N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
Pensioenhervorming In Parijs werd Place de la Concorde, waar duizenden betogers zich hadden verzameld, ontruimd. In Marseille vernielde relschoppers zeker tien winkels en werden prullenbakken in brand gestoken.
In Frankrijk zijn donderdag 217 mensen opgepakt bij demonstraties tegen de pensioenplannen van de regering. Dat meldt Le Monde. Onder meer in Marseille en Parijs waren confrontaties tussen demonstranten en de politie. Ook richtten relschoppers vernielingen aan.
In Parijs werd Place de la Concorde, waar duizenden betogers zich hadden verzameld, ontruimd. De oproerpolitie vuurde rubberen kogels af en zette traangas en waterkanonnen in om betogers uit elkaar te drijven. In Marseille vernielde relschoppers zeker tien winkels en werden prullenbakken in brand gestoken. In Lille belandden twee betogers met verwondingen in het ziekenhuis.
Op beelden op Twitter is te zien dat demonstranten de politie in Rennes bekogelden met vuurwerk. In Dijon werden poppen met het gezicht van de Franse president Macron en andere kabinetsleden in brand gestoken.
De vakbonden hebben de Franse bevolking opgeroepen om opnieuw landelijk te staken. Deze demonstratie staat gepland op donderdag 23 maart. Ook riepen ze het Franse volk op om komend weekend zoveel mogelijk lokaal te protesteren.
Sinds de aankondiging van de pensioenhervorming, half januari, hebben in Frankrijk al talloze demonstraties plaatsgevonden. Alle vakbonden en een groot deel van de Franse bevolking, volgens sommige peilingen bijna 80 procent, verzette zich tegen de verhoging van de pensioenleeftijd.
De man die verdacht wordt van het runnen van een drugslab in een loods onder een appartementencomplex in de Rotterdamse buurt Zuidwijk, komt onder voorwaarden vrij. Zijn paspoort moet hij inleveren en hij krijgt een elektronische enkelband. In januari veroorzaakte een explosie in het pand een ravage en een brand waarbij drie mannen om het leven kwamen en vele appartementen onbewoonbaar werden.
Al vrij snel na de explosie rees het vermoeden dat in de garagebox drugs werden gemaakt. Er werden onder meer vaten aceton gevonden, dat wordt vaak gebruikt als oplos- en reinigingsmiddel tijdens de drugsproductie. Het blijkt lastig, zo werd duidelijk op de niet-inhoudelijke zitting in de Rotterdamse rechtbank, aan te tonen dat de ontploffing door het drugslab komt. Zo kan bijvoorbeeld ook een gaslek de explosie hebben veroorzaakt. Het rechercheteam vermoedt dat sommige mensen meer weten en looft daarom tipgeld uit.
Onderhuurders
De verdachte, Jalal O. (35), huurde de loods. In de dagen na de explosie en de daaropvolgende brand zocht hij mee naar slachtoffers en gedroeg zich agressief tegen de politie.
Het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) onderzoekt met TNO de oorzaak van de explosie. Dat onderzoek is naar verwachting afgerond in maart 2025. Het Openbaar Ministerie besluit daarna of Jalal O. ook wordt vervolgd voor het veroorzaken van de explosie en daarmee verantwoordelijk kan worden gehouden voor de drie doden.
Jalal O. zegt dat hij niets wist van de drugsproductie in de garagebox. De drugs werden volgens hem gemaakt door zijn onderhuurders, een van hen was zijn neef. Twee mannen die aan het werk waren in de door hem gehuurde ruimte kwamen om door de explosie, evenals de buurman uit het belendende pand. Die had daar een badkamerzaak en had niets met het drugslab te maken.
Lees ook
Drugs, daar praten de buren liever niet over in Rotterdam-Zuidwijk
Moeder: âIk heb een dochter van 13 die heel fel reageert als ze wordt aangespoord iets te doen. Dit is niet in de puberteit ontstaan, ze is al jaren vaak chagrijnig en boos. Ze is gediagnosticeerd met ADHD en heeft onze begeleiding nodig om bijvoorbeeld huiswerk te gaan maken of op tijd op school te komen. Zodra we haar helpen of op iets wijzen, wordt ze kwaad. Ze reageert met stemverheffing, en is brutaal. Wat het ingewikkeld maakt, is dat ze ook angstig is. Sinds de dood van haar opa is ze bang âs nachts, heeft ze nachtmerries. Ze klampt zich dan echt aan mij vast. Op onze zoon van 11 na, zijn we een temperamentvol gezin. Ik heb zelf als psycholoog mijn korte lontje leren reguleren, maar mijn man kan in een welles-nietesdiscussie verzeild raken. Door haar heftigheid is het vaak niet gezellig bij ons thuis, en dat vind ik verdrietig.â
Naam is bij de redactie bekend. (Deze rubriek is anoniem, omdat moeilijkheden in de opvoeding gevoelig liggen.) Wilt u een dilemma in de opvoeding voorleggen? Stuur uw vraag of reacties naar [email protected]
Eerst luisteren
Annalotte Ossen: âZoân felle reactie zegt iets over hoe uw dochter zich voelt. Ga samen met uw partner met haar op een ontspannen moment in gesprek. Vraag haar: âAls je zo reageert, wat gebeurt er dan met je?â Probeer echt naar haar te luisteren, en ga niet âfixenâ. Kinderen vinden het fijn om echt gehoord te worden, en ruimte te ervaren. Het kan zijn dat jullie aansporingen komen op een moment dat ze al heel veel stress heeft.
âGeef grenzen aan: âJouw reactie is voor ons niet prettig. We willen graag dat je rustiger reageert, hoe kunnen we je daarbij helpen?â Bespreek welke hulp van jullie voor haar helpend is, en welke niet.
âWat betekenen die heftige toon en ruzies voor u persoonlijk? Op zich is kibbelen en geruzie namelijk een gezond onderdeel van de ontwikkeling. Hebben de anderen in het gezin daarvan evenveel last als u?
âU kunt dezelfde gesprekken voeren over haar angst. Ga die niet fixen of bagatelliseren, luister, en blijf emotioneel aanwezig.â
Positieve bril opzetten
Kimberley Roerdink: âWe weten dat positieve aandacht voor de ontwikkeling van een kind heel belangrijk is. Een kind met ADHD roept snel correcties op. Als je een dag zou turven hoeveel vermaningen ze thuis krijgt, en hoeveel blijken van waardering, is dat waarschijnlijk helemaal uit verhouding. Ze heeft vast het gevoel dat ze de oorzaak is van het gedoe in het gezin.
âHanteer de vuistregel dat voor iedere negatieve interactie zes positieve momenten van waardering staan. Door de heftigheid rond een tiener denken ouders: ik zeg wel niks meer, en dan zijn dit de momenten die als eerste sneuvelen. Benoem de kleinste dingen: âGoed dat je uit bed bentâ, âDank voor het opruimenâ, âWat goed dat je op tijd bent!â
âHebben jullie met uw dochter al overlegd wat jullie van haar verwachten? Beperk u tot twee of drie dingen die voor jullie als ouders belangrijk zijn. Bijvoorbeeld dagelijks naar school, en elkaar niet uitschelden. Overleg dat met uw kind: âDit zijn de dingen die we van jou verwachten. Hoe hunnen we je daarbij helpen?â
âLaat haar liefdevol onderuitgaan. Zeker een kind met ADHD moet vaak leren van eigen fouten om ander gedrag te leren. Zij leert niks als u haar steeds uit bed trekt. Laat haar de consequenties voelen in een veilige bedding zonder dat ze veroordeeld wordt. En ja, dat is een hell of a job.â
Annalotte Ossen is als orthopedagoog verbonden aan de praktijk Mevrouw Maan. Kimberley Roerdink is gezinstherapeut en begeleidt ouders in de opvoeding.
Reageren op dit artikel kan alleen met een abonnement.
Heeft u al een abonnement, log dan hieronder in.
Nelli: âMijn atletiektijd had mindere kanten, ik kreeg veel tegenwerking. Geen auto, geen geld, geen trainingskampen. Bij mijn eerste jeugdkampioenschap in Utrecht kwam ik binnen in een kamer vol meiden die al vijf, zes jaar bezig waren. En daar kwam ik, uit het niets tweede van Nederland geworden. Je voelt gewoon dat je er niet bij hoort.â
Nelli: âIk ben heel erg gekwetst. Het verdriet dat ik heb gehad, wilde ik haar niet laten gebeuren. Je gunt je kind alles maar je wilt haar ook beschermen.â
Nelli: âHet was voor mij een afgesloten hoofdstuk. Ik keek er ook niet met plezier op terug.â Lachend: âWe hebben haar alleen onze trouwfilms laten zien.â
Nelli: âZijn trainingen zijn niet zomaar trainingen. Hij past zich aan je aan. Ik heb weleens midden in de nacht tegen hem gezegd: Henk, ik voel me goed, ik wil trainen. Zei hij: kom! Geen enkele training van hem heeft mij ooit verveeld.â
Nelli: âLaat ik het zo zeggen: ik ben in Rotterdam opgegroeid, in de grote stad. Ik heb een jeugd gehad van knokken voor jezelf, voor jezelf opkomen. Mijn neefje tackelde me toen ik van hem aan het winnen was bij het hardlopen, ik sloeg hem een bloedneus. Zij heeft een meer beschermde jeugd gehad. Ik was te beschermend, vinden sommigen, maar dat interesseert me niet.â
Nelli: âO nee, dan ga ik tien keer dood. Als ik haar zie lopen, denk ik: ze doet het zo makkelijk vergeleken bij mij. Pats pats pats.â Ze geeft tikjes op tafel. âHet kost haar geen moeite. En ik was bom bom bom.â
Nelli: âAchteraf gezien projecteerde ik op haar wat negatief was geweest voor mij. Dat is menselijk, hĂš. Je denkt dat je er goed aan doet. Nu heeft ze zelf ervaren hoe het is. En nu heeft ze mijn zegen.â
Ronell, droogjes: âDank u.â
Wat heeft uw topsportcarriĂšre u uiteindelijk gebracht?
NellI: âDat ik nog steeds herkend word. Het klinkt misschien gek, maar ik realiseer me nu pas wat die zeven seconden gedaan hebben. Eerder dacht ik: zeven seconden, lekker boeien.â
Hoe zou u ze nu omschrijven?
Nelli: âGrandioos. Grandioos.â
Voor wie?
Nelli: âVoor mezelf. Maar ook voor het team van mij en Henk. Je doet het samen. Samen huilen, samen lachen, samen vieren. Dat hebben wij gedaan.â