Kent u meer dan ‘Het Dorp?’

Cabaretier/zanger Wim Sonneveld zingt in de aan hem gewijde podcast het lied ‘Donderdag de Tiende’, op tekst van Annie M. G. Schmidt.

„Sinds donderdag de tiende ben ik dood

Ik werd begraven op een koele maandagmorgen

Ja, dank u, de belangstelling was groot

M’n vrouw en kinderen zijn goed geborgen

Nou lig ik zo te denken in m’n kist…

Wie is ‘t die me mist, wie is ‘t die me mist…”

Dat is precies wat podcastmaker Carolien Borgers en cabaretkenner Jacques Klöters zich afvragen. Wie kent Sonneveld nog? Hij was bij leven ongelofelijk populair, één van de grote drie, je had Toon Hermans, Wim Kan en Wim Sonneveld.

Hij overleed overigens niet op de tiende, maar op vrijdag 8 maart 1974, aan een hartaanval, in het ziekenhuis, terwijl hij lag te herstellen van een vorige. De schok die door Nederland ging was groot. Hij werd slechts 56.

Wie kent nog?

‘Het Dorp’, natuurlijk, een evergreen, dat kent iedereen, maar verder? Borgers en Klöters bouwen in zes afleveringen het beeld op van een performer die weinig prijsgaf over zijn privéleven. Hij zong over vrouwen, hij hield van mannen, maar daar had zijn publiek geen donder mee te maken. Hij was een charmeur, een man die misschien wel altijd een rol speelde, de hele wereld was voor hem een toneel, zo vertellen mensen die met hem gewerkt hebben, o.a. pianist Frans Ehlhart en musicalactrice Margriet de Groot, met wie hij begin jaren zestig speelde in My Fair Lady.

Er zijn toch nog veel jongeren die zijn vakmanschap zien en bewonderen en nummers van hem uitvoeren. Zijn conferences zijn misschien wat weggezakt, maar sommige van zijn chansons zijn tijdloos.

Deze podcast is een mooi monument voor een man die niet veel ophad met engagement – mensen laten lachen en mooie dingen maken, daar ging het hem om.