Klimaatactivisten trotseren de beveiliging van Shell en laten zich wederom horen op de aandeelhoudersvergadering

Posted on May 21, 2024 by admin

De extra beveiliging mocht niet baten: weer werd de jaarlijkse aandeelhoudersvergadering van Shell dinsdag in Londen meerdere keren verstoord door klimaatactivisten. President-commissaris Andrew Mackenzie was nét begonnen met praten, toen de vergadering minutenlang werd stilgelegd omdat de beveiliging enkele tientallen betogers afvoerde. De activisten zongen daarbij een variant van het nummer Jolene van Dolly Parton. In plaats van ‘Jolene, Jolene’ zongen zij „Shell kills, Shell kills”.

Even later verwijderden vijf beveiligers een demonstrant die schreeuwde dat Mackenzie schuldig was aan greenwashing. De extra veiligheidsmaatregelen hadden er al voor gezorgd dat de bijeenkomst vijftien minuten te laat begon: alle bezoekers moesten worden gecontroleerd.

Voor Shell zijn demonstraties tijdens aandeelhoudersvergaderingen geen verrassing meer. Ook tijdens de vergaderingen van de afgelopen twee jaar klonk veel rumoer – al verliep de bijeenkomst nu iets rustiger dan toen. Vorig jaar kwam het zelfs tot schermutselingen tussen de beveiliging en betogers, toen die laatsten het podium met Shell-bestuurders bestormden. Het jaar daarvoor zaten demonstranten vastgelijmd aan hun stoel, waarna de vergadering vier uur werd geschorst.

Schone energie

Een veel pikantere kwestie voor Shell was in hoeverre de klimaatrebellie onder zijn eigen achterban, de aandeelhouders, dit jaar zou groeien – of misschien juist wel verder tot bedaren zou komen. Shell ligt al langer onder vuur van een deel van zijn aandeelhouders, die eisen dat het oliebedrijf sneller ‘vergroent’. De Nederlandse activistische aandeelhoudersclub Follow This dient elk jaar een motie in waarin het Shell oproept meer werk te maken van de verduurzaming.

Megabeleggers kan Shell minder makkelijk wegzetten als ‘gekke klimaat-Henkies’

Maar de laatste paar jaar verloor die motie steeds een beetje steun bij de Shell-beleggers. Vorig jaar kreeg Follow This nog maar 20 procent van de stemmen, tegenover 30 procent het jaar daarvoor. Shell leek daarbij te profiteren van het gekantelde maatschappelijke sentiment sinds de energiecrisis: een veilige en betaalbare energievoorziening was ook belangrijk, klonk het toen overal, en hernieuwbare energie was er duidelijk nog niet genoeg om ‘fossiel’ te vervangen. Dus daarvan moest je ook weer niet te snel afscheid willen nemen.

Dit jaar was die stemming nog meer beladen dan anders. Eerder dit jaar heeft Shell zijn vergroeningsplannen bijgewerkt, en daarbij werd een aantal klimaatdoelen geschrapt of afgezwakt (al werd er ook een nieuw doel ingevoerd). De aandeelhoudersvergadering was dus een belangrijk ijkmoment voor Shell om te zien of die stap de onvrede een nieuwe impuls zou geven – of dat de beleggers het juist prima vinden. Follow This zelf verhoogde dit jaar de inzet door zijn resolutie samen met 27 andere grote beleggers, waaronder het Franse Amundi, in te dienen. Dat soort megabeleggers kan Shell minder makkelijk wegzetten als ‘gekke klimaat-Henkies’.

Uit de uitslag bleek wederom iets minder steun voor Follow This: 18,6 procent. Voor de herziene ‘transitiestrategie’ van Shell was er juist bijna 80 procent steun. Bij Shell zullen ze dat als een overwinning interpreteren. Maar Mark van Baal van Follow This ziet er zelf geen verlies in. „Shell kan deze beleggers niet blijven negeren. Met 19 procent van de stemmen kunnen we spreken van een aandeelhoudersopstand, aangezien 99 procent van de aandeelhouders meestal met het management meestemt.”

De bestuurders van Shell kregen ruime steun voor herbenoeming, richting de 100 procent. Alleen MacKenzie viel op, omdat hij ‘slechts’ 90 procent kreeg. Aan het einde van de vergadering bood hij zijn excuses nog eens aan voor het laten verwijderen van een belegger vorig jaar die achteraf bezien toch een heel „beschaafde vraag” stelde. Nu ging het bijna weer fout. De beveiliging probeerde de enige zwarte vrouw die aan het woord kwam af te voeren toen zij vertelde over hoe Shell de Nigerdelta vervuilt met lekkende pijpleidingen. Mackenzie hield de beveiligers tegen.

Nobelprijswinnaar Nihon Hidankyo wil alle kernwapens de wereld uit

admin
October 11, 2024
0

De Japanse organisatie Nihon Hidankyo, waaraan vrijdag in Oslo de Nobelprijs voor de Vrede werd toegekend, vertegenwoordigt de Japanse overlevenden van de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki. Hun verhalen moeten duidelijk maken waarom kernwapens moeten worden uitgebannen.

De organisatie werd in 1956, elf jaar na de atoombombardementen, opgericht toen Japanse vissers stralingsziekte opliepen door een Amerikaanse proef met een waterstofbom in de Grote Oceaan. Het incident leidde in Japan tot protesten tegen kernwapens, waaruit Nihon Hidankyo ontstond. Sindsdien heeft de organisatie gepleit voor de complete afschaffing van kernwapens.

De toekenning komt aan de vooravond van de tachtigjarige herdenking van de atoombombardementen op Hiroshima en Nagasaki, aan het einde van de Tweede Wereldoorlog in augustus 1945. Bij die twee kernexplosies kwamen naar schatting 210.000 mensen om het leven, vrijwel uitsluitend burgers. Nihon Hidankyo is de enige landelijke organisatie voor slachtoffers. De overlevenden, die in het Japans de naam hibakusha krijgen [mensen die zijn blootgesteld aan radioactieve straling], vormen het overgrote deel van de leden.

Kernwapenverbod

Voorzitter Jørgen Watne Frydnes van het Nobelcomité zei dat het Nihon Hidankyo de prijs toekende omdat de organisatie door middel van getuigenverklaringen laat zien dat kernwapens nooit meer gebruikt mogen worden. Dat doet Nihon Hidankyo wereldwijd door de organisatie van symposia en workshops waarin slachtoffers spreken, en van fototentoonstellingen over de gevolgen van de kernbommen.

**Voorzitter Jørgen Watne Frydnes** van het Nobelcomité maakt de winnaar van de Nobelprijs voor de Vrede bekend.

Foto Javad Parsa/AP

Daarbij lobbyt de organisatie actief bij internationale organisaties. Toen de Verenigde Naties in 2017 onderhandelden over het Verdrag voor het verbod op kernwapens, verzamelde ze meer dan drie miljoen handtekeningen ter ondersteuning van het verdrag. Het zou daarna nog vier jaar duren voordat het minimumaantal van vijftig lidstaten het verdrag had ondertekend en het in werking trad. Om meer landen te overtuigen mee te doen, zette Hidankyo daarom de Hibakusha Internationale Petitie op, en verzamelde het ruim 13,7 miljoen handtekeningen.

Hoewel grote kernmachten zoals de Verenigde Staten, Rusland en China het verdrag nog steeds afwijzen, heeft het document een belangrijke symbolische betekenis gekregen. „De buitengewone inspanningen van Nihon Hidankyo en andere vertegenwoordigers van de hibakusha hebben sterk bijgedragen aan de totstandkoming van het kernwapentaboe,” zei Frydnes.

Sunao Tsuboi, die vroeger is **blootgesteld aan radioactieve straling**, in 2016 tijdens een ontmoeting met Barack Obama.

Foto Hirohito Nomoto/AFP

Enorme impuls

De leden van Nihon Hidankyo zijn overrompeld door de prijs. Toshiyuki Mimaki, de voorzitter van de organisatie, sprak zijn blijdschap uit en zei dat de prijs een enorme impuls zal geven aan de wereldwijde beweging voor kernontwapening. „Het voelt alsof ik droom”, zei Mimaki vrijdag zichtbaar geëmotioneerd tijdens een haastig belegde persconferentie in Hiroshima, die rechtstreeks werd uitgezonden op de Japanse televisie. Hij benadrukte dat hij blijft geloven in een wereld zonder kernwapens en dat de prijs die boodschap verder zal versterken.

De organisatie hoopt dat de toekenning ook zal helpen om de vergrijzing in haar gelederen een halt toe te roepen. Op de persconferentie was een aantal jongere activisten aanwezig die zich inzetten om de verhalen van de hibakusha levend te houden.

„Ik kreeg kippenvel bij de bekendmaking”, vertelde een middelbare scholier, een van de jongste leden. Ze hoopt nu dat de Nobelprijs meer jonge Japanners zal inspireren om zich aan te sluiten bij de strijd voor kernontwapening.

Co-voorzitter Terumi Tanaka, die het **bombardement op Nagasaki** overleefde, in 2020 in Tokio.

Foto Issei Kato/Reuters

**Shigemitsu Tanaka**, een van de leden van Nihon Hidankyo, is geemotioneerd na de toekenning van de Nobelprijs voor de Vrede.

Foto Kyodo/Reuters

**Masako Kudo**, lid van Nihon Hidankyo, na de bekendmaking van de winst.

Foto Franck Robichon/EPA

Leven
NIEUWS

Deze opper-Giulia, sterkste onder de Alfa’s, is in theorie een beest

admin
October 11, 2024
0

De motor is te groot, veel te groot. Hoe absurd kan het worden? Alfa-blokken kunnen uit de aard der zaak niet groot en sterk genoeg zijn. Maar de Giulia Quadrifoglio, sterkste aller Alfa’s, is onder curatele van de Nederlandse wet nog maar een schim van zichzelf. Honderdtien rijd ik, bij optrekken soms even 145, want daar zit je met 520 pk natuurlijk zo. Maar de snelheidsmeter gaat tot 330 en daar zal de naald nimmer in de buurt komen, al haalt hij 308. Drie-hon-derd-en-acht. Een Italiaans sedannetje in de zakenklasse.

Afbeelding met meerdere focuspunten die samen een verhaal vormen Zoom in voor alle details van de Alfa Romeo Giulia Quadrifoglio
Klik op de punten voor uitleg over de details.Foto Merlijn Doomernik

Akoestisch en fysiek is deze opper-Giulia in theorie een beest. Een man geeft gas, daar gaat dit over. De ziekte is in autokringen wijdverbreid. Ik ken een spichtige veganist met de aandoening. Die gaat bij elke Alfa door de grond. Verstijfd van verrukking zag ik hem de groene testauto aanschouwen, kraaiend als een verliefde tenor in een volksopera. „Ah! Passione! Gran Dio!” Dan, met de ironie van de alfist: „Is er al iets kapot?” De omslag is geen stijlbreuk. De spot met de gebreken van en de verscheurde gevoelens over Alfa’s horen bij het liefdesritueel. Diep in zijn hart wil de alfist failliet gaan aan zijn liefde. Hij noemt het overgave en wij buitenstaanders moeten maar begrijpen dat het moed is, de bereidheid hartenbloed te plengen voor zijn verterende genot. Die tragikomedie gaan we óók missen als het speelveld voor de groene door Europa is ontruimd. Veel tijd rest hem niet met een CO₂-uitstoot van 229 gram per kilometer. Maar wat een geile machine. De ijskoude greep van de aluminium schakelpaddles achter het stuur drijft ook mij tot extase. Dat die op links de richtingaanwijzer nogal in de weg zit is geen thema. Richting aangeven is overbodig. Normaliter zit toch niemand achter je. Nu wringt daar voor Nederlandse klanten wel de schoen. Gas geven is hier onmogelijk, en het is een groter bezwaar dan ik dacht. Een beetje EV heeft ook honderden pk’s, maar die zijn meteen standby. Om ze er bij de Alfa uit te krijgen moet je toeren maken op meters die je niet hebt. Op de snelweg draait de Giulia amechtig 1.800 toeren. De motor klinkt als de verstikte nachtmerrie van een beer in winterslaap. Je moet de achttraps automaat minsten drie verzetten terugschakelen om er weer hoorbaar leven in te blazen. De vier uitlaatpijpen van de firma Akrapovic sterven van astmatische verveling. In een auto waarin klankgenot zo essentieel is kan dat problematisch worden. Bij 2.500 toeren begint de motor weer te klinken als een motor, maar dan ben je er op de belevingsschaal van de alfist nog lang niet. Hij gaat pas leven bij 4.000. Helaas rijd je dan 160 en dat vindt zelfs Schoof 1 niet goed. Deze auto heeft je als een bankschroef bij de ballen.

Relatief bescheiden 19 inch-wielen maar enorme remmen.

Rode startknop op het stuur, een automaatpook waar je veel aan moet trekken om de auto te laten klinken zoals het hoort.

De enorme zescilinder turbo heeft Ferrari-genen, en de prestaties zijn navenant.

De Sparco-racestoelen ogen als martelwerktuigen, maar ze zitten verrassend comfortabel.

Foto’s: Merlijn Doomernik

Ecologische bijvangst

Dus sluit je braaf aan in de leasecolonne met een tot 590 kilometer oplopende actieradius als welkome ecologische bijvangst. Straks ga ik nog een Hollands compliment uitdelen voor zijn spaarzaamheid. Hij rijdt niet eens spartaans voor een vermomde sportwagen, ondanks die met carbon beklede racestoelen voorin. Er is zowaar een draadloze telefoonoplader, de spiegels zijn behoorlijk en de Alfamasochist komt volledig aan zijn trekken. De ruitenwisser bibbert nu al hoopvol en de labiele bluetoothkoppeling vergt een doctoraal spoorzoeken. Benzine slikken vindt de Quadrifoglio moeilijk, wat gezien zijn dorst merkwaardig is. De pomp slaat bij het tanken om de anderhalve liter af. Hier hoef je niet zo vaak, maar de Duitse Alfaman die wel plankgas mag, staat na maximaal vierhonderd kilometer met een lege tank. Oergeestig dat een auto waarin EV-rijders hartstochtelijk zullen worden bespot bij intensief gebruik niet verder komt dan een elektrische middenklasser.

Maar wat een prachtige hommage is de Alfa aan die Welt von Gestern, toen autorijden nog mechanische muziek was. In historisch perspectief is hij de laatste stoomtrein. Motorisch is hij een gelopen race, maar hij is er dan toch maar, postuum visitekaartje van een merk dat het gevoelsleven zo plat maakte als het voor de mannenpraatgroep was. Met wat geluk blijft hij als verzamelaarsobject zijn anderhalve ton waard. Normale alfisten kopen voor de prijs van een Polo een gebruikte viercilinder Giulia met 280 pk. Dan zijn de spierballen op de schaal van het land, en het rijdt even machtig.

Verhoging maximumsnelheid naar 130 km/u waarschijnlijk vertraagd door stikstof

admin
October 11, 2024
0

De plannen van minister Barry Madlener (Infrastructuur, PVV) om de maximumsnelheid op enkele snelwegen te verhogen naar 130 kilometer per uur lopen hoogstwaarschijnlijk grote vertraging op vanwege de stikstofregels. De verhoging van de snelheid levert een dusdanig hoge toename op van de stikstofbelasting op natuurgebieden, dat extra ecologisch onderzoek gedaan moet worden. Dat blijkt uit berekeningen van NRC.

Madlener kondigde deze week aan dat hij de maximumsnelheid op vier plekken wil verhogen naar 130 kilometer per uur. Het gaat om de snelwegen over de Afsluitdijk; tussen Lelystad-Noord en de Ketelbrug; van Zuidbroek in Groningen naar de Duitse grens; en van knooppunt Holsloot in Drenthe naar de Duitse grens. Hier mag nu tussen zeven uur ’s avonds en zes uur ’s morgens ook al 130 kilometer per uur worden gereden, maar overdag ligt de maximumsnelheid op 100 kilometer per uur.

Het ministerie van Infrastructuur hoopte dat een snelheidsverhoging mogelijk zou zijn zonder extra ecologisch onderzoek, schreef Madlener in zijn brief aan de Tweede Kamer. Zo’n onderzoek is „omvangrijk” en vraagt „veel doorlooptijd en capaciteit”, aldus de minister. Juist daarom had Madlener vier trajecten gekozen, waarop hij dacht dat de snelheidsverhoging „kansrijk” zou zijn.

Stikstofniveaus

De snelheid zou kunnen worden verhoogd als uit een modelberekening zou blijken dat de toename van de stikstofniveaus op kwetsbare natuur onder een bepaald niveau zou blijven. Die berekeningen heeft het ministerie nog niet uitgevoerd, laat het desgevraagd weten. Tot nu toe is alleen aan experts gevraagd waar zij kansen zagen om de snelheid te verhogen. Daarbij is rekening gehouden met onder meer stikstofuitstoot en geluidsoverlast. Op basis van de uitspraken van die experts zijn de vier trajecten gekozen.

NRC rekende zelf uit wat de gevolgen van de snelheidsverhoging zouden zijn. Dat gebeurde met Aerius, het rekenmodel dat de overheid gebruikt om stikstofberekeningen te maken, en de verkeersbewegingen van 2023.

Aanvullend ecologisch onderzoek is nodig als de verhoging van de maximumsnelheid zou leiden tot een jaarlijkse toename van meer dan 0,005 mol – de eenheid waarmee stikstofneerslag wordt uitgedrukt – op een hectare kwetsbaar natuurgebied.

Dat blijkt bij alle vier de snelwegen het geval. Zo leidt de verhoging van de snelheid op de Afsluitdijk tot een toename op stikstofgevoelige delen van de Waddenzee van 0,04 mol. Ook bij de andere trajecten leidt de snelheidsverhoging tot toenames die ruim boven de grens liggen.

Het ministerie reageert op vragen van NRC met de uitspraak dat het nu onderzoek doet naar de effecten van de snelheidsverhoging op de snelwegen. Als daaruit blijkt dat de toename van de stikstofneerslag te hoog is, „moet er inderdaad aanvullend ecologisch onderzoek worden gedaan”, aldus een woordvoerder van het ministerie.

Wellicht is het dan alsnog mogelijk dat de snelheid wordt verhoogd, maar dat loopt dan wel flinke vertraging op, zoals Madlener in zijn Kamerbrief al schreef. De kans is bovendien groot dat dit besluit door milieuorganisaties wordt aangevochten bij de rechter.

100 kilometer per uur

De maximumsnelheid op snelwegen werd in maart 2020 verlaagd; sindsdien mag er in het hele land tussen 6 en 19 uur maximaal 100 kilometer per uur worden gereden. Het kabinet hoopte daarmee de stikstofneerslag in natuurgebieden te verlagen, om zo ruimte te maken voor bouwprojecten. Volgens berekeningen van het Planbureau voor de Leefomgeving en de Wageningen Universiteit daalde de uitstoot van het verkeer door die maatregel met 4 procent.

Het is moeilijk de snelheid nu weer te verhogen. De rechter heeft tot nu toe steeds bepaald dat er geen extra stikstof mag worden uitgestoten, tenzij kan worden aangetoond dat de natuur daar niet door verslechtert. Ook bouwprojecten liggen om die reden stil, en boeren mogen hun veestapel niet uitbreiden.

In theorie is er ook een andere optie om de snelheidsverhoging toch door te voeren. Het ministerie kan bijvoorbeeld stikstofrechten van een boer opkopen. Die zou dan minder vee moeten houden, en met de ruimte die daardoor ontstaat zou de snelheid toch omhoog kunnen. Madlener heeft echter in zijn Kamerbrief al expliciet aangekondigd dat hij dat niet gaat doen, omdat dat gevoelig ligt in de landbouwsector.