Terwijl officieel niemand naar porno kijkt, kent élke Italiaan zijn landgenoot Rocco Siffredi, de artiestennaam van Rocco Antonio Tano, geboren in een eenvoudig gezin in Ortona, een kustplaatsje in de Zuid-Italiaanse Abruzzen. Als prille twintiger volgde Rocco Tano zijn oudere broer Tommaso naar Parijs, waar Rocco’s seksualiteit zou ontwaken.
Eerst via een gênante ‘eerste keer’, snel gevolgd door een explosie van seksuele ontmoetingen in een seksclub in de Franse hoofdstad, waar hij werd ontdekt als pornotalent. De rest is geschiedenis. Als Rocco ‘Siffredi’ – een achternaam die hij leent van Roch Siffredi, een personage uit een gangsterfilm met Alain Delon – zou de Italiaan in de jaren tachtig en negentig uitgroeien uit tot een wereldwijd bekende pornoacteur. In zijn jongere jaren speelde hij in meer dan dertienhonderd pornofilms, later werd hij pornoregisseur en -producent. Hij woont in Boedapest, waar zijn eigen ‘hard academy’ speurt naar nieuw talent.
Hij is al jaren getrouwd met Rosa Caracciolo, de artiestennaam van Rózsa Tassi, een voormalig model en ex-pornoactrice, met wie hij twee volwassen zonen heeft. Ook wegens hen is hij uiteindelijk als pornoacteur gestopt. De opgroeiende jongens stelden steeds moeilijkere vragen. „Het werd steeds moeilijker om te zeggen: papa gaat nu naar zijn werk”, zei Siffredi ooit.
Op Netflix loopt sinds 6 maart Supersex, de zevendelige serie over zijn leven. Het werd een serie óver porno – hoofdpersonage Alessandro Borghi nam vijftig seksscènes in 95 draaidagen op – maar zeker geen pornoserie, wel eerder een seksuele en emotionele Bildungsroman.
In Italië is sterk naar de serie uitgekeken, niet alleen omdat publiekslieveling Alessandro Borghi aan de pornoster gestalte geeft, ook omdat de serie is bedacht en uitgewerkt door Francesca Manieri, in de Italiaanse pers omschreven als een ‘militante’ feministe en lesbienne. Bij het aanbod schoot ze eerst in de lach. Maar al gauw zag ze het als een unieke kans „om de mannelijkheid te vertellen vanuit een vrouwelijk standpunt”, zei Manieri tegen de krant La Repubblica.
WC-pot
De serie is losjes gebaseerd op het leven van Rocco Siffredi. Niet alles is dus waar, maar wel waarachtig, en de pornoster zegt zelf dat in elke episode waarheid schuilt. Manieri’s feministische ‘touch’ is vooral voelbaar in het personage Lucia. Zij tippelt in de Parijse rosse buurt Pigalle, terwijl Rocco naar seksclubs gaat. Maar voor de goegemeente is zij ‘het hoertje’, en is hij de ‘Italian stallion’, de krachtige hengst.
Sprekend is de dialoog na een van de beruchtste seksscènes uit deze serie – én uit Siffredi’s carrière. Hij heeft zojuist tijdens anale seks het hoofd van zijn tegenspeelster in de wc-pot gestopt en het toilet ook nog eens doorgespoeld. In de serie vraagt Lucia, die als buitenstaander stond toe te kijken, of hij erbij stilstond dat de actrice dat misschien helemaal niet wilde. Rocco antwoordt dat hij via oogcontact begrijpt dat zijn tegenspeelster instemt, en dat je „de kracht niet kunt weghalen uit seks”.
/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data112609599-10891d.jpg|https://images.nrc.nl/-pgxtQ0L6JTrUKK2tX3VfnYMbD0=/1920x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data112609599-10891d.jpg|https://images.nrc.nl/Fuvh20vrVVGa3wwMd1V9HntFpz4=/5760x/filters:no_upscale()/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data112609599-10891d.jpg)
Als pornoacteur stond Siffredi zeker bekend om zijn ruwe, soms als sadistisch omschreven seks. In een interview met Vanity Fair zei hij ooit dat hij kiest voor „een combinatie van genot en pijn, maar ik waak wel over de juiste verhouding, zoals een goeie kok”. Maar altijd met instemming van zijn tegenspeelsters, benadrukte hij tegenover de Amerikaanse nieuwswebsite The Daily Beast. Hoe dan ook is het opmerkelijk dat de pornoster die in de VS de ‘peetvader van de ruwe seks’ is genoemd, in Italië soms haast als een knuffelbeer wordt beschouwd.
Geen seksuele opvoeding
Hij ís dan ook lief, vriendelijk en oprecht, en bood een genereuze kijk in zijn gevoelsleven, zei acteur Alessandro Borghi tijdens een babbel die Netflix uitzond ter promotie van de serie.
Borghi, die zich voor elke rol diep ingraaft in een personage, reisde naar Boedapest om Siffredi goed te leren kennen en zijn „eigen versie” te kunnen geven van de pornoster, zonder die te willen imiteren. Maar als de acteur grinnikt en daarbij zijn neus lichtjes krult, lijkt hij wel als twee druppels water op de echte Rocco Siffredi.
Lees ook
In deze wijk van Napels zouden kinderen andere kinderen hebben misbruikt
Borghi omschrijft de serie als een „ode aan seksuele vrijheid”, en dat noemt hij „een ongemakkelijk thema in een kwezelachtig land” als Italië. „Ik zag mijn eerste film met Rocco toen ik dertien was, en daarna nog tig andere pornofilms.” Porno was Borghi’s seksuele opvoeding, bij gebrek aan wat anders, en op een gegeven moment is zijn „seksualiteit ontploft”. Zelf had hij het graag anders gezien, en hij betreurt dat „op school in Italië wél godsdienst wordt onderricht, maar voor seksuele en emotionele opvoeding geen plaats is”. Zo houdt Supersex Italië ook een spiegel voor.
Niet voor minderjarigen
Ook dat past bij de echte Rocco Siffredi, die vorig jaar een vurig pleidooi hield om gratis pornosites af te schermen voor minderjarigen. Hij vindt het verkeerd dat ook erg jonge kinderen toegang hebben tot harde pornografische beelden. Ze moeten volgens Siffredi beseffen dat porno bedoeld is als entertainment voor volwassenen, en daarbij het werk is van acteurs. Volgens seksopvoeders in Italië toonde de pornoster hiermee meer verantwoordelijkheid dan de Italiaanse overheid.
De pornoster deed die uitspraak naar aanleiding van een schokkend geval van seksueel misbruik van twee minderjarige nichtjes, in Caivano, een achtergestelde buitenwijk van Napels. De daders waren op hun beurt zeer jonge kinderen. De wijkpastoor én de conservatieve minister voor familiezaken, geboortebeleid en gelijke kansen bedankten de pornoster toen voor die uitspraak. Straffen voor jonge daders werden sindsdien verhoogd. Maar op seksuele voorlichting rust in een zeer groot stuk van Italië nog altijd een torenhoog taboe.
