N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
ZAP Een totaal ontspannen Pieter Omtzigt wil Nederland beter en anders besturen. Hoe dan, en met wie, vroeg Mariëlle Tweebeeke hem bij Nieuwsuur.
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data104291859-0facf3.jpg)
Na een dag vol tussentoetsen en overhoringen kwam Pieter Omtzigt maandagavond mondeling examen doen bij Nieuwsuur. Zondagavond maakte hij in een interview met de krant Tubantia bekend dat hij na weken aarzelen had besloten een nieuwe partij op te richten met als naam Nieuw Sociaal Contract. Zijn campagne is alvast gratis en voor niks begonnen – en hoe. Opening van het achtuurjournaal. Wat ving ik zoal op? Nou, hij wil Nederland beter en anders besturen. Wil ik ook! Transparanter, zorgvuldiger, betere controles. Minder armoede, meer huizen. Klinkt geweldig, kan ik alvast op hem stemmen?
O wacht, er kwamen ook een paar mitsen en maren. Hij wordt gezien als lastig en emotioneel. Geeft niks, dat maakt hem alleen maar menselijk, toch? Hij is geen teamspeler, zegt het Journaal. Dat klinkt niet sportief, maar ook een beetje alsof je bij een sollicitatiegesprek zegt dat je perfectionisme je in de weg zit. Daarbij, zijn vasthoudendheid gaf hem de bijnaam ‘terriër uit Twente’, en iedereen weet dat een hond beter alleen kan vechten om een been. Die burn-out van hem, die moet natuurlijk wel over zijn voordat hij aan deze klus begint. Halverwege de zomer twitterde hij nog dat hij eerst op vakantie ging en daarna een besluit zou nemen over al of niet een eigen partij. Die partij is er, hij zal wel uitgerust zijn.
Bij Mariëlle Tweebeeke van Nieuwsuur had hij zijn grootste glimlach opgezet. Alles aan hem straalde uit dat hij TO-TAAL ontspannen was. De vraag was niet of hij de stof wel beheerste – het was juist de kunst te voorkomen dat hij de stof uit zichzelf uitputtend zou gaan bespreken. Dit was meer een karaktertest: kon hij compromissen sluiten, verdroeg hij kritiek, en wist hij zeker dat hij het geestelijk aankon, de loodzware last van het leiderschap? Hij dacht van wel. Uiterlijk bleef hij onbewogen onder de druk van Tweebeeke, zijn glimlach groef zich dieper in zijn gezicht, alleen zijn stem wilde nog wel eens de hoogte in schieten bij lastige vragen. Bijvoorbeeld of Mona Keijzer, oud-CDA-minister, bij hem op de lijst stond. Er wás geen lijst. „Kómt ze op de lijst”, vroeg Tweebeeke. Net op tijd herinnerde hij zich de formulering waarmee hij zich gewapend had: „Dat gaan we de komende maanden zien.” Let even op dat consequente gebruik van ‘we’. Als om te benadrukken dat in deze eenpitter een leider én een teamspeler huist.
Venijn verpakt in liefde
Ook weer terug na de zomervakantie: Op1. Het programma opende het seizoen met een compilatie uit het Omtzigt-interview van Nieuwsuur. Henri Bontenbal, de nieuwe partijleider van het CDA, had de ongelofelijke pech uitgerekend vandaag daar aan tafel te zitten. Desgevraagd wenste hij oud-CDA’er Omtzigt „veel sterkte” en hoopte hij dat hij gezond zou blijven. Venijn verpakt in liefde, laat dat maar aan een christen over. Bij talkshow Humberto zat geen één politicus. Of wel, Robbert Dijkgraaf, demissionair minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap. Maar hij is er de man niet naar om Omtzigt dood te kussen in een vroegtijdige verkiezingsstrijd. Waarom zou hij ook? Hij weet na de verkiezingen van november vast iets leukers te doen.
Wie wat worstelde met haar rol was Caroline van der Plas. Wekenlang had ze de indruk gewekt dat Omtzigt zich misschien wel bij haar partij BBB zou aansluiten. Desondanks feliciteerde ze hem maandag hartelijk via X en lukte het haar niet om tegen de Haagse verslaggever van Op1 iets onaardigs te zeggen over Omtzigt noch over zijn partij. Maar wat evenmin lukte was om deze potentiële magneet voor BBB-stemmers snel en adequaat te neutraliseren. Waarom een stem op BBB en niet op NSC, was de vraag. Ze stamelde iets over een partij van „poten in de klei” en „handen uit de mouwen” en nam toen haar toevlucht tot het unique selling point van BBB. „Ik ben een heel gezellige vrouw.”
