Inhoud en oneliners doen er niet toe bij eerste debat tussen Biden en Trump

President Joe Biden heeft de vlucht naar voren genomen. Hij is ongekend impopulair, scoort lager in peilingen dan een veroordeelde crimineel en sociale media staan vol met filmpjes waarop hij de weg kwijt lijkt. Zijn uitdager, Donald Trump (78), eiste al sinds begin dit jaar een één-op-één debat „wanneer dan ook, waar dan ook”. De Republikein legde Bidens afwimpeling daarvan uit als zwakte – een heel gevoelig punt voor de 81-jarige Democraat.

Het is sinds de jaren zestig gebruikelijk dat presidentskandidaten ná de zomer met elkaar in debat gaan, wanneer zij formeel gekroond zijn op hun partijconventies.

Tot veler verrassing was het recent Biden die Trump, in een pesterig filmpje, twee concrete data en locaties bood. Trump stemde onmiddellijk in. Deze donderdag debatteren voor het eerst een zittende en een ex-president voor tientallen miljoenen televisiekijkers met elkaar. Op Bidens voorwaarden: bij CNN, zonder publiek in de studio en met uitgeschakelde microfoon tijdens de spreektijd van de ander.

Na de Superbowl, de jaarlijkse apotheose van het American football, zijn presidentiële debatten terugkerende evenementen die de meeste Amerikaanse kijkers trekken. Toen Trump in 2016 voor het eerst tegenover Hillary Clinton stond, trok dat live 84 miljoen kijkers – mensen die het terugkeken of een samenvatting zagen niet meegerekend.

Het lijkt onwaarschijnlijk dat een herhaling van de confrontatie tussen Trump en Biden , zo vroeg in de campagne, dezelfde nieuwsgierigheid oproept, maar de impact van dit debat kan enorm zijn. Zeker als één van de twee het beeld bevestigt dat hij, gezien zijn leeftijd, het niet meer helemaal op een rijtje heeft.

Theater en sport

Presidentsdebatten zijn altijd een combinatie van theater en sport. Wie presenteert zich het beste? Wie scoort? Wie wint? Politieke discussies en beleidsambities doen er nauwelijks toe. Memorabele oneliners zijn schaars. En de kans dat Biden en Trump inhoudelijk verrassen, lijkt nihil. Kiezers kennen hun standpunten over immigratie, abortus en belastingen. Sterker nog, ze hebben onder het bewind van beide presidenten geleefd. Het gaat om welk beeld blijft hangen.

Politieke discussies en beleidsambities doen er nauwelijks toe bij presidentsdebatten.

Debatten werden legendarisch verloren door Richard Nixon, die zwetend tegenover John Kennedy stond, en George Bush senior, die opzichtig op zijn horloge keek in debat met Bill Clinton. Trump die als een stier in Hillary Clintons nek stond te hijgen, was in 2016 beeldbepalend. Vier jaar later was de consensus dat Biden een – ondragelijk – debat won van Trump, die toen als president alleen maar door Biden heen stond te tetteren. „Houd eens je smoel, man”, beet Biden hem op een gegeven moment toe en maakte met zijn hand een gebaar van een kwekkende snavel.

Voor Biden staat er dit keer meer op het spel. De zittende, verdedigende president heeft het over het algemeen zwaar in een eerste debat, zeker tegen een onberekenbare tegenstander. Biden moet minstens zo scherp en energiek zijn als in 2020 – en niet stotteren of wereldleiders met elkaar verwarren. Anderzijds liggen de verwachtingen van hem, net als bij de jaarlijkse State of the Union-toespraak in maart, bij een deel van de bevolking dusdanig laag dat het niet moeilijk lijkt die te overtreffen.

Dat geldt tot op zekere hoogte ook voor Trump. Zijn kiezers hebben een hoge tolerantie voor zijn agressie en vaak incoherente argumenten, waarbij hij zelden een zin afmaakt. Maar voor wie niet alle persmomentjes rond zijn strafproces in New York en zijn verkiezingsbijeenkomsten heeft gevolgd, kan het verrassend zijn hoeveel ouder ook Trump geworden is.

Dat blootleggen is de wens in het kamp van Biden, waar wordt geredeneerd dat er „kiezersgeheugenverlies” heerst en dat als mensen Trump langer zien en horen, zij eraan herinnerd worden wat een vreselijke president hij was. En inmiddels is hij nog veroordeeld ook. Debatten schijnen juist twijfelende kiezers en mensen die de politiek niet op de voet volgen te trekken.


Lees ook

Trump schuldig: een historisch vonnis met ongewisse gevolgen

Oud-president Donald Trump verlaat de rechtszaal na zijn veroordeling in de zwijggeldzaak.  

Debatschade

Het indekken voor eventuele debatschade is bij beide partijen al begonnen. Hillary Clinton schreef maandag een opiniestuk in The New York Times om zichzelf nog eens te verdedigen en het alvast voor Biden op te nemen. „Het is tijdverspilling om te proberen de argumenten van Trump te weerleggen, zoals in een normaal debat.”

Aan de Republikeinse kant bestaat verbijstering over hoe snel Trump akkoord ging met al Bidens voorwaarden. Vooral dat er geen joelend publiek of vermeende slachtoffers van Bidens migratiebeleid in de studio in Atlanta mogen, zal de sfeer van het debat beïnvloeden. De Republikein Frank Fahrenkopf, hoofd van de Commission on Presidential Debates, noemde Trumps gebrek aan onderhandeling daarover „politieke nalatigheid”. Fahrenkopfs commissie is overigens voor het eerst sinds 1987 buitenspel gezet als organisator van de presidentiële debatten.

Biden speelt de laatste dagen op Camp David rollenspellen met medewerkers die Trump nadoen en oefent zijn slogans over democratie, abortus en de economie. Trump doet alsof hij het debat niet hoeft te oefenen en beperkt zich tot „beleidsdiscussies” met adviseurs. Na Biden jarenlang weggezet te hebben als een seniele gek, noemt hij hem nu „een waardig debater”. Ook heeft Trump zich wederom in de slachtofferrol gemanoeuvreerd, vanwege die voorwaarden die hij zelf klakkeloos accepteerde.

Beiden moeten ze in hun voorbereidingen in ieder geval rekening houden met hoe hun woorden en lichaamstaal achteraf kunnen worden verknipt in korte filmpjes die viraal kunnen gaan. Niet Chinese invloed op TikTok of met kunstmatige intelligentie geschapen deep fake beelden bepalen tot nu toe de campagne, maar zogeheten cheap fakes: echte videobeelden die zonder ingewikkelde bewerking bewust vertraagd of selectief uitgesneden zijn. Het kan zo zijn dat straks niet een gebeurtenis uit het debat zelf bepalend is, maar de gemanipuleerde versie daarvan.