Evan is onzichtbaar. Als hij spreekt, is er niemand die luistert. En als hij struikelt, raapt niemand hem van de grond. De middelbare scholier is onhandig en angstig, geen sociaal wonder. In zijn geblokte blouse struikelt hij door het leven, totdat één leugentje hem meesleept in een web van onwaarheden en zijn hele leven omgooit. Opeens is Evan niet langer onzichtbaar. Iedereen wil hem horen, en dan kan hij de leugens niet meer stoppen.
Hoewel Dear Evan Hansen in Nederland niet bij iedereen bekend zal zijn, is de musical wereldwijd een grote naam. De Amerikaanse productie, die in 2015 in première ging met acteur Ben Platt in de hoofdrol (bekend van onder meer Netflix-serie The Politician en filmreeks Pitch Perfect), was te zien op Broadway en West End. Er waren internationale bewerkingen, tournees en een filmadaptatie. De musical won in 2017 zes Tony Awards, waaronder voor beste musical, script en muziek.
Componistenduo Benj Pasek en Justin Paul schreven prachtige nummers als ‘Waving through a window’ over eenzaamheid, het strijdbare liefdesliedje ‘Only us’ of ‘Requiem’ over rouw. Het zijn nummers met subtiele pianopartijen en aanzwellende strijkers, die van de bühne kunnen knallen en toch intiem aanvoelen. Ze vertellen op zichzelf staande verhalen; zijn meer dan illustraties van de emoties of gebeurtenissen op het toneel.
Daarnaast kent het script van Steven Levenson verrassende wendingen, gevoelige dialogen én humor. Je leeft mee met Evan, maar bijvoorbeeld ook met zijn moeder die haar best doet de eindjes aan elkaar te knopen, maar haar zoon daarbij soms uit het oog verliest.
Artistieke kwaliteit
Dear Evan Hansen heeft alles in zich om de harten van het Nederlandse theaterpubliek te veroveren, maar het is geen musical met showballetten; geen titel die bij het grote publiek meteen tot de verbeelding spreekt zoals Grease of Annie dat doet. Toch durfden producenten MediaLane en de Theateralliantie (een samenwerking van enkele theaters) het aan om een Nederlandstalige bewerking te maken, waarin Danny Westerweel ‘Waving through a window’ vertaalde als ‘Zwaaien tot het pijn doet’ met treffende passages als ‘als ik iets zeg verschrompelt ieder woord / en zelfs als ik schreeuw is er niemand die me hoort / ik wil weg van wie ik was’.
Deze Dear Evan Hansen ademt kwaliteit op muzikaal en visueel vlak. Het zevenkoppige live orkest speelt subliem en Roos Veenkamp ontwierp een houten decor dat bestaat uit verschillende niveaus en bewegende delen. De muzikanten kijken uit over het speelveld. Dit decorontwerp doet denken aan Veenkamps creatie voor Come from away in 2021, waarvoor ze een Musical Award won, maar nu verwijzen de treden naar de jaarringen van een boom – een terugkerend element in het verhaal. Het is een stijlvolle, ‘cleane’ setting die het verhaal alle ruimte geeft én waarin sfeervolle scènes ontstaan.
Dear Evan Hansen imponeert. Dat komt – naast het verhaal, de muziek en de algehele productiekwaliteit – door de sterke en energieke cast, met aan het roer jong talent Ward van Klinken. Vocaal blaast hij je omver als een innemende Evan, die ook humor heeft. Zijn stem is helder en krachtig tegelijk. Schijnbaar moeiteloos zeilt hij langs de hoge en lage regionen van de composities, stabiel én sprankelend. Hij verslapt geen moment, terwijl hij iedere scène op de bühne staat.
De musical jaagt het kippenvel over je armen in de scènes waarin je Evan ziet worstelen met zijn geheimen, waarin eenzaamheid de overhand krijgt of juist wordt opgeheven. Het is een productie die ontroert én je laat glimlachen. Dit wil je gezien hebben.
