Mexico is een land waar het in alle opzichten best goed gaat, vindt president Andrés Manuel López Obrador. Wie klaagt, is tegen de regering. Of, nog erger: onderdeel van de sensationalistische media.
Dagelijks houdt López Obrador – kortweg ‘AMLO’ – een persconferentie, de mañanera, om zijn beleid te verdedigen en maatregelen aan te kondigen. Zowel nationale als internationale pers is er iedere keer bij, maar kritische vragen worden allerminst op prijs gesteld.
De zakenkrant El Economista publiceerde in februari een opiniestuk dat hard uithaalde naar hoe AMLO met de pers omgaat. De regering zou een „voedingsbodem voor permanente en systematische aanvallen op de pers in Mexico” gecreëerd hebben. Ook in de krant Crónica werden de persconferenties van de president bekritiseerd: ze waren verworden tot „systematische aanvallen op de vrijheid van meningsuiting en de persvrijheid”.
De voorbeelden zijn talrijk. Nadat afgelopen weekend zo’n veertien mensen waren omgekomen bij aanslagen door drugskartels op lokale kandidaat-politici en hun aanhangers in de staat Chiapas, werd AMLO gevraagd te reageren. Hij noemde het een leugen dat de slachtoffers waren vermoord. Volgens hem maken de media mensen bang met hun verslaggeving, en brengen ze zo grote schade toe aan Mexico.
De campagne in aanloop naar de verkiezingen van 2 juni verloopt volgens de president, ondanks het historisch hoge aantal moorden op kandidaten, „zonder problemen”. „Mexicanen zijn tevreden”, benadrukte de president. Media noemt hij „aasgieren” die „profiteren van de pijn van anderen”. Toen hem tijdens een persconferentie werd gevraagd naar een mogelijke clandestiene begraafplaats in de buurt van Mexico-Stad, gevonden door buscadoras, groepen nabestaanden van vermisten die zoeken naar menselijke resten, noemde hij deze mensen „necrofielen”.
Dat de Verenigde Staten een enorm volksgezondheidsprobleem hebben door vanuit Mexico geïmporteerde fentanyl, kwam volgens de president door „individualisme” in de VS. „Er is een gebrek aan liefde, broederschap, knuffels en omhelzingen”, verklaarde de president het hoge aantal drugsdoden in het buurland. In Mexico wordt geen fentanyl gebruikt, voegde hij eraan toe.
Ook de watercrisis in het land valt volgens AMLO mee. Toen een journalist hem confronteerde met het feit dat drie op de tien huishoudens amper toegang tot drinkwater heeft, zei hij andere gegevens te hebben. De journalist antwoordde dat haar data van zijn eigen regering afkomstig waren. De journalist was volgens hem „niet objectief en onprofessioneel”.
Doodzonde
De president kritische vragen stellen is al gevaarlijk, hem onderzoeken lijkt een doodzonde. The New York Times ondervond dat, toen het onderzoek naar hem deed. De Amerikaanse krant zette daarmee „de waardigheid van de president op het spel”, aldus een verontwaardigde AMLO. Tijdens zijn persconferentie openbaarde de president het telefoonnummer van de journalist in kwestie, omdat ze het had gewaagd wederhoor te plegen.
De NYT reageerde verbolgen en noemde het „een verontrustende en onacceptabele tactiek van een wereldleider in een tijd waarin bedreigingen tegen journalisten toenemen”. AMLO reageerde laconiek: de journalist moest maar een nieuw nummer nemen als ze zich zorgen maakte.
De populariteit van de president lijdt er niet onder. Mede door enorme sociale programma’s wordt AMLO gezien als man van het volk. De volgende president van Mexico, die wordt gekozen op 2 juni, erft mede hierdoor het hoogste begrotingstekort in 24 jaar. Brood en spelen is wat de Mexicanen onder AMLO hebben gekregen. Want als het aan hem zelf ligt, bestaan de échte problemen van het land niet.
Lees ook
dit profiel van López Obrador uit 2018
