Opinie | Het woonprobleem van asielzoekers is eenvoudig op te lossen

In een week met chaotische taferelen bij de behandeling van de nieuwe asielwetgeving in de Tweede Kamer slipte één element er bijna ongemerkt tussendoor. Tegen de wens van vele gemeenten, corporaties en het COA in wordt het onmogelijk om statushouders voorrang te geven op een sociale huurwoning. Deze woningzoekenden kunnen dan niet meer geholpen worden en zullen via alternatieve kanalen moeten wonen. Het is waarschijnlijk dat een grote groep onder andere in de (hele dure!) daklozenopvang en soortgelijke voorzieningen terecht komt. Daarbij ligt het voor de hand dat de COA locaties steeds verder vollopen, waarbij zeer dure crisisnoodopvanglocaties zoals cruiseschepen moeten worden ingezet. COA voorspelt nu al dat volgend jaar de helft van alle plekken bezet worden door statushouders.

Maar hoe groot is het probleem eigenlijk? Bij het COA zitten een kleine 20.000 statushouders te wachten op doorstroming naar een woning in een gemeente. De schatting is dat met circa 11.000 woningen deze prop in de keten opgelost kan worden. In de sociale huursector komen per maand ongeveer zoveel woningen vrij, doordat de zittende huurder verhuist. Als we samen het moedige besluit zouden nemen om gedurende één maand alle vrijkomende sociale huurwoningen in Nederland naar deze groep statushouders te laten gaan, dan is het probleem opgelost. Echt waar.

En de bestaande woningzoekenden dan, zult u zeggen? „Die moeten langer wachten, schandalig!”, je hoort het politici met een bepaalde politieke agenda al roeptoeteren. Die bestaande woningzoekende moet in Nederland nu gemiddeld 7 jaar wachten op zijn of haar woning. Daar komt dan dus één maand bij. Knap vervelend, maar toch niet heel veel erger dan nu.

Het goede nieuws is dat onze oplossing een besparing oplevert van minimaal 600 miljoen euro per jaar aan kosten van noodopvang. Met dat bedrag kunnen we elk jaar 3.000 woningen toevoegen aan de woningvoorraad. Zo maken we er ook een blijvende oplossing van die voor alle woningzoekenden, statushouder of niet, gaat helpen.

Nog een ander voordeel: Voor de politici die het vreemdelingenprobleem tot hun totale politieke agenda maken, laten we het ergste gebeuren dat hen kan overkomen. We lossen het probleem op.