zijn is ook een voorwaarde. Iemand die niet voor zichzelf kan zorgen kan dat ook niet voor zijn team. Bovendien is het handig als je gevoelig bent voor honderd euro bruto extra per maand. Anders wil echt niemand meer manager worden.

12 Verder is het fijn als je geleerd hebt je gevoelens af en toe te negeren. Anders lukt het je niet om met de rauwe realiteit van het écht ernstige, persoonlijke, leed van collega’s om te gaan.

13 En o ja, en dat vergeet ik bijna: de beste managers zijn de mensen die helemaal geen zin hebben om de baas te worden! Zo begreep ik tenminste laatst uit een artikel van De Correspondent. Mensen die NIET hun vinger opsteken als er een leidinggevende functie vacant komt – zijn vaak vrouwen, trouwens –, dát zijn vaak de beste managers.

Maar ik weet niet of dat nou een goede of een slechte eigenschap is.