Op 5 december gaf Aleksej Navalny voor het laatst een teken van leven aan zijn advocaten. Daarna verdween hij spoorloos. Hij zit volgens de Russische autoriteiten niet meer in martelkolonie nr. 6 in Melechovo. Maar over waar Navalny nu dan wel is, zwijgen ze.
Op 7 december verschenen enorme reclameborden in de straten van Russische steden, waaronder Moskou, Sint-Petersburg en Novosibirsk. Op een opvallende blauwe achtergrond stond: ‘Rusland, gelukkig nieuwjaar!’ Ook waren er een QR-code en een link naar een onschuldige website over een creatieve wedstrijd. Via een doorschakeling kwamen de Russen echter uit op neputin.org, de anti-Poetinsite van team-Navalny. Ook elders in het straatbeeld doken anti-Poetinboodschappen op, verbonden aan deze campagne.
Met deze briljante guerrilla-actie ging Navalny’s campagne ‘Rusland zonder Poetin’ van start. De gewaagde operatie bewijst dat, ondanks de harde terreur, het verzet voortleeft in Rusland. Het is divers en in staat tot complexe, goed gecoördineerde en gevaarlijke acties. Het toont ook aan dat de organisatie van Aleksej Navalny de belangrijkste oppositiemacht in Rusland blijft, en bij machte is een aanzienlijk aantal Russen te mobiliseren. En het allerbelangrijkste: ondanks de onmenselijke omstandigheden in het strafkamp was de dictator niet in staat Navalny, die vanuit zijn gevangeniscel het Russische verzet bleef leiden, volledig te isoleren.
Sprookje
Het lukte de gefragmenteerde Russische oppositie maandenlang niet om tot een eensgezinde houding ten opzichte van de verkiezingen van 2024 te komen. Niet verwonderlijk, wetende dat het regime geen onafhankelijke kandidaten toelaat en dat de verkiezingsresultaten sowieso vervalst zullen worden. Zelfs in de rustige vooroorlogse jaren, toen Poetin met succes zijn sprookje – dat door op hem te stemmen de kiezer voor stabiliteit koos – aan de Russische bevolking sleet, werden er voor Poetin telkens 10 tot 15 miljoen valse stemmen toegevoegd.
Navalny riep de Russen op om niet alleen tegen Poetin te stemmen, maar ook deel te nemen aan de anti-oorlogscampagne.
„Voor Poetin zijn de verkiezingen van 2024 een referendum over het goedkeuren van zijn daden, over het goedkeuren van de oorlog”, lazen de Russen die Navalny’s campagnesite neputin.org bezochten. „Op 17 maart moet Rusland beseffen dat de meerderheid van het volk Poetin niet aan het hoofd van het land wil zien. De stemresultaten zullen vervalst zijn, maar het is onze taak om iedereen duidelijk te maken dat Rusland Poetin niet langer nodig heeft.”
Officiële opiniepeilingen blijven ons de hartstochtelijke liefde van de Russen voor hun criminele dictator voorspiegelen – opiniepeilingen behoren tot Poetins propagandamiddelen.
Lees ook
Veel Russen willen weten wanneer de oorlog stopt, maar daarop geeft Poetin geen antwoord
Illusie
Zal Navalny’s gedurfde campagne het Poetin-regime kunnen wegvegen? Natuurlijk niet. Zal zij Poetins feest kunnen verpesten? Best mogelijk. Net zoals de overwinning van Svetlana Tichanovskaja bij de presidentsverkiezingen niet verborgen kon blijven voor de bevolking van het al even totalitaire Wit-Rusland. Als de illusie van volksliefde bedreigd wordt, kunnen de gevolgen voor Poetin – in de context van de oorlog en een verslechtering van het leven van de Russen – catastrofaal zijn.
Het staat voor mij vast dat Aleksej Navalny daarom verdwenen is. Naar de omstandigheden van zijn verdwijning en naar zijn toestand kunnen we vandaag alleen raden.
De meest plausibele verklaring is Navalny’s transport naar een verder afgelegen strafkolonie, met een volledig isolement van Poetins belangrijkste politieke vijand als doel. Zo’n geheim gevangenentransport – onder absoluut onmenselijke omstandigheden, geërfd van de stalinistische Goelag – kan maanden duren. En dit is nog het meest optimistische scenario. De Prigozjin-opstand toonde de onverwachte kwetsbaarheid van het Poetin-regime. De laffe dictator die destijds beschamend uit Moskou vluchtte, is zich beter dan wie dan ook bewust van deze kwetsbaarheid. Híj́ zal worden neergeschoten in het Kremlin of met een bajonet verkracht door zijn opstandige bevolking. Daarom moet de levensgevaarlijke Navalny monddood worden gemaakt, in een andere gruwelijke strafkolonie aan de rand van Rusland, zonder advocaten, zonder brieven naar de vrijheid, zonder bezoek.
Maar het zou ook kunnen dat de dictator zijn belangrijkste politieke vijand, de vrolijke held en dromer Aleksej Navalny, al heeft vermoord.
Het Westen heeft Poetin altijd zijn misdaden vergeven en zo nieuwe misdaden aangemoedigd. Hij ziet de oorlogsmoeheid en de tanende steun aan Oekraïne. „Het feestje loopt af”, kondigde Poetin vorige week aan. Hij ruikt een nieuwe vergeving. Tegen deze achtergrond is de moord op de leider van de Russische oppositie een makkie.
Leeslijst
