Ik kan het niet meer verdragen. ’s Morgens word ik wakker en dan zijn er weer 67 verhongerde mensen en kinderen doodgeschoten omdat ze in de rij stonden voor voedsel.
De ziekenhuizen waren allang platgebombardeerd, maar blijkbaar zijn het nog steeds broeinesten van Hamas. De schamele resten worden regelmatig onder vuur genomen. En nu zijn de laatste journalisten aan het uitsterven. Geen foto’s en video’s meer. Morgen ben ik dood.
Ik zit hier en kijk naar de planten in mijn tuin. Al maanden voel ik mij volstrekt machteloos. Medeplichtig ben ik, aan het systematisch uitmoorden van een volk. Dagelijks word ik geconfronteerd met de gevolgen van mijn medeplichtigheid. Palestijnse burgers worden medogenloos verjaagd, uitgehongerd, vermoord door onze Israëlische vrienden. Israël, toonbeeld van democratie, temidden van verfoeilijke autocratische regimes, verdient onze niet-aflatende steun.
Wat zijn we eigenlijk aan het doen? We helpen Israëlische burgers hun medemenselijkheid te doden, net zoals we die tot zwijgen brengen in onszelf. Zielloze zombies, in Jeruzalem en in den Haag.
Verlichting? Westerse beschaving? Democratie? Is dit waarvoor wij willen leven en sterven? Vrijheid, gelijkheid en broederschap. Wat is het verschil tussen autocratische en democratische barbarij? De laatste draagt eigenhandig de hoop ten grave. De hoop op een leven in vrede.
Wageningen
MachteloosheidGa stemmen
De oorlog in Gaza geeft een gevoel van machteloosheid. En dan? Misschien loop je mee in het rodelijn-protest, misschien doneer je aan een goed doel. Maar uiteindelijk gaat ons leven weer door. Want wat kan één mens doen, duizenden kilometers verderop?
Velen realiseren zich niet dat we op 29 oktober daadwerkelijk invloed hebben: de Tweede Kamerverkiezingen bieden dé kans voor een andere koers in het Nederlandse buitenlandbeleid.
Deze campagnetijd lijkt te worden gedomineerd door de thema’s wonen, migratie, zorg en defensie. Daardoor blijft voor veel kiezers onderbelicht dat een stem op met name VVD, PVV, BBB, NSC, JA21 en SGP óók een stem is voor het voortzetten van onvoorwaardelijke steun aan Israël. Concrete nationale maatregelen – zoals handelsrestricties of inperking van de wapenexport – werden door hen steeds tegengehouden. We kunnen kiezen voor een meerderheid van partijen die wél in actie willen komen, zoals de meeste partijen op links, maar ook CDA, D66 en Volt.
Dus voel je je machteloos en wil je iets doen? Dat kan: neem dit mee in jouw stemkeuze en stem voor verandering.
Amsterdam
LiberalismeVrijheid is geen selectieve waarde
In zijn betoog stelt Shivant Jhagroe dat het dominante westerse liberalisme structureel samenhangt met uitsluiting, kolonialisme en ecologische vernietiging (18/7). Als rechts-liberaal raakte dit mij aanvankelijk in het hart. Maar ik herken de „woedeliefde” die hij beschrijft – zeker wanneer het gaat over de geopolitieke realiteit rond Israël.
Juist een partij als de VVD, waarmee ik mij politiek verbonden voel, zou haar liberale waarden op dit punt moeten laten spreken: niet door weg te kijken of zich te verschuilen achter het standaardargument dat Israël zich mag verdedigen, maar door moreel leiderschap te tonen. Vrijheid mag geen selectieve waarde zijn.
Laten we ons inzetten voor een liberalisme dat de moed heeft om in de spiegel te kijken en onrecht, waar het ook plaatsvindt, serieus te nemen.
Heemstede
Lees ook
Liberalisme betekent te vaak: uitsluiting, uitbuiting en vernietiging
GenocideVerwachten we te veel van de EU?
Zou het kunnen dat we te veel verwachten van de EU in de stellingname ten aanzien van Israël? Het oude continent is pas een jaar of 65 bezig een eenheid te vormen. Zou het kunnen dat we al die verschillende landen, met al hun prioriteiten en ego’s gewoon meer tijd moeten geven? Zijn we misschien te ongeduldig?
Het continent is nog steeds herstellende van een joekel van een genocide, namelijk de Holocaust. Een gebeurtenis waarvan we ons pas in de laatste decennia zijn gaan realiseren dat we die hebben laten gebeuren. Zou het kunnen dat we de genocide die nu wederom onder onze ogen plaats vindt in Gaza, niet zozeer moeten zien als een falen van Europa, maar als leergeld? Zou het kunnen dat we deze tweede genocide nodig hebben om goed te voelen hoe besluiteloos en laf we zijn? Zullen we dan afspreken dat dit de laatste keer is?
Amsterdam
Redactioneel commentaarTe zoetgevooisd
Uw redactionele commentaar (23/7) is weer omfloerst en zoetgevooisd.
„De machteloosheid over Gaza verdient en stem” en „Politiek en burger staan mijlenver uit elkaar en dat is gevaarlijk”. Wat bedoeld wordt: de oorlogsmisdaden van Israël worden getolereerd door onze regering en de burger is woedend. Er moeten sancties komen tegen Israël.
Zou het niet eens tijd worden om en oorlogsmisdaad een oorlogsmisdaad te noemen en niet zoals in veel van uw krantenkoppen, een natuurramp?
Lees ook
Bestuurders hebben de plicht het gevoel van machteloosheid over Gaza een stem te geven
Klik op het vinkje naast ‘Ik ben geen robot’
