In een opwindend, spectaculair duel vol met kansen en slordigheden heeft PSV dinsdagavond 1-1 gespeeld tegen Borussia Dortmund. PSV speelde moedig op het hoogste Europese podium, met veel aanvallende intenties, maar gaf ook veel ruimte weg. De ploeg bleef tot diep in de tweede helft zoeken naar de zege, maar kon de beslissing niet forceren.
Spelers van PSV vielen uitgeput op de grond, even voor elf uur in Eindhoven. Het eerste duel in de achtste finale van de Champions League biedt PSV perspectief voor de return over drie weken. Al wacht in de enorme Signal Iduna Park – voorheen Westfalenstadion – een zware klus voor het fanatieke publiek in Dortmund.
Volle cafés
In en rond het Philips Stadion bruist het, dinsdag aan het begin van de avond. Zo druk hebben ze het hier nog nooit meegemaakt, zegt een PSV-medewerker. Volle cafés en restaurants in de binnenstad. Een grote groep Duitse fans zingt hossend „Wir lieben Borussia Dortmund” in de Mathildelaan, vlakbij het stadion. Uit de Luc Nilis-zaal op de eerste etage van het stadion, waar sponsors borrelen en eten, klinkt jazzmuziek. Voormalig PSV-voorzitter Rob Westerhof loopt voorbij, wedstrijdsjaal om zijn nek. Hij verwacht een 2-1 zege.
De sfeer is gemoedelijk, hoopvol. Broodjes met braadworst en curry staan in de persruimte klaar voor het Duitse bezoek. Door het raam is te zien dat aanvoerder Luuk de Jong en coach Peter Bosz, stipt om half acht, als een van de eersten uit de spelersbus van PSV stappen. Minuten later gevolgd door twee zwartgele bussen van Borussia. „Donyell Malen!”, roept een jonge fan naar de aanvaller van Borussia, voormalig speler van PSV.
Een deel van het PSV-publiek is, na een oproep van de club, in het rood gekleed. Als een soort antwoord op de beroemde Gelbe Wand van Borussia, de mensenmassa in geel op de staantribune. Toch trekt vooral het vele vuurwerk dat vanuit de harde kern óver het veld wordt afgeschoten de aandacht – het zal PSV ongetwijfeld een forse boete van de Europese bond UEFA opleveren.
De hunkering in Eindhoven is te verklaren. Acht jaar geleden was PSV voor het laatst actief in de achtste finales van de Champions League. Een avontuur dat eindigde met een verloren strafschoppenserie tegen Atlético Madrid. In de jaren erna kon PSV alleen maar toekijken hoe Ajax – onder meer met Bosz in 2017, in de Europa League-finale – Europees furore maakte.
Nu heeft PSV het momentum onder diezelfde Bosz, in zijn allereerste knock-outduel in de Champions League. Hij kiest – zeker Europees gezien – voor een zeer offensieve strategie. Middenvelder Jerdy Schouten begint als centrale verdediger in plaats van de kwetsbare André Ramalho. En op het middenveld start hij met de aanvallend ingestelde Malik Tillman en Ismael Saibari naast spelmaker Joey Veerman.
Het spel vliegt op en neer. Met na een kwartier spelen, binnen ongeveer een minuut tijd, volop kansen. Eerst voor Tillman, nadat hij fel doorjaagt op de weifelende Borussia-back Ian Maatsen. Meteen daarna gevolgd door een fraaie rush van de snelle Malen, die Schouten en Veerman van zich afschudt – zijn schot mist kracht en precisie. Waarna opnieuw Tillman een flinke kans krijgt, helemaal vrij na een bekeken passje van De Jong – maar hij schiet te gehaast.
Hoog en hard binnen
Juist in een iets rustigere periode, halverwege de eerste helft, slaat Dortmund toe. Spelverdeler Emre Can zet agressief druk op Tillman, die op de rechterflank de bal verliest. Dortmund neemt snel over en enkele seconden later schiet Malen hoog en hard binnen: 0-1. Hij juicht ingetogen uit respect voor zijn oude club, waar hij in 2021 vertrok.
Waar Malen vaak ongrijpbaar is, valt PSV-buitenspeler Hirving Lozano vooral op door enkele mislukte acties. Zoals ook Tillman en Veerman moeite hebben met het hoge tempo, daar waar Borussia-aanvoerder Can op het middenveld heerst met zijn slimme passing. Het illustreert het verschil tussen de twee clubs. PSV is in fases te slordig, twijfel is zichtbaar, de passing net niet goed.
Lees ook
een uitgebreid profiel van PSV-trainer Peter Bosz
PSV zet wel aan, gaat voor rust op zoek naar een goal. Johan Bakayoko krijgt een opgelegde kans, na prima voorbereidend werk van Saibari, maar de Belgische international komt niet goed uit. Zoals hij even later bij een schitterende dieptepass van Olivier Boscagli de bal niet lekker meeneemt – de poeier van Saibari die daarop volgt spat op de vuisten van doelman Alexander Meyer.
De buitenspelers – Bakayoko en Lozano – kunnen deze dinsdag niet het verschil maken bij PSV. Zij waren in de eerste seizoenshelft juist een groot wapen voor de ploeg. Bosz heeft weinig opties op de bank om de twee te vervangen, nu Noa Lang langere tijd uitgeschakeld is door een blessure en Yorbe Vertessen in januari verkocht werd aan Union Berlin. Een vervanger halen lukte niet meer. Halverwege de tweede helft wordt Lozano weliswaar gewisseld voor Ricardo Pepi, maar hij is eigenlijk een centrumspits.
PSV is dan al op gelijke hoogte gekomen. Tillman sluipt het strafschopgebied binnen, tien minuten na rust, als Mats Hummels een tackle inzet. De Servische scheidsrechter Srdjan Jovanovic twijfelt een fractie, maar geeft een strafschop. Die is discutabel: volgens Dortmund was de ingreep reglementair – want ‘op’ de bal. Maar de videoarbiter grijpt niet in.
Luuk de Jong gaat achter de bal staan, ademt kort in en uit, zet een paar passen, houdt even in en schiet dan onberispelijk in de linkerhoek. Het Philips Stadion staat op z’n kop: 1-1. Daar zou het bij blijven. Het eerste deel beloofde veel voor de return in Dortmund.
