‘In het Britse koningshuis is allemaal gedoe’

In Kelly’s Expat Store in de Amsterdamse Pijp kopen Britten het gevoel voor even thuis te zijn, vacuüm verpakt in de vorm van koekjes, scones en vooral crumpets – kleine ronde broodjes voor bij de thee die volgens de manager het meest in trek zijn. Heimwee gaat door de maag en dat loont zich, vooral nu de Britse gemeenschap in Nederland zich voorbereidt op de kroning van Charles.

Het eten dient ter begeleiding van de „watch parties” die veel klanten van plan zijn om te houden, vertelt medewerker Emmi Kooperberg (18) uit Canada. Daarom is de golden syrup met een speciaal kroningsetiket al dagen uitverkocht, en is er vraag naar het soort spullen dat zich op het altijd nauwe grensvlak tussen traditioneel en clichématig bevindt: vlaggetjes van de Union Jack en thee- of koektrommels met de kroningsaankondiging erop afgedrukt. Zelf gaat Kooperberg overigens niet kijken: ze moet werken en is bovendien geen fan van Charles omdat ze bij „team Diana” hoort.

De viering van de kroning in Nederland blijft niet beperkt tot tv-feestjes op privé-initiatief. Zo zendt de Anglicaanse Kerk in Amsterdam de kroning uit op een scherm, en wordt zaterdagmiddag in de tuin van de Engelse kerk in Den Haag een „communi-tea party” gehouden in samenwerking met de Britse Ambassade en The British School.

Ook zijn er tijdens de kroning en in de aanloop daarnaartoe verschillende bijeenkomsten van expatverenigingen verspreid door het land. The British Club of the Hague houdt voor leden een muziekvoorstelling, en vrouwenvereniging Pickwick Club een lunch – inclusief zelfgemaakte vlaggetjes aan de muur.

Voor de bezoekers van de winkel in de Pijp lijkt dat te veel poespas te zijn: de meeste meningen over het Britse koningshuis bevinden zich hier in het bereik tussen anti- en apathie. Engelsman Ollie Biel (35) is zelfverklaard republikein, maar benadrukt dat het hem „allemaal eigenlijk weinig uitmaakt”. Hij komt hier voor zijn cheddar-kaas. Niet omdat die lekkerder is dan de Nederlandse kaas, maar omdat die hem aan thuis doet denken.

Gordon Smith (63) is stelliger. Hij komt uit Schotland maar woont al veertig jaar in Nederland. Tussen de schappen legt hij de historische gronden voor de slechte relatie tussen de Schotten en het Britse koningshuis uit. Maar vooral is er in het koningshuis „allemaal gedoe” zegt hij, een pak Scottish tea cakes in zijn hand houdend.

„Prinses Diana vond ik nog goed, maar ze hebben haar gebruikt om kinderen te krijgen. Die Camilla is verschrikkelijk. Mijn moeder noemde haar altijd ‘de Pitbull’. Geef mij maar Willem-Alexander en Máxima!”

Kijken, want kroning is bijzonder

Ook klanten uit andere landen van het Britse Gemenebest zijn niet al te enthousiast over de kroning van wat straks ook hun koning zal zijn. Ginnese Johnston (56) uit Australië noemt zichzelf een monarchist en was fan van de Queen, maar mist bij Charles ‘de vonk’, zegt ze. „In Australië is er veel debat over of we een republiek moeten worden. Ik dacht niet dat ik het ooit zou zeggen maar sinds de Queen dood is denk ik soms toch: misschien hebben we dat koningshuis niet meer nodig.”

Achterin de winkel loopt Alex Stannard (42) uit Engeland met haar jonge dochter langs de schappen om alvast inkopen te doen voor aankomende zaterdag. Zij zijn wel van plan om te gaan kijken. Stannard woont zeven jaar in Amsterdam en nodigt haar Nederlandse vrienden voor de gelegenheid bij haar thuis uit: in haar mandje liggen de muffins en scones al klaar.

Ik wil dat mijn dochter de kroning ziet, al toont zij nog niet veel interesse

Stannard: „In tegenstelling tot veel mensen heb ik geen negatieve gevoelens ten opzichte van Charles en de koninklijke familie. Ik denk dat iedereen gewoon zijn best probeert te doen. Het belangrijke van zaterdag is simpelweg dat zo’n kroning bijna nooit voorkomt, daarom wil ik dat mijn dochter het ziet. Alhoewel zij zelf nog niet veel interesse toont.”

Twee Nederlandse vrouwen van in de twintig zijn nog wel het meest enthousiast. Ze zeggen „fan” te zijn van het Britse koningshuis en geven zaterdag een huisfeest. Straks moeten ze nog „naar de andere kant van de stad” fietsen om een speciaal ingrediënt voor een cocktail te halen. Rodewijnextract, dat ze met gin gaan vermengen. „Heel goor, maar ja: het was wel de lievelingscocktail van de Queen.”