N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
KNVB De Jong volgt Nico-Jan Hoogma deze maand op. De voormalige middenvelder speelde 81 keer voor het Nederlands elftal en kwam in actie tijdens de WK-finale van 2010.
Nigel de Jong als speler tijdens een evenement van UNICEF in 2021.
Foto Daniel Hambury/ITV
Nigel de Jong is de nieuwe directeur topvoetbal van de KNVB. Dat heeft de Nederlandse voetbalbond bekendgemaakt. De oud-international volgt deze maand Nico-Jan Hoogma op, die tussen 2018 en juni 2022 bij de KNVB werkte.
De Jong speelde 81 interlands voor het Nederlands elftal en was onderdeel van het team dat in 2010 de finale van het WK in Zuid-Afrika haalde. Op clubniveau speelde hij voor onder meer Ajax, Hamburger SV, Manchester City, AC Milan, LA Galaxy en Galatasaray. Zijn laatste club was Al Shahaniya SC uit Qatar. Als directeur topvoetbal zal De Jong medeverantwoordelijk zijn voor het voetbaltechnische beleid van de voetbalbond.
„Nederland heeft altijd de ambitie om tot de absolute wereldtop te horen. Het aanwezige talent en de geschiedenis rechtvaardigen die ambitie”, zegt de inmiddels 38-jarige De Jong in een reactie op de site van de KNVB. „Werken in het topvoetbal vraagt specifieke kennis en ervaring. Die heb ik in mijn jaren als speler opgedaan bij verschillende clubs in binnen- en buitenland en kan ik nu gebruiken.”
Marianne van Leeuwen, directeur betaald voetbal bij de KNVB, wijst in een reactie op de winnaarsmentaliteit die De Jong als speler had. „Door zijn carrière als speler heeft hij een uitgebreide internationale ervaring en een netwerk op het hoogste niveau. Nigel heeft zich in de afgelopen jaren voorbereid op een managementfunctie in het voetbal”, aldus Van Leeuwen.
Over zo’n dertig jaar zijn de meeste eilanden in de Straat Torres, het water tussen het noorden van Australië en Papoea-Nieuw-Guinea, onleefbaar door de rampzalige gevolgen van klimaatverandering. Hoewel een Australische federale rechter dat feit erkent, vindt hij niet dat Australië gedwongen kan worden om maatregelen te nemen.
„Er bestaat geen twijfel dat de Straat Torres-eilanden en hun inwoners een tragische toekomst tegemoet gaan als er geen dringende actie wordt ondernomen om klimaatverandering te stoppen”, stelde rechter Michael Wigney in de uitspraak in een historische zaak die de inheemse bevolking had aangespannen tegen de regering.
Ook al zou de regering meer kunnen doen om de uitstoot van emissies terug te dringen, de rechter oordeelde dat de staat geen wettelijke zorgplicht heeft om haar inwoners te beschermen tegen de gevolgen van klimaatverandering. Ook wil hij de regering niet verplichten om de maatregelen die de eilandbewoners moeten nemen om zich aan te passen te bekostigen. Ook verwerpt hij de stelling van de inheemse Straat Torres-bevolking dat de staat nalatig is vanwege het culturele verlies dat ze lijden door het verdwijnen van hun eilanden.
Het is een grote klap voor de inheemse bevolking. „Mijn hart is gebroken voor mijn familie en mijn gemeenschap”, zei ‘oom’ Pabai Pabai, een van de voortrekkers van de historische groepsvordering tegen de staat. Al heel zijn leven woont hij op het eiland Boigu, dat slechts zes kilometer van de kust van Papoea-Nieuw-Guinea ligt. „Ik blijf vechten voor mijn kinderen en kleinkinderen”, zei hij. Ze overwegen in hoger beroep te gaan tegen de uitspraak.
Eigen cultuur en vlag
Van de ruim 270 eilanden in de Straat Torres, ten noordoosten van Australië, is slechts een minderheid bewoond, met in totaal zo’n 4.500 inwoners. De inheemse bevolking van de eilanden onderscheidt zich op vele manieren van de Aboriginal bevolking die op het Australische vasteland leven. De Straat Torres-bevolking heeft een eigen taal, cultuur en vlag.
Al jaren zijn de gevolgen van klimaatverandering voor deze gemeenschappen bekend. Van oorsprong voorziet de inheemse bevolking in hun eigen levensonderhoud door te vissen, jagen en groenten te verbouwen. Maar de afgelopen jaren is op sommige plekken twintig tot dertig meter land verdwenen door zeespiegelstijging en erosie. Het wordt steeds moeilijker om groenten te verbouwen, doordat het grondwater verzilt is. Bovendien is er door de opwarming van de oceaan steeds minder vis aanwezig, een belangrijke voedselbron voor de eilandbewoners.
In 2021 spande de gemeenschap de zaak aan, geïnspireerd door de baanbrekende Urgenda-zaak tegen de Nederlandse staat. In 2015 bepaalde een rechtbank in Nederland, in 2018 in hoger beroep bevestigd, dat de staat een zorgplicht heeft en daarom de bevolking actief moet beschermen tegen de gevaarlijke gevolgen van klimaatverandering. Al gauw werd gekeken of het Nederlandse vonnis gevolgen kon hebben voor andere plekken in de wereld. Urgenda stelde zich als doel om zoveel mogelijk te helpen als zich soortgelijke klimaatzaken voordoen, en was betrokken bij de voorbereiding van de zaak tegen de Australische regering.
In een reactie erkende de Australische klimaatminister Chris Bowen dat de Straat Torres-eilanden erg kwetsbaar zijn en dat hij „vastbesloten blijft om zowel de uitstoot te verminderen als te zorgen dat we ons kunnen aanpassen aan de gevolgen van klimaatverandering”. Toch stelt hij dat er „altijd meer te doen is”.
Lees ook
De Australische rechter moet Saibai en Boigu redden van de klimaatramp
„Dit is een vernietigend moreel verlies. Ze moeten zich schamen”, zei McRose Elu, een inwoner van het eiland Saibai. Ze verwerpt het idee dat de regering adequaat klimaatbeleid voert. „Kom naar ons eiland, kijk de kinderen in de ogen en vertel ze dat jullie regering genoeg doet, terwijl zij nog maar dertig jaar op hun eilanden hebben. Maar jullie hebben net een nieuw project voor fossiele brandstoffen goedgekeurd, dat ons zal doen verdrinken”, zegt Elu.
De wet biedt momenteel geen ondersteuning voor een succesvolle aanklacht, aldus de rechtbank. Maar volgens rechter Wigney zijn er andere mogelijkheden: „Dit is een zaak voor de politiek, niet de juridische macht.”
De tamelijk roemloze aftocht van Oranje leidde bij een vriend tot de gedachte, of meer de opwelling: „laat maar weer zitten, dat vrouwenvoetbal.”
Nationale bias, want mondiaal groeit het aantal fans en liefhebbers van de sport juist spectaculair: van 500 miljoen nu, naar 800 miljoen in 2030. Daarmee komt vrouwenvoetbal in de topvijf sporten qua publieksbereik.
De cijfers komen van Nielsen, uit een onderzoek dat dit bureau verrichtte voor het bedrijfsleven. Bij die 800 miljoen fans gaat het vooral om vrouwen en die, voegt Nielsen er graag aan toe, zijn verantwoordelijk voor 75 procent van de aankoopbeslissingen binnen huishoudens. Dus kom in actie, is de boodschap: hier valt geld te verdienen.
De vriend sputtert iets over „niveau”, de afgesleten vergelijking met het mannenvoetbal incluis. Hij begrijpt niet wat ze bij Nielsen wél begrijpen: bij liefde voor sport doet niveau er niet toe. Het gaat om spanning en strijd.
Ik begrijp dit: ik ben fan van FC Groningen. Toen ik in Albanië woonde beet ik mijn nagels vanwege KF Erzeni, dat uitkomt in de tweede divisie van het land.
Tijdens dit EK heb ik tot dusver het meest genoten van Polen-Denemarken – en niet vanwege het niveau. Zo viel er een doelpunt uit een ongewilde assist: een Poolse maaide volledig over de bal, waardoor haar ploeggenoot de bal kon binnenschieten. Ik stond te juichen op de bank. De spanning verdween geen moment uit de wedstrijd.
Bureaus die onderzoek doen naar publieksbereik, en dus de commercie dienen, moet je altijd met een korreltje zout nemen. Maar dit rapport geloof ik, met of zonder Oranje.
In deze eerste aflevering van B&B Vol Liefde is alles nog gezellig en leuk. Voor de zekerheid zeggen de deelnemers dat ook steeds. Het woord ‘leuk’ valt 121 keer. ‘Gezellig’ komt ook veel voor maar die heb ik niet geteld. En ‘lekker’ natuurlijk want de kandidaten zitten de eerste aflevering doorlopend te borrelen en te schransen.
Vooral de kale Jean-Paul uit Spanje blijft maar bijschenken. „Alwéér” zegt zijn eerste date, de Rotterdamse Renate, als de gretige gastheer met een nieuwe fles cava aankomt.
In het populaire datingprogramma van RTL ontvangen de geëmigreerde bed&breakfast-uitbaters deze maandag hun eerste liefdeskandidaten. Ze mogen er een paar uitproberen, wie niet bevalt sturen ze naar huis.
B&B Vol Liefde draait goeddeels om de cringe-momenten, de mismatches, de botsingen. De kijker wil graag plaatsvervangend schamen en keihard uitlachen. Met daaronder verborgen de stille hoop dat twee mensen de echte liefde vinden. Maar dat alles bewaren de makers dit keer voor de latere afleveringen. Podcast Reality Checkt noemt dit seizoen alvast een slow burn.
Het rustige begin geeft de kijkers tijd om lustig te speculeren over wat er onder de gezellige ontmoetingen schuilgaat – al dan niet gevoed door de spoilers in het intro. Je ziet iedereen enorm zijn best doen. Maar lopen ze niet te hard van stapel? Schrikt dat de ander niet af?
Uitbundige kimono
De sensuele Ingrid op Lesbos („Ik ben geen taaie pruim”) ontvangt het zachte ei Frank. Die valt meteen voor de gastvrouw („beeldig figuurtje”) maar hij lijkt geen partij voor haar. De onzekere supermarktmanager begint bij de eerste ontmoeting meteen te huilen als hij aan zijn paard Garibaldi denkt. Frank, verman je! Daar staat tegenover dat hij een gewaagd en geslaagd cadeau voor Ingrid heeft: een uitbundige kimono die goed bij haar past. Ingrid was kapper, wat commentator Jeroen Kijk in de Vegte de woordspeling van de dag ontlokt: „Nederland was voor haar geen permanentje dus verlegde ze háár grenzen.”
Illya uit Frankrijk lijkt gecast als de a-romantische hork. „Ontbijt op bed vind ik nogal kruimelig.” Hij runt in zijn eentje een flink chateau en beent bij de rondleiding stevig voor zijn date Kim uit. „Niet rennen!” roept ze nog tegen zijn rug, maar hij verdwijnt al weer uit het zicht. Het gaat nu nog goed, Kim durft zelfs haar tatoeage aan hem te laten zien – een doodskop die haar scheiding symboliseert. De tatoeage is niet mooi maar wel lelijk. Ze werkt in een kringloopwinkel dus RTL Boulevard doopte haar ‘Kringloop Kim’.
Genoeg cliffhangers deze eerste aflevering. Waarom draagt Jean-Paul legerkleding als hij op zijn brommer door de stad sjeest? Is dat een Duitse helm die hij draagt? Waarom heeft hij overal lege vogelkooitjes hangen? Wie acht hij waardig genoeg om straks op zijn zelfgebouwde liefdestroon van plastic rozen plaats te nemen? En hoe lang blijft het nog spontaan, lekker, gezellig en leuk?
<dmt-util-bar article="4900303" data-paywall-belowarticle headline="Het nieuwe seizoen van B&B Vol Liefde begint rustig en gezellig” url=”https://www.nrc.nl/nieuws/2025/07/15/het-nieuwe-seizoen-van-bb-vol-liefde-begint-rustig-en-gezellig-a4900303″>
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/wp-content/uploads/2023/01/web-0401sponigeldejong.jpg)
