Narcistische robot-Barbie op overlevingstand

Recensie

Film

Horror De ambitieuze horrorfilm ‘M3gan’ wil ons laten griezelen én via een op hol geslagen meisjesrobotpop iets zeggen over kunstmatige intelligentie en afhankelijkheid van technologie.

Het debat is nog maar nauwelijks begonnen of de zorgen over onlangs gelanceerde kunstmatige intelligentie ChatGPT, die het huiswerk van je kind kan maken, worden bewaarheid door het schrikbeeld dat horrorfilm M3gan schetst.

Als tante Gemma plots de zorg voor haar achtjarige nichtje Cady op zich moet nemen, besluit ze van de nood een deugd te maken. Tijd voor het meisje heeft ze niet, bovendien weet ze meer van speelgoed. Haar spelletjes zijn voor de heb: nog in de originele verpakking staan ze in de boekenkast. Zo zijn ze veel waard.

Gemma heeft voor een Fisher-Price-achtig bedrijf een levensechte robot met zelflerende AI ontwikkeld. Dat komt van pas. Niet alleen heeft ze zo een perfect speelkameraadje en babysitter voor haar nichtje, maar ontstaat ook de ideale testsituatie om deze ‘M3gan’ te finetunen voor lancering. Ethische vragen worden weggewoven, de concurrentie zit haar op de hielen, ambitie is een bitch en het grootkapitaal raast voort.

Even denk je nog dat de pop ‘menselijke’ vermogens als empathie en fantasie ontwikkelt, maar al snel blijkt dat M3gan alleen maar haar eigen belang in het oog heeft: het meisje afhankelijk van zich maken en koste wat het kost ‘overleven’. Zelfzuchtige genen, maar dan in bits en byte-vorm. M3gan is een horrorbarbie: perfect, steriel, en narcistisch. Een posthumane mix tussen het monster van Frankenstein en My Fair Lady.

Het team dat al eerder een horrorpop opvoerde in de Annabelle-films heeft grote ambities met M3gan. Dat alles in een bloedbad zal ontaarden, daar laten ze geen twijfel over bestaan. Dit is echter geen ordinaire Child’s Play, maar slimme horror, die de hele speelgoedkist met filosofisch-psychologische vragen omver gooit. Dat gaat wel ten koste van geloofwaardige personages.

Het belangrijkste schrikeffect is een soort omgekeerde ‘uncanny valley’: actrice Amie Donald, die M3gan speelt, is té onecht, te popperig.

Je kunt je blik niet van haar af houden en tegelijkertijd verzet alles zich in je om naar haar te kijken. Daarmee wordt de film natuurlijk ook een spiegel.