Er is gelukkig veel hetzelfde gebleven aan Bridget Jones in de vierde film over haar leven. De alleenstaande dertiger is tegenwoordig een weduwe van begin vijftig met twee jonge kinderen, maar ze stuntelt even aandoenlijk door de dagen, analyseert opnieuw voor een date welk ondergoed ze het beste kan kiezen mocht het tot seks komen en leidt nog steeds aan „verbale diarree”.
En ze wordt nog steeds gespeeld door de Amerikaanse actrice Renée Zellweger, die me samen met regisseur Michael Morris – de eerste mannelijke regisseur van een Bridget Jonesfilm – te woord staat voor de première van haar film in Tuschinski later die avond.
Wie bij wijze van voorpret de eerste Bridget Jonesfilm uit 2001 terugkijkt, ziet naast veel humor die de tand des tijds opmerkelijk goed heeft doorstaan, ook wat verschillen. En niet alleen dat Bridgets love interests nu een sexy 29-jarige student en de stuurse wetenschapsleraar van haar zoon zijn. Zij komen in plaats van een nuffige advocaat (Colin Firth) en een baas die foute grapjes maakt over haar borsten en rokje (Hugh Grant).
‘Vieze oom’
Een groot verschil is hoe de wereld en Bridget zelf naar vrouwen kijken. In de eerste film naar het boek van Helen Fielding uit 1996 is seksueel grensoverschrijdend gedrag nog iets dat er nu eenmaal bijhoort. #MeToo ligt nog jaren in de toekomst; zo vindt de mondige Bridget het doodnormaal als haar ‘vieze oom’ in haar bil knijpt. Ook is ze obsessief bezig met haar eigen gewicht.
Zou Zellweger zelf iets veranderen aan de eerste film als ze kon? „Ik ben blij dat dat niet kan. Dat zou toch heel oninteressant zijn? In het leven zijn er zeker dingen waarvan ik denk ‘Nu ik een ander perspectief heb, zou ik willen dat ik andere keuzes had gemaakt’. Maar daarvoor ben je jong: om lessen te leren. Ik denk dat de samenleving op dit vlak niet heel anders is. Hopelijk leren we collectief lessen en zetten we stappen.”
Ze vervolgt: „De film zou door dat soort aanpassingen ook niet langer een waarheidsgetrouwe weergave zijn van wat er toen gaande was. Het zou niet authentiek zijn als we bepaalde humor, woorden of obsessies van het personage zouden wegpoetsen. Hoe kritisch ze is voor zichzelf, haar fixatie op dingen die in haar ogen niet voldoen aan normen die de samenleving oplegt. Dit is juist waardoor mensen zich zo herkennen in Bridget.”
In de nieuwe film is gewichtsverlies niet meer een van Bridget Jones’ grootste prioriteiten, ondanks dat in Fieldings vervolgboek uit 2013, waarop de film is gebaseerd, de rouwende Bridget wel degelijk spectaculair afvalt voor ze weer aan het flirten slaat.
Lees ook
de recensie van ‘Bridget Jones: Mad About the Boy’
De druk om af te vallen was niet iets waarover hij het wilde hebben, zegt regisseur Morris – daarom haalde Bridgets bezoek aan een afvalkliniek de film niet. Al meent Morris dat de druk op vrouwen nu zo mogelijk nog groter is dan twintig jaar geleden. „Op Instagram wordt je niet alleen voorgespiegeld dat je er vanaf ’s ochtends vroeg zelf perfect moet uitzien, ook je hele leven, je huis, je kinderen moeten geweldig zijn.”
Als mensen over twintig jaar naar deze vierde Bridget Jonesfilm kijken, wat zal hen dan opvallen over de huidige wereld? Morris wilde een eigentijdse film maken, zegt hij, dus voelt zijn film dan mogelijk gedateerd. „Maar er is wel iets tijdloos aan rouw en aan de chaos en uitdagingen om als alleenstaande ouder opnieuw een stapje in de wereld te zetten. Er zijn weinig lichtvoetige films over verlies en rouw. En mogelijk ziet daten er over twintig jaar wel anders uit, rollen wij dan met de ogen bij zoiets als Tinder.” Bridget Jones komt – na een eerste gênante ontmoeting waarin het haar niet lukt haar kroost uit een boom te krijgen waarin ze zijn geklauterd – namelijk in contact met twintiger Roxter via deze datingapp.
Mad About the Boy is onderdeel van een recent golfje films waarin vrouwen een jongere love-interest hebben – van The Idea of You met Anne Hathaway tot Babygirl met Nicole Kidman. Morris: „Helen Fielding schreef haar boek al in 2013, ruim voor deze trend.” Zellweger: „We doen nu alsof het interessant en nieuw is in films, maar het bestond altijd al, en who cares?. Helen deelde haar eigen ervaringen via haar personages. Toen zij dit zelf meemaakte, vond ze het leuk en klikte het. Zij vond het heel belangrijk dat Bridget zich zeker voelt bij Roxter en voelt dat ze zijn affectie waard is.”
Zal Bridget Jones terugkeren na deze vierde film? Zellweger: „Helen zegt dat dit het was, maar ik hoop dat Bridget ooit nog op haar schouder tikt. Ik zou graag zien wat ze doet als haar kinderen tieners zijn.”
/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data130284344-a13a83.jpg|https://images.nrc.nl/taIjhbqt3Uj3XpDEjcPRYwULFuE=/1920x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data130284344-a13a83.jpg|https://images.nrc.nl/zkbgzKp77BntGdCGX6WRlWthlRI=/5760x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data130284344-a13a83.jpg)
