Emmanuel Macron blijft president, ook als zijn partij Renaissance bij de parlementsverkiezingen van 30 juni en 7 juli fors verliest. In een brief aan zijn landgenoten die zondagavond in tal van lokale media is gepubliceerd sluit hij uit dat hij zal aftreden – iets waartoe politieke opponenten hem de afgelopen tijd hebben opgeroepen. In dezelfde brief schrijft Macron dat hij in zijn ogen geen andere keuze had dan het parlement te ontbinden, in reactie op de forse winst van radicaal-rechts bij de Europese verkiezingen begin juni, en verkiezingen uit te schrijven.
Volgens Macron moest hij wel vanwege de onrust in het parlement de afgelopen maanden: de president heeft sinds half 2022 geen absolute meerderheid meer en zijn beleid stuit sindsdien op grote weerstand in het verdeelde parlement. Waarschijnlijk was er bij de behandeling van budgettaire plannen na de zomer een motie van wantrouwen tegen de regering gekomen, die zij mogelijk niet had overleefd. „Dat zou ons land in een crisis hebben gestort”, aldus de president.
Macron erkent in zijn brief dat zijn plotselinge besluit om het parlement plotseling te ontbinden niet bij iedereen in goede aarde is gevallen – zelfs sommige van zijn naaste partners reageerden geschokt en afkeurend. „ Deze beslissing heeft onrust, afwijzing soms zelfs woede tegenover mij veroorzaakt. Ik begrijp dat en ik hoor dat.”
Lees ook
Dat zelfs gematigd Bretagne openstaat voor RN toont hoe riskant Macrons gok is
Links én rechts paaien
Macron zegt ook dat hij heeft „gehoord dat u verandering wil”, onder meer op het gebied van immigratie en ‘straffeloosheid’ en belooft „hardere en strengere reacties” – beloftes die rechtse kiezers moeten aanspreken. Opvallend is dat hij vervolgens linkse kiezers lijkt te adresseren: hij belooft óók beterschap op het vlak van justice sociale, sociale gerechtigheid, en ongelijkheid. Dit toont dat de president blijft geloven in zijn tactiek van en même temps: tegelijkertijd links én rechts paaien. Macron erkent ook de „breuk tussen het volk en degenen die het land leiden die wij niet hebben kunnen oplossen”.
Met zijn brief adresseert Macron zorgen die in Frankrijk breed worden gedeeld. Maar het is niet voor het eerst dat hij introspectie toont: ook tijdens de Gele Hesjesprotesten in 2019 schreef hij een lettre aux français waarin hij vergelijkbare problemen aanstipte en beloofde te veranderen. Toen hij in 2022 werd herkozen (goeddeels dankzij stemmen tegen radicaal-rechts) beloofde hij de zorgen weg te nemen die Fransen ertoe verleiden op radicaal-rechtse partijen te stemmen.
Toch wordt anno 2024 vergelijkbare problematiek ervaren. Daarbij opgeteld dat het vertrouwen in de politiek op een dieptepunt ligt en Macron alleen tijdens het hoogtepunt van de Gele Hesjescrisis minder populair was dan nu, rijst de vraag hoeveel zijn lettre zal uithalen.
