De pro-Palestijnse activist Mahmoud Khalil is vrijdagavond Amerikaanse tijd vrijgelaten na meer dan drie maanden te hebben vastgezeten, melden internationale persbureaus. Een rechter had eerder op de dag zijn vrijlating uit een afgelegen ICE-detentiecentrum in de staat Louisiana bevolen.
De aan de Columbia University afgestudeerde Khalil was een van de leiders van de protesten op Amerikaanse universiteiten tegen de oorlog in Gaza. Hij werd in maart gearresteerd door de Amerikaanse immigratiedienst ICE en dreigde, ondanks dat hij niet werd beschuldigd van een wetsovertreding, het land uit te worden uitgezet.
President Trump sprak op zijn platform Truth Social van „pro-terroristische, antisemitische, anti-Amerikaanse activiteiten” en maakte hem een symbool van zijn beleid om studenten die meededen aan pro-Palestijnse protesten te deporteren. Khalil had een permanente verblijfsvergunning, maar die werd na zijn arrestatie ingetrokken.
Meerdere rechters hebben zich over de zaak gebogen. Zo mocht hij eerst wel de VS uit worden gezet, maar stak een andere rechter daar later een stokje voor. Vorige week oordeelde een rechter in New Jersey al dat de regering van Donald Trump hem met de detentie van zijn vrijheid van meningsuiting berooft.
En vrijdag besloot dezelfde rechter dat Khalil zijn proces in vrijlating mag afwachten, omdat de resterende aanklachten over onder meer „fouten in zijn aanvraag voor een permanente verblijfsvergunning” zijn detentie niet rechtvaardigen. Het is volgens de rechter „zeer, zeer ongebruikelijk” dat de regering een legale inwoner van de VS vasthoudt, waarvan het „onwaarschijnlijk is dat hij gaat vluchten” en die niet beschuldigd is van „enige vorm van geweld”.
„Het recht heeft gezegevierd, maar het heeft veel te lang geduurd”, zei Khalil na zijn vrijlating. De detentie heeft hem naar eigen zeggen „een andere blik gegeven op dit land dat claimt kampioen mensenrechten, vrijheid en gerechtigheid te zijn.” De in Syrië geboren activist wil nu terugkeren naar zijn vrouw in New York en naar hun baby die tijdens zijn gevangenschap is geboren.
De regering van Trump kondigde vrijdagavond aan tegen de vrijlating van Khalil in beroep te gaan, meldt persbureau AP.
Lees ook
Op de campus van Columbia heerst angst: ‘We weten niet wat wel en niet mogelijk is’
Liveblog Amerikaanse politiek
Trump: VS hoeven zich zelf niet aan nieuwe NAVO-norm van 5 procent te houden
Is de Paris Airshow dé plek voor inspirerende demonstraties, lucratieve deals en kruisbestuiving tussen knappe koppen en slimme start-ups uit de lucht- en ruimtevaartsector uit alle hoeken van de wereld? Of is het een verachtelijke ‘genocidesalon’? De meningen over de Internationale Luchtvaartshow van Parijs, die deze week plaatsvindt in voorstad Le Bourget, lopen zacht gezegd uiteen.
Op het eerste gezicht is hij vooral het eerste. De tweejaarlijkse beurs vindt plaats op een terrein van zeventig hectare met 2.500 stands uit 48 landen: het Europese ruimtevaartconcern ESA is er, evenals vliegtuigbouwers Boeing en Airbus, het Franse leger en wapenfabrikanten als Thales. Zij stellen hun vliegtuigen, helikopters, drones, raketten, maanwagentjes en radars ten toon. Er lopen militairen rond, diplomaten, recruiters en sinds vrijdag ook talloze scholieren, vliegtuigfans en andere burgers. Af en toe schiet over de mensenmassa een gevechtsvliegtuig of zweeft een parachutist voorbij.
President Emmanuel Macron bezocht vrijdag le Salon du Bourget, zoals de beurs in de volksmond heet. Na aankomst met een militair transportvliegtuig roemde hij de beurs als de „belangrijkste ontmoetingsplaats” voor de wereldwijde luchtvaartindustrie. De president voelde „grote trots” en sprak van een „immens succes” omdat dit jaar meer dan driehonderdduizend mensen op de beurs afkwamen: een record en het gevolg van de groei van luchtvaart-, ruimtevaart- en defensiesectoren en de toegenomen geopolitieke instabiliteit. Ook de organisatie zelf schuwt grote woorden niet: zij spreekt van een plek „waar innovatie een vlucht neemt, dromen werkelijkheid worden en de toekomst vorm krijgt”.
Kritiek van Amnesty
Het staat in schril contrast tot de term die Amnesty International gebruikt: de mensenrechtenorganisatie heeft de beurs omgedoopt tot ‘genocidesalon’. Dit omdat Israëlische bedrijven uitgenodigd waren die wapens verkopen die mogelijk bij de verwoesting van Gaza worden gebruikt. Amnesty heeft om zijn kritiek kracht bij te zetten een nepversie van de site van luchtvaartbeurs gemaakt waarop „de achterkant van het decor” wordt getoond. Daar word je geconfronteerd met cijfers over het bloedbad in Gaza: ruim 54.000 doden, onder wie meer dan 15.000 kinderen. In een fictieve boetiek worden producten aangeboden als een pop met „een paar bloedsporen die weg te poetsen zijn”.
Van deze kritiek is op de beurs vrijdag weinig te merken: bezoekers vergapen zich aan voorbijvliegende drones en stappen met een grote glimlach in de cockpitstoel van een gevechtsvliegtuig. Sommigen hebben campingstoelen meegenomen om de hele dag naar de lucht te kunnen turen.
Het enige signaal dat de Israëlische aanwezigheid tot ongemak leidt, is te vinden in de hal waar de Israëlische bedrijven zijn opgesteld – pal naast bondgenoot Amerika. Waar het elders krioelt van de mensen, is het hier op een paar bewapende politieagenten na rustig. De stands zijn van het publiek afgeschermd met grote doeken.
De doeken zijn op de eerste dag van de beurs opgehangen om de Israëlische stands aan het zicht te onttrekken: de regering besloot op het laatste moment dat bij de stands in Le Bourget geen aanvalswapens getoond mochten worden. Dat wilden sommige Israëlische defensiebedrijven wel en toen ze weigerden de wapens te verwijderen, werden hun stands gesloten. Ook die van het Israëlische ministerie van Defensie is dicht. Als je tussen de doeken doorkijkt, zie je nog een aantal raketten staan.
Tegenstanders van de sluiting van de Israëlische stands hebben een protesttekst geschreven op de afscheiding. Foto Mathieu Rabechault/AFP
Met de sluiting kwam de regering Amnesty en lokale linkse politici tegemoet die wilden dat alle Israëlische wapenproducenten werden geweerd in Le Bourget. De socialistische voorzitter van het departement Stéphane Troussel heeft uit protest zelfs geweigerd president Emmanuel Macron voorafgaand aan zijn bezoek te ontvangen, zoals de traditie is, omdat „je niet aan de ene kant kunt doen alsof je voor mensenrechten bent, en aan de andere kant de rode lopen uitrollen voor een staat die wordt onderzocht voor genocidale risico’s”.
Maar de sluiting van de stands is voor hen niet genoeg. De critici grijpen de beurs aan om bredere kritiek te uiten op Israël én op het Israël-beleid van Frankrijk. Hoewel Macron zich steeds fermer uitspreekt tegen het verwoestende oorlogsbeleid van premier Benjamin Netanyahu, blijft Frankrijk volgens onderzoek van ngo’s militair materieel verkopen aan het land. De Franse regering zegt dat er alleen spullen aan Israël worden verkocht die gebruikt kunnen worden voor defensieve doeleinden, maar uit transactieoverzichten blijkt dat ook wapens verkocht worden.
Grote glimlach
Macron wilde vrijdag niet te veel aandacht aan de kwestie besteden. Vooraf gaan bronnen in het Élysée vragen over de ophef rondom de Israëlische aanwezigheid uit de weg. In gesprek met journalisten roept Macron Netanyahu, zoals vaker, kort op tot een staakt-het-vuren en de hervatting van humanitaire hulp, maar dieper gaat hij niet in op de kwestie. En ook andere lastige vragen, zoals over de beschietingen tussen Israël en Iran, krijgen slechts een kort antwoord. De boodschap lijkt: de president is in Le Bourget om Frankrijk en de Franse bedrijven in het zonnetje te zetten, niet om geopolitiek te bedrijven.
Lees ook
Europa blafte even naar Israël, maar is weer terug bij af
Bezoekers lijken dat prima te vinden. Bij de gesloten Israëlische stands komt af en toe een nieuwsgierige bezoeker kijken die van de sluiting heeft gehoord, wat leidt tot verschillende reacties. Een Spanjaard laat met een grote glimlach via FaceTime aan een naaste zien dat de wapenfabrikanten aan het zicht onttrokken zijn. Een groepje Franse twintigers constateert dat „om evidente redenen” de Israëlische wapenfabrikanten geen plek verdienen. Een Franse man van middelbare leeftijd roept echter een leeftijdgenoot met een keppeltje toe dat de sluiting „een schande” is. „Een teken van totale onderwerping”, roept hij door de ruimte. Andere bezoekers kijken even op en vervolgen dan rustig hun weg.
Afgelopen week ploeterde de Tweede Kamer zich door stapels agendapunten heen om antwoord te geven op de vraag: welke stukken zijn controversieel en welke niet? Dat lijkt misschien vooral procedureel gedoe, maar de beslissing is zwaar politiek.
In deze Haagse Zaken hoor je van Rosa Uijtewaal en Christiaan Pelgrim wat controversieel verklaren inhoudt, wat zich deze week in al die commissiezalen afspeelde en wat dat zegt over politieke verhoudingen en het kabinet-Schoof in demissionaire staat.
Heeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar onze redactie via [email protected].
Hoewel het conflict tussen Palestina en Israël al generaties duurt en geweld altijd op de loer ligt, veranderde ‘7 oktober’ de geschiedenis in het Midden-Oosten.
De 25-jarige Daniel Sharabi is in de vroege ochtend van 7 oktober 2023 op het Supernova-festival in Israël als Hamas-strijders schietend het terrein opkomen. De aanval van Hamas, op meerdere plekken, is voor Israël aanleiding om een allesvernietigende oorlog in Gaza te beginnen. Wat doet het met je wereldbeeld als je zoiets meemaakt?