„Het begon al als kind: tot mijn pakweg veertiende waren er vergaderingen in onze huiskamer, bijeenkomsten van zichzelf intellectueel denkende, communistisch, links-gezinde mannen. Er werd geloeid en georeerd in het kader van ‘alle macht aan de arbeiders’. Een van die mannen was mijn stiefvader. Nu, juist hij had nog nooit een arbeider van dichtbij gezien, en juist hij had een afschuw van trams, bussen en bruine cafés, precies de plekken waar je het ‘volk’ kon tegenkomen. Met mijn kinderogen zag ik de waanzin en de hypocrisie van die situatie.”
In 1979 zong de Vlaamse zanger Raymond van het Groenewoud (73) luidkeels in ‘Markies de Sade’ over één woord: schijnheiligheid. Ook hit ‘Cha Cha Cha’ scheerde langs dat onderwerp, over hokjesdenken in de muziek. De single ‘Propere Lei’ draait opnieuw om de schijnheilige hypocriet. De troubadour, die dagen kan kauwen op de juiste woorden voor zijn teksten, heeft net een nieuw album uit, Egoïst. In december treedt hij op in Carré.
„Ik begin ‘Propere Lei’ met ‘de kunstenaar zo hoog geacht, men zegt hij toonde zijn geslacht’. Dat is eigenlijk een mengvorm bekende Vlamingen en Nederlanders die dickpicks rondstuurden. Ik zie in België de gevallen Bart De Pauw en Jan Fabre voor me, Marc Overmars bij jullie. Veel verhalen van schande zijn de revue gepasseerd. Dickpicks: hoe onnozel is dat niet? Naar mijn mening waren ze goed in hun job. Marc en Bart hadden misschien makkelijk en petit comité terecht gewezen kunnen worden. Maar telkens was de directie benauwd slecht over te komen bij niet onmiddellijk en definitief bestraffen. Dat valse puritanisme.
„Ik vind dat schijnheilig in de zin van ‘Wie zonder zonde is, werpe de eerste steen’. Om een goede indruk te maken bij de media? Ik denk van wel, maar daar zie ik ook de schijnheiligheid. Media brengen schandaalverhalen waarvan nog niets is aangetoond. Ik zing: ‘Propere woke, propere taal. Heilige ridder van moraal. IJdele taak, nobele strijd, van de schijnheiligheid.’
„‘De heksenjager, ziek van geest. Dat is het grootste beest.’ En nu smijten mensen de beeldende kunst van de omstreden Jan Fabre op de vuilnisbelt [Fabre werd veroordeeld tot 18 maanden voorwaardelijke gevangenisstraf voor pesterijen, ongewenst seksueel gedrag op het werk en aanranding van een vrouw, Red]. In België lopen de meningen sterk uiteen over hoe je omgaat met zijn werk. Maar jongens, hoe stupide is dat niet in zijn schijnheiligheid? Morgen gooi ik mijn lp’s en cd’s van Chet Baker weg, omdat-ie een junkie was.
„Pas ik in de huidige tijdgeest mijn liedjes aan? Nee, ik blijf vrolijk liedjes als ‘Goesting’ zingen, en zo raar als het is, dat krijgt meer bijval dan vroeger. Het is alsof er een stille meerderheid is die het hysterische woke-gedoe kotsbeu is. Ik weet ook dat er wantoestanden zijn die aan de kaak moeten gesteld worden, maar men verkiest de weerloosheid van de buiten zijn boekje gegane lustigaard boven het aanklagen van corrupte machthebbers. Goesting om nieuwe liedjes te schrijven heb ik nog. Uiteraard is er inspiratie. Maar dat is, zoals de kunstenaars vaak zeggen, een cadeau van hierboven.”
Het album Egoïst is uit. Raymond van het Groenewoud treedt 7/12 op in Carré, Amsterdam.
